การยกระดับศักยภาพการจัดการและคุณภาพการบริการของธุรกิจโฮมสเตย์ จังหวัดยะลา
DOI:
https://doi.org/10.14456/tisr.2024.11คำสำคัญ:
การท่องเที่ยว, ศักยภาพการจัดการธุรกิจ, คุณภาพการบริการบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพการจัดการและคุณภาพการบริการของธุรกิจโฮมสเตย์ และพัฒนาต้นแบบการจัดการธุรกิจโฮมสเตย์เพื่อยกระดับศักยภาพการจัดการและคุณภาพการบริการของธุรกิจโฮมสเตย์ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ก่อให้เกิดการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ คือการที่ในพื้นที่มีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม มีแหล่งท่องเที่ยวที่หลากหลาย ชุมชนมีความตื่นตัวในการต้อนรับท่องเที่ยว รวมถึงการได้รับจากสนับสนุนและส่งเสริมด้านการท่องเที่ยวจากหน่วยงานของรัฐ ปัญหาหรืออุปสรรคการดำเนินงาน คือ ผู้ประกอบการขาดทักษะด้านการบริหารธุรกิจโฮมสเตย์ ทักษะด้านการบริการ การสื่อสารกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ และความพร้อมด้านสาธารณูปโภค การพัฒนาต้นแบบการจัดการธุรกิจโฮมสเตย์เพื่อยกระดับศักยภาพการจัดการและคุณภาพการบริการ เน้นการดำเนินงานที่สอดคล้องตามมาตรฐานโฮมสเตย์ไทย คำนึงถึงความต้องการของนักท่องเที่ยว รวมถึงบริบทของพื้นที่ การจัดกิจกรรมถ่ายทอดองค์ความรู้ให้แก่ผู้ประกอบการโฮมสเตย์เพื่อให้เข้าใจถึงแนวทางการจัดการธุรกิจโฮมสเตย์ของตนเอง
References
กรประพัสสร์ เขียวหอม และ พรพันธุ์ เขมคุณาศัย. (2560). องค์ความรู้งานวิจัยโฮมสเตย์ในบริบทของสังคมไทย (พ.ศ.2544-2558). บทความนำเสนอในงานประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 8 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, 22 มิถุนายน 2560.
กรมการท่องเที่ยว. (2558). มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สถิตินักท่องเที่ยวภายในประเทศ Q1-Q4 ปี 2563 (ภาคใต้). สืบค้นจาก www.mots.go.th/news/category/740.
จุติมา บุญมี, ธนินทร์ สังขดวง และ ปภัศร์ชกรณ์ อารีย์กุล. (2561). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวโฮมสเตย์ในภาคใต้. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 29(3), 74-89.
ดวงธิดา พัฒโน และ เกิดศิริ เจริญวิศาล. (2558). แนวทางปฏิบัติที่ดีของการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ภายใต้แนวคิดของความยั่งยืน. วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 21(2), 3-35.
ดาวเดือน อินเตชะ, สุทธิศักดิ์ แสวงศักดิ์ และ พิมพ์พิศา จันทร์มณี. (2566). ศักยภาพการพัฒนาโฮมสเตย์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของชุมชนวอแก้ว อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 16(1), 1-17.
ตุ้ยวิไล พิลาคำ, นิศานาจ โสภาพล และ มาลี ไชยเสนา. (2562). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชนเผ่า แขวงเซกอง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 7(เพิ่มเติม), S407-S421.
ประพันธ์พงษ์ ชิณพงษ์. (2562). รูปแบบศักยภาพวิสาหกิจชุมชนที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวโฮมสเตย์. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(2), 83-100.
วรากรณ์ ใจน้อย, ชูพักตร์ สุทธิสา และ เสาวภา สุขประเสริฐ. (2555). การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ เขตเทศบาลตำบลเชียงคาน อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 7(22), 109-121.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 Authors
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.