KNOWLEDGE MANAGEMENT IN THE HOTEL INDUSTRY DURING THE VUCA ERA
DOI:
https://doi.org/10.14456/tisr.2025.27Keywords:
Knowledge Management, Hotel Industry, VUCA, Resilience, COVID-19Abstract
This research explores the factors contributing to resilient knowledge management within the hotel industry during the COVID-19 pandemic, characterized by volatility, uncertainty, complexity, and ambiguity (VUCA). A mixed-methods approach, combining qualitative and quantitative research, was employed. Qualitative data was initially collected through in-depth interviews with 16 senior executives from Bangkok hotels. Subsequent quantitative analysis led to the development of a model. Six key factors emerged: 1) leadership, 2) information and communication technology (ICT), 3) work processes, 4) organizational culture, 5) organizational structure, and 6) motivation. The study highlights the crucial role of robust knowledge management, a culture of learning and knowledge sharing, and effective ICT utilization in building organizational resilience. These elements are essential for navigating VUCA challenges and ensuring the hotel industry can adapt and thrive. This research contributes valuable insights into knowledge management within the hospitality and tourism sectors.
Downloads
References
กิรฐากร บุญรอด, สุณิสา ผลโชติ และ รุษยา คำนวณ. (2565). แนวทางในการบริหารจัดการธุรกิจโรงแรมในช่วงวิกฤต โควิด-19. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 15(1), 139-148.
ขวัญใจ เตชเสนสกุล. (2562). VUCA World โลกแห่งความผันผวน... New Normal ในยุคปัจจุบัน. สืบค้นจาก www.exim.go.th/getattachment/714bfb92-b860-4def-8f24-77713ee9b05d/VUCA-World-.
คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. (2548). การจัดการความรู้ของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. สืบค้นจาก www.okmd.or.th/upload/pdf/chapter4_kc.pdf.
เจริญชัย เอกมาไพศาล และ เสาวณี จันทะพงษ์. (2565). ความยืดหยุ่นในการปรับตัวของธุรกิจโรงแรมและร้านอาหารภายใต้ภาวะวิกฤตการณ์โควิด-19. วารสารบริหารธุรกิจ, 45(174), 53-78.
ชญาดา ดีมาลัย และ มณฑล สรไกรกิติกูล. (2561). การแบ่งปันความรู้: กรณีศึกษาองค์การมหาชนในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 13(1), 86-100.
ภาคิน อังควิชัย. (2565). การแบ่งปันความรู้และพฤติกรรมสร้างสรรค์นวัตกรรมของพนักงานระดับบังคับบัญชาในบริษัทผลิตบรรจุภัณฑ์. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วาทินี เขมากโรทัย, สุภัทรา นวชินกุล และ หทัยรัตน์ ศรีสุภะ. (2567). การพัฒนากระบวนการสื่อสารด้านการนำองค์กรภายในของสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. บทความนำเสนอในงานประชุมวิชาการระดับชาติ PULINET ครั้งที่ 14 มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง, 10-12 มกราคม 2567.
วิทย์ บุญ. (2564). ไม่ใช่แค่ 'เลิกจ้าง' แต่ยังมีการ 'ลาออกครั้งใหญ่' สถานการณ์ที่ทั่วโลกเผชิญในช่วงโควิด-19. สืบค้นจาก https://plus.thairath.co.th/topic/everydaylife/100653.
วุทธิชัย ลิ้มอรุโณทัย, อภิชญา พิภวากร และ วชิราภรณ์ จีระว่องวิทย์. (2565). แนวทางการปรับตัวของธุรกิจโรงแรมภายหลังวิกฤตโควิด 19 ด้วยการยกระดับสู่อุตสาหกรรมเชิงสุขภาพ. บทความนำเสนอในงานประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 14 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 7-8 กรกฎาคม 2565.
Abdul, H. (2015). Learning Transfer through Rewards System. IOSR Journal of Business and Management, 17(6), 5-12.
Al-Salti, Z., & Hackney, R. (2011). Factors impacting knowledge transfer success in information systems outsourcing. Journal of Enterprise Information Management, 24(5), 455-468.
