วัฒนธรรมและความเชื่อของชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรนาสายพันธ์ 2019 (COVID 19) แนวทางในการป้องกันและลดทอนการแพร่ระบาดของโรคด้วยหลักการอิสลาม หลักสุขภาวะและภูมิปัญญาท้องถิ่น
คำสำคัญ:
วัฒนธรรม, ความเชื่อ, หลักสุขภาวะ, ภูมิปัญญาท้องถิ่นบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาวัฒนธรรมและความเชื่อที่เป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิตประจำวันของชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรน่าสายพันธ์ 2019 (COVID 19) 2. หาแนวทางในการป้องกันและลดทอนการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรน่าสายพันธ์ 2019 (COVID 19) ด้วยหลักการอิสลาม หลักสุขภาวะและภูมิปัญญาท้องถิ่น
วิธีการศึกษา งานวิจัยนี้ได้กำหนดข้นตอนในการวิจัยเป็น 4 ขั้นตอนคือ 1. การศึกษาเอกสารที่มีทั้งการศึกษาจากข้อมูลปฐมภูมิและทุติยภูมิ 2. การสัมภาษณ์เจาะลึก 3. การเสวนากลุ่ม 4. เวทีวิพากษ์สาธารณะ
ผลการวิจัย ผลการวิจัยพบว่าวัฒนธรรมและความเชื่อที่เป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิตประจำวันของชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรน่าสายพันธ์ 2019 (COVID 19) สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ 1. วัฒนธรรมและจารีตประเพณีที่วางอยู่บนพื้นฐานของหลักการศาสนา 2. วัฒนธรรมและจารีตประเพณีที่วางอยู่บนพื้นฐานของหลักการศาสนาและความเชื่อ 3. วัฒนธรรมและจารีตประเพณีที่วางอยู่บนพื้นฐานของความเชื่อทั่วไปและไม่ได้วางอยู่บนพื้นฐานของหลักการศาสนา พฤติกรรมร่วมที่มาจากวัฒนธรรมและจารีตประเพณีที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรค คือ 1. การจับมือสลามกัน 2. การสวมกอด 3. การให้สลามและการพูดคุยกันที่ไม่มีการเว้นระยะที่พอเหมาะ 4. การใช้วัสดุร่วมกัน 5. การใช้ภาชนะร่วมกัน ส่วนในเรื่องความเชื่อที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อและการแพร่ระบาดของโรคพบว่ามี 3 ลักษณะคือ ความเชื่อที่วางอยู่บนพื้นฐานของหลักการ ความเชื่อที่ผสมผสานระหว่างหลักการกับความเชื่อทั่วไป และความเชื่อที่วางอยู่บนพื้นฐานของความเชื่อทั่วไป
การนำผลวิจัยไปใช้ แนวทางในการป้องกันและลดทอนการแพร่ระบาดของโรคด้วยหลักการอิสลาม หลักสุขภาวะและภูมิปัญญาท้องถิ่นมีดังนี้คือ หลักการศาสนาที่เกี่ยวกับกำหนดสภาวะ การมีและการรักษาโรค การป้องกันการแพร่ระบาดของโรค การห้ามทำร้ายตนเองและผู้อื่น การเชื่อฟังผู้รู้ การมอบหมายต่ออัลลอฮ์ การอดทนและยอมรับการทดสอบ การปฏิบัติอย่างสุดความสามารถและหลักดุลยภาพ สำหรับหลักสุขภาวะที่นำมาใช้ได้แก่ หลักของการรักษาความสะอาด หลักของการรับประทานอาหาร หลักของการออกกำลังกาย หลักของการพักผ่อน และหลักของการอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี สำหรับภูมิปัญญาท้องถิ่นที่นำมาใช้ในการป้องกันและลดทอนการแพร่ระบาดของโรคสามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภทคือ การใช้ยาสมุนไพรเพียงอย่างเดียว การใช้ยาสมุนไพรผสมผสานกับการใช้บทดุอาอ์หรือรุกยะฮ์ และการใช้ดุอาอ์หรือรุกยะฮ์เพียงอย่างเดียว
References
Al Bukhari, M. I. (1997). Sahih al Bukhari. Dar Ibn Kathir.
Binkason, B. (2001). ìt-sà-laam · săn-dtì-tam nam chee-wít [Islam: peace brings life]. Al-Ameen. http://uc.thailis.or.th/Catalog/BibItem.aspx?BibID=b00475057
Boonchom, A. (2005). klang wí-chaa gaan sùk paa-wá mút-sà-lim [Muslim Health Academic Library]. Program to promote the well-being of Thai Muslims.
Chitphao, S. (2531). glùm châat-dtì-pan · chaao tai mút-sà-lim [Ethnic groups: Thai Muslims]. Sangruchira Amporn Fund.
Department of disease control, Ministry of Public Health. (2021, August 9). sà-rùp sà-tăa-ná-gaan gaan rá-bàat kŏng rôhk dtìt chéuua wai-rát koh roh naa 2019 [Summary of the situation of the coronavirus disease 2019 epidemic]. Retrieved from https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/file/
Department of medical services. (2022, April 10). sà-rùp sà-tăa-ná-gaan gaan rá-bàat kŏng rôhk dtìt chéuua wai-rát koh roh naa 2019 nai bprà-têt tai [Summary of the situation of the coronavirus disease 2019 epidemic in Thailand]. Retrieved from https://www.dms.go.th
Ibn Majah, M. Y. (1417) Sunan Ibn Majah. Maktabat al Maarif.
