การเชื่อมโยงความที่ปรากฏในบทเพลงธรรมะ

ผู้แต่ง

  • ชวัลภา พรหมาซุย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • บุญเลิศ วิวรรณ์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • วิไลศักดิ์ กิ่งคำ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

DOI:

https://doi.org/10.14456/tisr.2025.9

คำสำคัญ:

การเชื่อมโยงความ, บทเพลงธรรมะ, พระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทเพลงธรรมะในสื่อออนไลน์ปัจจุบัน มีลักษณะของการใช้การเชื่อมโยงความ เพื่อการสื่อสารสู่ผู้ฟังที่มีลักษณะเฉพาะ โดยมีเจตนาเพื่อสร้างความสุนทรียะ สร้างความสงบทางจิตใจ สร้างจิตสำนึกให้ฝักใฝ่ในคุณงามความดีตามหลักธรรมชาติ และตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการเชื่อมโยงความที่ปรากฏในบทเพลงธรรมะ โดยศึกษาข้อมูลจากบทเพลงธรรมะที่เผยแพร่ทางเว็บไซต์ยูทูบ จำนวน 500 เพลง ผลการศึกษาพบการเชื่อมโยงความ 4 ประเภท ประเภทที่พบมากที่สุด คือ การเชื่อมโยงความประเภทการอ้างถึง รองลงมาพบการเชื่อมโยงความประเภทการใช้คำเชื่อม รองลงมาพบการเชื่อมโยงความประเภทการซ้ำ และพบการเชื่อมโยงความประเภทการละน้อยที่สุด ซึ่งการเชื่อมโยงความในบทเพลงธรรมะนี้มีจุดเด่นในเรื่องการอ้างถึง พบว่ามีการอ้างถึงบุรุษสรรพนามเป็นคำศัพท์ทางธรรมที่ใช้อ้างถึงเฉพาะในบทเพลงธรรมะเท่านั้นโดยไม่ปรากฏการใช้คำศัพท์ทางธรรมนี้ในบทเพลงประเภทอื่น ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความโดดเด่นทางด้านการใช้คำศัพท์ในบทเพลงธรรมะเป็นอย่างมาก และการเชื่อมโยงความทุกประเภทที่พบในบทเพลงธรรมะยังทำให้สามารถร้อยเรียงเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาทำให้ผู้ฟังเข้าใจเรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆ ผ่านการถ่ายทอดจากบทเพลงธรรมะได้เป็นอย่างดี

References

ดียู ศรีนราวัฒน์ (บ.ก.). (2559). ภาษาและภาษาศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Halliday, M., & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. London: Routledge.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-15

How to Cite

พรหมาซุย ช., วิวรรณ์ บ., & กิ่งคำ ว. (2024). การเชื่อมโยงความที่ปรากฏในบทเพลงธรรมะ. สหวิทยาการและความยั่งยืนปริทรรศน์ไทย, 14(1), บทความที่ 9. https://doi.org/10.14456/tisr.2025.9