DEVELOPING THE WE³CAPM MODEL: ENHANCING DIGITAL ACCOUNTING SKILLS, INNOVATION, AND LEARNING ACHIEVEMENT FOR VOCATIONAL DIPLOMA STUDENTS

Authors

  • ธารทิพย์ สีตาล วิทยาลัยพณิชยการบึงพระพิษณุโลก

DOI:

https://doi.org/10.14456/tisr.2025.53

Keywords:

Learning Management Model, Digital Accounting Skills, Innovation Skills, Learning Achievement, Vocational Diploma Students

Abstract

This research aimed to develop the WE³CAPM learning management model, integrating constructivist theory, metacognitive theory, and active learning to enhance digital accounting skills, innovation, application ability, responsibility, and learning achievement of vocational diploma students. The sample consisted of first-year vocational diploma students majoring in accounting at Bueng Phra Phitsanulok Commercial College. Research instruments included skills assessment forms, tests, and satisfaction questionnaires. Data were analyzed using mean, standard deviation, and t-tests. The results showed that students learning with the WE³CAPM model had statistically significant improvements in skills and learning achievement and were most satisfied with the learning management model. These findings indicate that the WE³CAPM model is an effective learning management approach for promoting the skills needed for digital accounting professionals.

Downloads

Download data is not yet available.

References

กัญฐณา ดิษฐ์แก้ว. (2566). ยุค 5G นักบัญชีดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กัลยา วานิชย์บัญชา และ ฐิตา วานิชย์บัญชา. (2560). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. พิมพ์ครั้งที่ 29. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สามลดา.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์ และ ภัทรพร สุทธิรัตน์. (2566). การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรู้. พิษณุโลก: โรงพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์สาม.

ราชิต ไชยรัตน์. (ม.ป.ป.). บทบาทนักบัญชีในโลกอนาคต: จากนักบัญชีสู่ ‘นักบัญชีนวัตกร’. สืบค้นจาก www.tfac.or.th/upload/9414/kbOpGDCCxr.pdf.

ลดาวัลย์ มะลิไทย. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามสภาพจริงเพื่อส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้แบบองค์รวมสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วลีรัตน์ พุทธาศรี. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกในสภาพแวดล้อมห้องเรียนอัจฉริยะโดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมร่วมกับการเรียนรู้ตามสถานการณ์เพื่อส่งเสริมสมรรถนะวิชาชีพด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ต้นแบบทางอุตสาหกรรมสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศิริรัฐ โชติเวชการ. (2561). การใช้ประโยชน์ของ Artificial Intelligence (AI) ในงานบัญชี. สืบค้นจาก www.tfac.or.th/upload/9414/pxgMPdItuZ.pdf.

ศุภรดา อันชุนดา. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมแบบผสมผสานตามแนวคิดคอนเน็คติวิสซึม เพื่อส่งเสริมทักษะการสร้างนวัตกรรมอิงสาระการเรียนรู้ท้องถิ่น สำหรับนักศึกษาครูภาษาไทยมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สถาพร จะนุ. (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนออนไลน์แบบสร้างความสัมพันธ์ตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันเพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และทักษะการทำงานเป็นทีมเพื่อการเขียนโปรแกรมของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2565). ทักษะที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตและการทำงาน (Soft Skill) สำหรับผู้เรียน: ผลการศึกษาและแนวทางการพัฒนา. สืบค้นจาก https://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1984-file.pdf.

สุกัญญา เทาศิริ. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวทฤษฎีปัญญาสังคมเพื่อส่งเสริมทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในโรงเรียนขนาดเล็ก. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุจิตตรา จันทร์ลอย. (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้การออกแบบเป็นฐานร่วมกับเทคนิคสแคมเพอร์ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการออกแบบนวัตกรรมการศึกษาสร้างสรรค์ของนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุธีร์ ฟูเต็มวงค์. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนเชิงรุกร่วมกับเทคโนโลยีเสมือนจริง เพื่อเสริมสร้างทักษะคอมพิวเตอร์และสารสนเทศเพื่องานอาชีพ สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อพัชชา ช้างขวัญยืน. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดิจิทัลของนิสิตปริญญาตรีตามแนวคิดการเรียนเชิงรุกร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อรไท แสงลุน. (2564). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโดยใช้การศึกษาชั้นเรียนผ่านชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อัครเจตน์ สีหะวงษ์. (2566). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครูระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อารยา ปู่เกตุแก้ว. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ด้วยห้องเรียนกลับด้านร่วมกับสื่อสังคมตามกระบวนการเรียนแบบปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อของนิสิตระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Chirukunthasirichot, T., Sujiva, S., & Ngadkrathok, S. (2017). Development of a Self-Diagnostic Model in the Cognitive Domain in Problem Solving Skills in Mathematics. ABAC Journal, 37(2), 33-45.

Imjai, N., Meesook, K., Kanchanamukda, W., Usman, B., & Aujirapongpan, S. (2024). Examining the Effect of Psychological Literacy, Self-Discipline Skills, and Emotional Intelligence on Forensic Accounting Skills Among Undergraduate Students in Thailand: An Empirical Insight. ABAC Journal, 44(4), 431-451.

Downloads

Published

2025-10-27

How to Cite

SETAN, T. (2025). DEVELOPING THE WE³CAPM MODEL: ENHANCING DIGITAL ACCOUNTING SKILLS, INNOVATION, AND LEARNING ACHIEVEMENT FOR VOCATIONAL DIPLOMA STUDENTS. Thai Interdisciplinary and Sustainability Review, 14(2), บทความที่ 17. https://doi.org/10.14456/tisr.2025.53