ผลของโปรแกรมการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองต่อการรับรู้ความสามารถการใช้เทคนิคการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด ของนักศึกษาพยาบาล

buppha jaimun; วิจิตรา จิตรักษ์; โปรยทิพย์ สันตะพันธุ์; อนงค์ลักษณ์ วงศ์ตรี

doi:10.14456/tisr.2024.3

Authors

บุปผา ใจมั่น วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์
วิจิตรา จิตรักษ์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์
โปรยทิพย์ สันตะพันธุ์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์
อนงค์ลักษณ์ วงศ์ตรี วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สรรพสิทธิประสงค์

DOI:

https://doi.org/10.14456/tisr.2024.3

Keywords:

Simulation, Therapeutic Communication, Self-Efficacy

Abstract

This one-group pretest-posttest quasi-experimental study aimed to examine the effectiveness of a therapeutic communication simulation program for techniques therapeutic communication on nursing students’ perceived self-efficacy in techniques for therapeutic communication and compare mean perceived self-efficacy scores in techniques for therapeutic communication among 52 third-year nursing students at Bromarajonani College of Nursing Sunpasitthiprasong, Ubonratchathani Province. Results of post simulation program revealed that students' mean perceived self-efficacy scores in techniques for therapeutic communication were significantly higher compared to pre-preparation scores (p < .001). Accordingly, educators are encouraged to incorporate simulation learning situations to enhance nursing students perceived self-efficacy in techniques for therapeutic communication, leading further to effective nursing practices.

Downloads

Download data is not yet available.

References

นนทรัตน์ จำเริญวงศ์, ชลกนก ธนาภควัตกุล, สุพรรณิการ์ ปิยะรักษ์, ชยธิดา ไชยวงษ์ และ ทิพย์ ลือชัย. (2565). ผลการเตรียมความพร้อมในการฝึกปฏิบัติการพยาบาล โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อการรับรู้ความสามารถและผลลัพธ์ที่คาดหวังในการฝึกปฏิบัติงานบนหอผู้ป่วยของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตชั้นปีที่ 3 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. วารสารแพทย์นาวี, 49(1), 135-149.

เนตรชนก แก้วจันทา และ ชมพูนุท กาบคำบา. (2566). การพยาบาลจิตเวช. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.

มญช์พาณี ขำวงษ์, สุทธานันท์ กัลกะ, วิไลลักษณ์ ศิริมัย และ ชาลินี หนูชูสุข. (2563). ผลของการเรียนรู้โดยการใช้สถานการณ์จำลองต่อความมั่นใจในตนเอง ในการปฏิบัติทักษะการสนทนาเพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 36(1), 201-212.

มุกข์ดา ผดุงยาม. (2561). การพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชศาสตร์. กรุงเทพฯ: นีโอดิจิตอล.

วรางคณา คุ้มสุข. (2564). การใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงในการเตรียมความพร้อมก่อนฝึกปฏิบัติงานวิชาปฏิบัติการพยาบาลมารดาทารกและผดุงครรภ์ 1 ต่อความรู้ ความพึงพอใจและความมั่นใจในตนเองของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 3. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 1(6), 1-15.

วัลลภา อันดารา และ ดลฤดี โรจน์วิริยะ. (2560). การศึกษาการใช้เทคนิคการสื่อสารเพื่อการบำบัดและการสื่อสารที่ไม่ใช่การบำบัดกับผู้ป่วยจิตเวช. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(2), 64-73.

ศุภรัตน์ แจ่มแจ้ง, วิรดา อรรถเมธากุล, รัตนา นิลเลื่อม และ นาตยา วงศ์ยะรา. (2564). ผลของการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางการพยาบาลและความมั่นใจในการปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยที่มีปัญหาสุขภาพของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 4(3), 178-194.

สมจิตต์ สินธุชัย และ กันยารัตน์ อุบลวรรณ. (2560). การเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง: การนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอน. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(1), 29-38.

สุทธานันท์ กัลกะ, ขวัญตา ภูริวิทยาธีระ และ ปนิดา พุ่มพุทธ. (2556). เจตคติของนักศึกษาต่อการใช้สื่อภาพยนตร์ในการจัดการเรียนการสอนรายวิชาการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาทางจิต. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 19(1), 102-113.

สุนทรี ขะชาตย์, สุพัตรา จันทร์สุวรรณ, ปวิดา โพธิ์ทอง และ เสาวลักษณ์ ศรีโพธิ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองด้วยผู้ป่วยมาตรฐานเพื่อส่งเสริมความรู้ ความมั่นใจในความสามารถของตนเองและทักษะการสอสารเพื่อการบำบัด. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี, 5(2),

-60.

Aldhafeeri, F., & Alosaimi, D. (2020). Perception of Satisfaction and Self-Confidence with High Fidelity Simulation Among Nursing Students in Government Universities. Journal of Education and Practice, 11(11), 137-149.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman.

Brown, A. (2015). Simulation in Undergraduate Mental Health Nursing Education: A Literature Review. Clinical Simulation in Nursing, 11(10), 445-449.

Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. 2nd ed. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.

Dincer, B., & Ataman, H. (2020). The Effect of High Reality Simulation on Nursing Students’ Knowledge, Satisfaction, and Self-Confidence Levels in Learning. International Journal of Caring Sciences, 13(2), 894-900.

Gaylle, D. (2019). In-simulation Debriefing Increases Therapeutic Communication Skills. Nurse Educator, 44(6), 295-299.

Jeffries, P., & Clochesy, J. (2012). Clinical simulations: An experiential student-centred pedagogical approach. In D. Billings & J. Halstead. (eds.). Teaching in nursing: A guide for faculty (pp. 352-368). Missouri: Sauders Elsevier.

Kolb, D. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development. New Jersey: Prentice-Hall.

Mirhaghi, A., Sharafi, S., Bazzi, A., & Hasanzadeh, F. (2017). Therapeutic relationship: Is it still heart of nursing?. Nursing Reports, 7, 4-9.

Peplau, H. (1997). Peplau's theory of interpersonal relations. Nursing Science Quarterly, 10(4), 162-167.

Vandyk, A., Lalonde, M., Merali, S., Wright, E., Bajnok, I., & Davies, B. (2018). The use of psychiatry-focused simulation in undergraduate nursing education: A systematic search and review. International Journal of Mental Health Nursing, 27(2), 514-535.