Japakiya, I. (2563). kôo meu pà-chern rôhk rá-bàat · kam náe nam nêuuang nai wí-grìt gaan prâe rá-bàat kŏng rôhk dtìt chéuua wai-rát koh roh naa · sŏng-pan-sìp-gâo COVID sìp-gâo [A guide to dealing with the epidemic Advice during the coronavirus disease 2019 (COVID 19) epidemic crisis]. J-BICS TRADING CO., LTD
Kulsirisawat, D. (1996). èk-gà-săan gaan sŏn chút wí-chaa kwaam chêuua láe sàat-sà-năa nai săng-kom tai [A teaching document on Beliefs and Religion in Thai Society]. Sukhothai Thammathirat Open University.
Katih, I., & Hayeemase, N. (2020). Adaptation of Wasatiyyah Islami-ah among Intensive Islamic-Studies-Program Teachers in the Government Schools in the Pattani Area 1. Journal of Islamic Studies, Prince of Songkla University, 11(1), 60–74. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JOIS/article/view/240158
Klinhom, U. (2013). poom bpan-yaa ee-săan · kôo meu gaan jàt gèp kwaam róo sòo gaan chái bprà-yòht [Isaan Wisdom: A guide to storing knowledge for utilization]. Thai Holistic Health.
Khunpakdee, N. (1987). analysis of the beliefs of Thai men in Swasdi Raksa. Silpakorn University.
Kittavorn, P. (2004). wí-jai chaao bâan nai bor-rí-bòt kŏng kwaam làak lăai taang wát-tá-ná-tam láe chum chon [Research villagers in the context of cultural and community diversity.] (Research Report). Prince of Songkla University, Pattani Campus.
Muslim, M. H. (1996). Sahih Muslim. Dar Alam al Kubub.
Na Thalang, E. (2546). poom bpan-yaa tóng tìn gàp gaan jàt gaan kwaam róo [local wisdom and knowledge management]. Amarin.
Patimapornthep, K. (1998). naew taang sòng sĕrm poom bpan-yaa tai nai gaan jàt gaan sèuk-săa · săm-nák ngaan ká-ná gam-má-gaan gaan sèuk-săa hàeng châat · săm-nák naa-yók rát-tà-mon-dtree [Guidelines for promoting Thai wisdom in education management: Office of the National Education Commission Prime Minister's Office]. (Research report). Pim Dee.
Pongpich, S. (2004). rói kam têe kuuan róo [Hundreds of words you should know]. Palangpanya.
Pongsapich, A. (2004). kwaam làak lăai taang wát-tá-ná-tam · grà-buuan tát láe bòt bàat nai bprà-chaa săng-k [Cultural diversity: paradigms and roles in civil society.]. Chulalongkorn University Press.
Rattanamanee, P., Lohachinda, N., Hayeehama, N., Punyaburana, O., & Saengnil, J. (2007). Raai ngaan gaan wí-jai · wát-tá-ná-tam nai săam jang-wàt chaai daen pâak dtâi · bpàt-dtaa-nee · yá-laa láe ná-raa-tí-wâat [Cultural Research Report in the 3 Southern Border Provinces of Pattani, Yala and Narathiwat]. Princess Gulyani Vadhana Institute of Cultural Studies, Prince of Songkla University.
Rapeephat, A. (2008). Culture is Meaning: Clifford Geerz's Theory and Method. Human Right Information Center.
Srisawat, S., Sukchan, P., Pradabsang, C., & Limchreon, S. (2013). Local Herbal and Wisdom of Application in Thai Traditional Medicine, Bordering Provinces of Southern Thailand. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), 14-27. https://li01.tci-thaijo.org/index.php/pnujr/article/view/53785
Songveera, S. (1976). wát-tá-ná-tam ìt-sà-laam keu à-rai [what is islamic culture]. Al Jihad.
Saksoong, A., & Chaunchaiyasit, P. (2018). Tok Bidan (โต๊ะบีแด)’ s way of life: the preservation of folk wisdom and community culture in areas of deep south provinces, Thailand. INTHANIN THAKSIN JOURNAL THAKSIN UNIVERSITY, 13(1), 31–54. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/HUSOTSU/article/view/153857
Sutthasat, A. (1976). bpan-hăa kwaam kàt yáeng nai sèe jang-wàt chaai daen pâak dtâi [Conflicts in the Four Southern Border Provinces]. Pitakpracha.
Tepsing, P., & Bunprakarn, K. (2016). Local Wisdoms in Thailand-Malaysia Border Culture: A Case Study of Lohjood Community, Narathiwat Province. Journal of Yala Rajabhat University, 11(1), 19-38. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yru_human/article/view/150539/110287
Tepsuriwong, S., & Buakwan, B. (2005). gaan rûuap ruuam poom bpan-yaa péun bâan nai jang-wàt bpàt-dtaa-nee [collection of folk wisdom in Pattani Province]. Princess Gulyani Vadhana Institute of Cultural Studies, Prince of Songkla University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสารอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่อง ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารอิสลามศึกษาเป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่เป็นความคิดเห็นคณะผู้จัดทำและมิใช่ความรับผิดชอบของคณะวิทยาการอิสลาม กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้มีการอ้างอิงแสดงที่มา
