การจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน ที่ส่งเสริมความสามารถการพูด ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน, ความสามารถการพูดภาษาอังกฤษ, ความพึงพอใจบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การพูดภาษาอังกฤษถือเป็นทักษะที่จำเป็นในระดับสากล ซึ่งหลายประเทศรวมถึงประเทศไทยได้ให้ความสำคัญโดยบรรจุวิชาภาษาอังกฤษไว้ในหลักสูตรตั้งแต่ระดับปฐมวัยเป็นต้นมา แม้จะมีการเรียนภาษาอังกฤษอย่างต่อเนื่อง แต่ผู้เรียนยังมีปัญหาในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารจริง ผู้วิจัยจึงนำแนวทางการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน มาใช้ในการส่งเสริมความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐานของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ตามเกณฑ์ 75/75 2) เปรียบเทียบความสามารถการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน ระหว่างก่อนและหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อกิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน
ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนขามเรียงเขียบโนน
แสบงดอนมัน จังหวัดมหาสารคาม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 15 คน โดยได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน 2) แบบประเมินความสามารถการพูดภาษาอังกฤษ และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียน
ผลการวิจัย: 1) กิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน ที่ส่งเสริมความสามารถการพูดภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่2 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 81.77/80.28 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 2) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน มีความสามารถการพูดภาษาอังกฤษ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อกิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมาก (= 2.71,
= 0.50)
สรุปผล: การจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน ช่วยส่งเสริมความสามารถการพูดภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถนำไปใช้ในการพัฒนาผู้เรียนระดับชั้นที่สูงขึ้นได้อย่างเหมาะสม
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. นนทบุรี:ไทยร่มเกล้า
กฤติกา กระจิวผา. (2561). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบมุ่งงานปฏิบัติ เรื่อง My House เพื่อส่งเสริมความสามารถการฟัง พูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. การค้นคว้าอิสระ การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เกียรติศักดิ์ เสสสุวรรณ. (2556). การพัฒนาโมเดลสภาพแวดล้อมการเรียนแบบสื่อสังคมออนไลน์ที่ส่งเสริมจิตสาธารณะในการเรียนแบบภาระงานเป็นฐานสำหรับผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ชนกกานต์ ยาทิพย์. (2566). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานร่วมกับกลยุทธ์การเรียนรู้คำศัพท์เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชนกนันท์ เกตุด. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ภาระงานเป็นฐาน เพื่อส่งเสริม ความสามารถในการฟังและพูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. การค้นคว้าอิสระเสนอบัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ณัฐพงษ์ ธานีกุล (2567). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน เพื่อส่งเสริมทักษะการอ่าน ภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. การค้นคว้าอิสระการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น, 2553.
พิศมัย กิ่งสกุล. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. การค้นคว้าอิสระ (การศึกษามหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พิมลพัตร์ ศรีสุวรรณ์, และกอบสุข คงมนัส. (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติ ร่วมกับการเรียนรู้แบบพอดีคำ เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดสื่อสาร สำหรับ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. เสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 3(3), 57–70. สืบค้นจาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/stw/article/view/689.
ไพศาล วรคำ. (2556). การวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
รงคเทพ ลิ้มมณี. (2563). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้เกมเพื่อการเรียนรู้สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรังสิต.
รุ่งนภา จิตตสินนวา. (2562). ผลการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเพื่อพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. การค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร: กรุงเทพฯ.
ภัทรภร บุญศรี. (2562). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันโดยใช้บทฝึกการ สนทนาภาษาอังกฤษ. รายงานการวิจัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วันเฉลิม นะน่าน. (2563). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน เพื่อยกระดับความสามารถทางการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนไทย VPL-PA Model. วารสารวิชาการ, 23(4), 15-23.
สรวง ศรีแก้วทุม. (2557). Task Based Learning (TBL): การจัดการเรียนรู้โดยการสร้างสรรค์ผลงาน. เข้าถึงจาก https://www.gotoknow.org/posts/480564
อาร์จนา ปานกาญจโนภาส. (2558). ภาษาอังกฤษ ภาษาสากลของโลก. เข้าถึงจาก
http://www.forbesthailand.com/commentaries-detail.php?did=351
Boone, H. N., & Boone, D. A. (2012). Analyzing Likert Data. Journal of Extension, 50(2).
Canale, M., & Swain, M. (1980). Theoretical bases of communicative approaches to
second language teaching and testing. Applied Linguistics, 1(1), 1-47.
Krashen, S. D. (1982). Principles and practice in second language acquisition. Oxford:
Pergamon Press.
Long, M. H. (1996). The role of the linguistic environment in second language acquisition. In W. C. Ritchie, & T. K. Bhatia (Eds.), Handbook of second language acquisition (pp. 413-468). New York: Academic Press.
Swain, M. (1985). Communicative competence: Some roles of comprehensible input and comprehensible output in its development. In S. Gass, & C. Madden (Eds.), Input in second language acquisition (pp. 235-253). Rowley, MA: Newbury House.
Willis, J. (1996). A framework for task-based learning. Edinburgh: Longman.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Journal for Developing the Social and Community
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
