The Administration of Archaeological Sites in Buddhist Monasteries for Sustainable Development

Main Article Content

พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโม

Abstract

The Administration of Archaeological Sites in Buddhist Monasteries for Sustainable Development will be focused on Buddhist monasteries which have archaeological sites within for the purpose to have a good model for sustainable development.


The duty of abbots to participate in sustainable development in the form of cultural conservative manner which is suitable for the image and identity of such archaeological sites will be extremely important together with the understanding and cooperation with villagers and local organizations to perform as a leader who creates harmony sustainably.

Article Details

How to Cite
ฐิตธมฺโม พ. (2018). The Administration of Archaeological Sites in Buddhist Monasteries for Sustainable Development. Journal of Research and Development Buriram Rajabhat University, 13(2), 71–79. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/RDIBRU/article/view/164085
Section
Research Articles

References

1. กรมการศาสนา. (มปป.). คู่มือการบริหารและการจัดการวัดฉบับย่อ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์การศาสนา.

2. กรมการศาสนา. (2540). คู่มือพระสังฆาธิการ ว่าด้วยเรื่องการคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์การศาสนา.

3.กรมการศาสนา. (2546). วัดพัฒนา 46, กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์การศาสนา.

4. กรมการศาสนา. (2542). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยพระราชบัญญัติ กฎ ระเบียบ และคำสั่งของคณะสงฆ์. กรุงเทพมหานคร : กองแผนงาน กรมการศาสนา.

5.กรมการศาสนา. (2538). คู่มือการบริหารศึกษาคณะสงฆ์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมศาสนา.

6. ประเวศ วะสี. (2539). พระสงฆ์กับการรู้เท่าทันสังคม ในหลักการบริหารจัดการวัดในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานสภาสถาบันราชภัฏ.

7. พระเทพปริยัติสุธี วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ. (2545). การคณะสงฆ์และการศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

8. พิสิฐ เจริญวงษ์. (2550). การอนุรักษ์โบราณสถานและโบราณวัตถุ. กรุงเทพมหานคร : ม.ป.ท.

9. พระศรีปริยัติโมลี (พระมหาสมชัย กุสลจิตฺโต). (2543). การเมืองมิใช่เรื่องของสงฆ์. กรุงเทพมหานคร : เรือนแก้วการพิมพ์.

10. พระวิสุทธิภัทรธาดา (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี). (มปป.). พระราชบัญญัติคณะสงฆ์และกฎมหาเถรสมาคม.

11.พระครูวิสุทธานันทคุณ (สุรศักดิ์ วิสุทฺธาจาโร). (2547). การบริหารจัดการวัดเพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนา. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

12.พระมหาบุญพิเชษฐ์ จันทร์เมืองเส. (2553). การจัดการการท่องเที่ยวในพระอารามหลวงชั้นเอกในเกาะรัตนโกสินทร์. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวางแผนและการ จัดการการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

13.พระครูใบฎีกาอภิชาติ ธมฺมสุทฺโธ (พรสุทธิชัยพงศ์). (2553). ประสิทธิภาพการบริหารงานของเจ้าอาวาสในจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ, บัณฑิตวิทยาลัย ,มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

14. พระครูสิริอาภากร อำภา. (2540). บทบาทเจ้าอาวาสด้านการปกครองและด้านการเผยแผ่ศาสนธรรม: กรณีศึกษาเจ้าอาวาสในเขตอำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

15. พระมหาทะนงชัย บูรณพิสุทธิ์. (2545). บทบาทของวัดในเขตชุมชนเมืองในเขตบางรักกรุงเทพมหานคร, วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนาชนบทศึกษา, มหาวิทยาลัยมหิดล.

16.ทวี ขจรกุล. (2547). บทบาทเจ้าอาวาสในการบริหารจัดการวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย. วิทยานิพนธ์คุรุศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.