การพัฒนาอัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์และการสื่อสารการตลาดดิจิทัลเพื่อการสร้างความยั่งยืนของกลุ่มเกษตรกรอีสานล้านนา จังหวัดเชียงราย
DOI:
https://doi.org/10.14456/tisr.2025.45คำสำคัญ:
อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์, การตลาดดิจิทัล, การสื่อสารการตลาด, ความยั่งยืน, เกษตรกรบทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอผลการวิจัยเชิงคุณภาพที่มุ่งศึกษาการพัฒนาอัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์และการสื่อสารการตลาดดิจิทัลเพื่อส่งเสริมความยั่งยืนของกลุ่มเกษตรกรอีสานล้านนาในจังหวัดเชียงราย พื้นที่ศึกษาคืออำเภอเชียงแสน ซึ่งมีการผสมผสานวัฒนธรรมอีสานและล้านนา วิธีการวิจัยประกอบด้วยการวิจัยแบบมีส่วนร่วมและการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ผลการศึกษาพบว่า การพัฒนาอัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์ควรเน้นการสะท้อนวัฒนธรรมท้องถิ่นและความเป็นธรรมชาติ ส่วนกลยุทธ์การสื่อสารการตลาดดิจิทัลควรให้ความสำคัญกับการใช้สื่อสังคมออนไลน์และการสร้างประสบการณ์ร่วมกับผู้บริโภค นอกจากนี้ การพัฒนานักสื่อสารการตลาดชุมชนที่มีทักษะและความคิดสร้างสรรค์ในการเล่าเรื่องและการใช้สื่ออย่างเหมาะสมเป็นปัจจัยสำคัญต่อความสำเร็จในการสื่อสารการตลาดที่ยั่งยืน การศึกษานี้มีนัยสำคัญต่อการส่งเสริมการตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชนอย่างยั่งยืนและการสร้างรายได้ให้แก่กลุ่มเกษตรกรในพื้นที่
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กัญญาณัฐ นาสมทรง. (2555). การสร้างตัวตนของชาวอีสานพลัดถิ่นในจังหวัดเชียงรายตั้งแต่ พ.ศ.2500 ถึงปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2567). หมู่บ้านไหมไทยเฉลิมพระเกียรติ บ้านสันธาตุ จ.เชียงราย. สืบค้นจาก www.cots.go.th/travelview/detail.php?id=136.
โฆษิต ไชยประสิทธิ์. (2554). การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในมิติการพัฒนาจากภายใน กรณีศึกษาชุมชนในสถานีเกษตรหลวงอ่างขางอำเภอฝางจังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ชวัลนุช พุธวัฒนะ และ ปังปอนด์ รักอำนวยกิจ. (2564). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นของจังหวัดรองผ่านกระบวนการสร้างตราสินค้า การสร้างบรรจุภัณฑ์ และการเล่าเรื่อง (Branding, Packaging and Storytelling) เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว: กรณีศึกษากลุ่มจังหวัดอีสานใต้ (ยโสธร ศรีสะเกษ อำนาจเจริญ). วารสารรัฐประศาสนศาสตร์, 19(2), 71-96.
นิอร ดาวเจริญพร และ รุ่งฤทัย รำพึงจิต. (2566). การออกแบบตราสินค้าและบรรจุภัณฑ์เพื่อส่งเสริมผลิตภัณฑ์ของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มเย็บผ้าและศิลปะประดิษฐ์ ตำบลเขาแก้วศรีสมบูรณ์ อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย. วารสารร้อยแก่นสาร, 8(4), 174-191.
เนตรชนก คงทน, พีรวิชญ์ คำเจริญ และ จิรพัฒน์ โทพล. (2561). การสื่อสารการตลาดผ้าไหมอารยธรรมขอมและการออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มของชุมชน: กรณีศึกษากลุ่มทอผ้าไหม บ้านตะคร้อเหนือ อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย, 12(1), 56-72.
พสชนันท์ บุญช่วย และ ประสพชัย พสุนนท์. (2566). กลยุทธ์การสร้างความภักดีต่อตราสินค้าผ่านสื่อสังคมออนไลน์ข้าวเพื่อสุขภาพของประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์และนวัตกรรม, 7(8), 279-293.
