วะสะฏียะฮ์: คุณสมบัติและการประยุกต์ใช้หลักวะสะฏียะฮ์ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษาและกฎหมายอิสลาม คณะวิทยาการอิสลาม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาคุณสมบัติของหลักวะสะฏียะฮ์ในอิสลาม 2) เพื่อศึกษารูปแบบการประยุกต์ใช้หลักวะสะฏียะฮ์ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษาและกฎหมายอิสลาม คณะวิทยาการอิสลาม

วิธีการศึกษา การศึกษานี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาวิเคราะห์เอกสารที่เป็นแหล่งปฐมภูมิ เช่น หนังสือตัฟสีรของอิบนุกาษีร (Ibn Kathir) อิบนุ อัลอะเราะบี (Ibn Al-Arabi) อัชชันกิฏีย์ (As-Shanqity) อัฏเฏาะบะรีย์ (At-Tabari) หนังสืออรรถาธิบายหะดีษของอัลบุคอรีย์ (Al-Bukhari)  โดยอิบนุ หะญัร(Ibn Hajar)และหนังสืออรรถาธิบายหะดีษของมุสลิม (Muslim)  โดยอันนะวะวีย์ (Annawawi) รวมถึงหนังสืออัฏเฏาะฮาวิยะฮ์ (At-Tahawiyah)  นอกจากนั้นก็มีข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เจาะลึกจากคณาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านวะสะฏียะฮ์ ซึ่งคัดเลือกด้วยวิธีแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง

ผลการศึกษา พบว่า วะสะฏียะฮ์เป็นหลักการสำคัญที่มีความโดดเด่นในศาสนาอิสลาม เป็นหลักการที่มีคุณลักษณะที่ปราศจากความสุดโต่ง และความหย่อนยาน วะสะฏียะฮ์ประกอบด้วย 5 คุณลักษณะหลักที่สำคัญ คือ 1) ความดีงามและความประเสริฐ 2) ความเที่ยงตรงและการดำรงไว้ซึ่งความถูกต้อง 3) ความยุติธรรมและวิทยปัญญา 4) ความสะดวกง่ายดายและไม่ลำบากในการปฏิบัติ 5) ความเป็นกลางและสมดุล หลักวะสะฏียะฮ์ดังกล่าวถูกนำมาประยุกต์ใช้ในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษาและกฎหมายอิสลาม คณะวิทยาการอิสลาม โดยได้กำหนดไว้ใน PLO 7 และ PLO 8

การนำผลการศึกษาไปใช้  คุณสมบัติของหลักวะสะฏียะฮ์สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับหลักสูตรต่าง  ๆ และสามารถนำไปประยุกต์ใช้หน่วยงานและองค์กรต่าง ๆ ทั้งนี้เพื่อส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ในส่วนของหลักสูตรนั้น หลักวะสะฏียะฮ์สามารถนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนให้บรรลุ PLOs และ CLOs อย่างเป็นรูปธรรม