PROMOTING VOLUNTEER ENGAGEMENT IN DRIVING MORAL PRINCIPLES: A CASE STUDY OF THE BUDDHIST ASSOCIATION OF SURAT THANI PROVINCE
DOI:
https://doi.org/10.14456/tisr.2025.35Keywords:
Participation, Volunteerism, Morality, Buddhist Association, Surat ThaniAbstract
This research aims to study and create a model for volunteer engagement in driving moral principles within the Buddhist Association of Surat Thani Province, employing participatory action research in Makham Tia Subdistrict, Mueang Surat Thani District. The study found that the engagement process begins with meetings, brainstorming, and collaborative planning among stakeholders. Engagement is supported by all sectors, including government, private, and civil society, with the private sector playing a role in donations and volunteerism. Promotion of moral and ethical learning takes place in schools, communities, and religious institutions. The driving mechanism for volunteer work emphasizes ethical guidelines, consideration of the common good, and systematic management. The study highlights the importance of building collaborative networks, promoting moral principles at all levels, and fostering multi-sector participation to drive a sustainable moral society, starting at the local level and expanding to the provincial level.
Downloads
References
ขนิษฐา หอมตะโก, อธิษฐ์ สุวฑฺโฒ และ เอกกวิน ปิยวีโร. (2567). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการกล่อมเกลาทางการเมือง ในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 13(2), 171-180.
โฆษิตสุทธสร บงค์บุตร, เสรี วงษ์มณฑา, ชุษณะ เตชคณา และ ณัฐรินทร์ ปริวงศ์กุลธร. (2568). การประเมินศักยภาพการท่องเที่ยวตามรอยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมหาราช ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 14(1), บทความที่ 7.
ชนัญชิดา ทิพย์ญาณ. (2564). การให้ความหมาย พฤติกรรมจิตอาสาและกระบวนการขัดเกลาสังคมที่เสริมสร้างพฤติกรรมจิตอาสาของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 5(2), 36-52.
ชุณิภา เปิดโลกนิมิต, สุดารัตน์ ตันติวิวัทน์ และ ปริญญา สิริอัตตะกุล. (2567). ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างสุขภาพจิตเชิงบวกของนักศึกษา ระดับปริญญาตรีที่มีความหลากหลายทางเพศในมหาวิทยาลัยภาครัฐ กรุงเทพมหานคร. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 13(2), 141-151.
นันทวัฒน์ ภัทรกรนันท์, วัฒนีย์ โรจน์สัมฤทธิ์, นิภา ศรีไพโรจน์ และ อังศินันท์ อินทรกําแหง. (2556). การพัฒนาชุดฝึกอบรมโดยใช้กระบวนการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของอาสายุวกาชาด. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 19(1), 23-36.
มณฑลี เนื้อทอง. (2556). การหล่อหลอมจิตอาสาผ่านการอบรมขัดเกลาทางสังคมในครอบครัว. วิทยานิพนธ์ คหกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ยศกร วรรณวิจิตร, พงช์ศนัญ ชาญชัยชิณวรฒ์, กิตติยา แก้วสะเทือน และ วาริท วสยางกูร. (2568). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาสื่อเสมือนจริงแบบปฏิสัมพันธ์ เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวตำบลปากน้ำประแส จังหวัดระยอง. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 14(1), บทความที่ 10.
รักติบูล สิทธิลภ. (2566). ทักษะการทำงานที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21. สารนิพนธ์ ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล.
วราภรณ์ เหลืองวิไล, ศิรินทร์รัตน์ กาญจนกุญชร และ ปิ่นกนก วงศ์ปิ่นเพ็ชร์. (2564). พัฒนาการจิตอาสาตามบริบทของประเทศไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 13(1), 336-350.
ศิริภา วิทยาพรพิพัฒน์ และ ยุบุญ พฤหัสไพลิน. (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการสร้างองค์กรแห่งความเป็นเลิศของบุคลากรโรงพยาบาลพระปกเกล้า จังหวัดจันทบุรี. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 13(1), 14-25.
ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม. (2548). ร่วมแรงแข็งขัน ร่วมกันทำดี: สมัชชาคุณธรรมแห่งชาติและตลาดนัดคุณธรรม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Authors

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.