เมธาวี จำเนียร และ กรกฎ จำเนียร. (2565). การสร้างและสื่อสารแบรนด์ผลิตภัณฑ์ผ้ามัดย้อมจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 12(1), 46-161.
รสา สุนทรายุทธ. (2564). การออกแบบตราสินค้าและบรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นสู่การต่อยอดสินค้าของฝากประจำจังหวัด และการพัฒนาหลักสูตรชุมชนด้านการจัดการด้านการออกแบบและการเพิ่มช่องทางการตลาด: กรณีศึกษาชุมชนหนองน้ำใส จังหวัดสระแก้ว. วารสารศิลปกรรมบููรพา, 24(1), 55-77.
วัชรินทร์ อินทพรหม. (2561). การวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. กรุงเทพฯ: เมคมีเดียคอร์ปอเรชัน.
ศรีกัญญา มงคลศิริ. (2547). Brand Management. กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ลิฟ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2541). กลยุทธ์การตลาดและการบริหารการตลาด. กรุงเทพฯ: ธีระฟิลม์/ไซเท็กซ์.
สมพร คงเจริญเกียรติ. (2556). หลักการพื้นฐานเกี่ยวกับบรรจุภัณฑ์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สราวุธ อนันตชาติ. (2549). Ad@chula on Contemporary Views on Advertising. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดเชียงราย. (2564). รายงานสถานการณ์ทางสังคมจังหวัดเชียงราย. สืบค้นจาก www.m-society.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/download/article/article_20211110150503.pdf.
Aaker, D. (2014). Aaker on branding: 20 Principles that drive success. New York: Morgan James Publishing.
Bellaaj, M. (2021). Why and how do individual entrepreneurs use digital channels in an emerging market? Determinants of use and channel coordination. International Journal of Emerging Markets, 18(9), 2735-2764.
Coccia, M. (2021). The relation between length of lockdown, number of infected people and deaths of Covid-19, and economic growth of countries: Lessons learned to cope with future pandemics similar to Covid-19 and to constrain the deterioration of economic system. Science of the Total Environment, 775, 145801.
Curty, R., & Zhang, P. (2013). Website features that gave rise to social commerce: a historical analysis. Electronic Commerce Research and Applications, 12(4), 260-279.
Duncan, T. (2002). IMC: Using advertising and promotion to build brands. Massachusetts: McGraw Hill Irwin.
Duncan, T. (2005). Principles of advertising & IMC. Massachusetts: McGraw-Hill Companies, Inc.
Fill, C. (2002). Marketing communications: Contexts strategies and applications. Chelmsford: Financial Time Prentice Hall.
Garner, B. (2022). Using digital communications to manage the farmers’ market brand image. Journal of Research in Marketing and Entrepreneurship, 24(2), 420-439.
Holt, D., & Thompson, C. (2004). Man-of-action heroes: The pursuit of heroic masculinity in everyday consumption. Journal of Consumer Research, 31(2), 425-440.
Keller, K. (2003). Strategic brand management. New Jersey: Prentice Hall.
Kotler, P., & Keller, K. (2009). Marketing management. New Jersey: Prentice-Hall.
Kotler, P., & Keller, K. (2012). Marketing management. London: Pearson Education Limited.
Kotler, P., & Keller, K. (2016). Marketing management. London: Pearson Education Limited.
McLuhan, M. (1964). Understanding media: The extensions of man. New York: New American Library.
Neumeier, M. (2003). The Brand Gap: How to bridge the distance between business strategy and design. California: New Riders.
Nindum, K. (2021). Innovative Storytelling to Add Value to Homestay Tourism. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research, 10(1), 12-21.
Pantin-Sohier, G., Decrop, A., & Brée, J. (2005). An empirical investigation of the product’s package as an antecedent of brand personality. Innovative Marketing, 1(1), 69-80.
Pickton, D., & Broderick, A. (2001). Integrated marketing communications. London: Pearson Education Limited.
Shimp, T. (2007). Integrated marketing communications in advertising and promotion. Ohio: Thomson South-Western.
Walshe, P. (2008). What price a strong brand?. Marketing Leader, 40, 52-55.
Wang, Y., & Fesenmaier, D. (2004). Towards understanding members’ general participation in and active contribution to an online travel community. Tourism Management, 25(6), 709-722.
Wells, W., Burnett, J., & Moriarty, S. (2000). Advertising principles and practice. New Jersey: Prentice-Hall.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Authors
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
.png)