Ardichvili, A. (2008). Learning and Knowledge Sharing in Virtual Communities of Practice: Motivators, Barriers, and Enablers. Advances in Developing Human Resources, 10(4), 541-554.
Chen, W., & Cheng, H. (2012). Factors affecting the knowledge sharing attitude of hotel service personnel. International Journal of Hospitality Management, 31(2), 468-476.
Cooper, C. (2006). Knowledge management and tourism. Annals of Tourism Research, 33(1), 47-64.
Davenport, T., & Prusak, L. (1998). Working Knowledge: How Organizations Manage What They Know. Massachusetts: Harvard Business School Press.
Deloitte. (2021). Future of learning in the wake of COVID-19. Retrieved from www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/in/Documents/human-capital/in-hc-future-of-learning-in-the-wake-of-COVID-19-noexp.pdf.
Duan, Y., Nie, W., & Coakes, E. (2010). Identifying key factors affecting transnational knowledge transfer. Information & Management, 47(7-8), 356-363.
Gatiti, P. (2022). Use of information and communication technologies to support knowledge sharing in development organisations. International Journal of Knowledge Management Studies, 13(4), 384-401.
Hananta, M., & Suratman, A. (2023). How are leaders trusted in the knowledge-sharing process?. International Journal of Business Ecosystem & Strategy, 5(1), 11-22.
Hung, H., Carson, M., Bellwood, P., Campos, F., Piper, P., Dizon, E., & Chi, Z. (2011). The first settlement of Remote Oceania: the Philippines to the Marianas. Antiquity, 85(329), 909-926.
Indigo Anchor. (n.d.). On the Origins of VUCA and How it Affects Decision Making. Retrieved from www.indigoanchor.com/blog/2019/10/31/on-the-origins-of-vuca-and-how-it-affects-decision-making.
Khatoon, A., Rehman, S., Islam, T., & Ashraf, Y. (2024). Knowledge sharing through empowering leadership: the roles of psychological empowerment and learning goal orientation. Global Knowledge, Memory and Communication, 73(4/5), 682-697.
Kochikar, V., & Suresh, J. (2008). Experiential Perspective on Knowledge Management. In M. Jennex. (ed.). Knowledge Management: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 3205-3213). Pennsylvania: IGI Global Scientific Publishing.
Luturmas, J., & Indarti, N. (2016). Underlying factors of attitude and intention towards knowledge sharing among employees: The case of the hotel business in Ambon, Indonesia. Journal of Indonesian Economy and Business, 31(3), 292-306.
McFadden, J., & McClain, W. (2024). Leading Remote Organizations Strategies for Managing Effective Knowledge Sharing Within Teams. Journal of Leadership, Accountability and Ethics, 21(1), 1-16.
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The Knowledge-creating Company: How Japanese Companies Create the Dynamics of Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Polanyi, M. (1966). The Tacit Dimension. London: Routledge & Kegan Paul.
Schwaiger, K., Zehrer, A., & Braun, B. (2022). Organizational resilience in hospitality family businesses during the COVID-19 pandemic: a qualitative approach. Tourism Review, 77(1), 163-176.
Seba, I., Rowley, J., & Lambert, S. (2012). Factors affecting attitudes and intentions towards knowledge sharing in the Dubai Police Force. International Journal of Information Management, 32(4), 372-380.
Simonin, B. (1999). Ambiguity and the process of knowledge transfer in strategic alliances. Strategic Management Journal, 20(7), 595-623.
Susanty, A., Handayani, N., & Henrawan, M. (2012). Key Success Factors that Influence Knowledge Transfer Effectiveness: A Case Study of Garment Sentra at Kabupaten Sragen. Procedia Economics and Finance, 4, 23-32.
Sveiby, K. (1997). The New Organizational Wealth: Managing and Measuring Knowledge Based Assets. California: Berett-Koehler Publisher.
Todorova, N., & Mills, A. (2014). The Impact of Rewards on Knowledge Sharing. CONF-IRM Proceedings, 27, http://aisel.aisnet.org/confirm2014/27.
Yang, J. (2007). The impact of knowledge sharing on organizational learning and effectiveness. Journal of Knowledge Management, 11(2), 83-90.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Authors
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
.png)
