Strategies for Creating Artistic Communication through Traditional Musical Theater in the Role of Promoting Tourism in the Sam Chuck Community, Thailand

Main Article Content

Weerinphat Booranasakawee
Kittipong Intharatsamee

Abstract

The research article titled "Strategies for Creating Artistic Communication through Traditional Musical Theater in the Role of Promoting Tourism in the Sam Chuck Community" aims to study the strategies for creating artistic communication within the performance scripts of traditional musical theater to promote tourism. The research employs qualitative and creative methods, including in-depth interviews with community representatives, folk artists and tourists. It focuses on developing literary artistic messages within the performance scripts of Central Thai traditional musical theater, using the Sam Chuck Market community in Sam Chuck District, Suphan Buri Province, as a case study.


The research findings reveal that the strategies for creating artistic communication through traditional musical theater in the role of promoting tourism in the Sam Chuck community involve storytelling through the following elements: 1) Plot Structure: divided into three phases - the beginning, which includes the traditional homage to the teacher and the introduction of the community's story; the middle, which features the interactions and conflicts among characters within the community; and the ending, which is the resolution of the story, marked by decisions made within the community and a farewell, along with gratitude to the audience for attending the performance. 2) Core Idea: focused on presenting the history and key attractions of the Sam Chuck Market community, which is the primary objective of this creative work. 3) Language: the dialogue is combined with "Klon Paed" poetry, structured according to traditional forms of folk songs. 4) Music: involves the use of melodies, rhythms, instruments, and traditional Central Thai folk song styles, including "E-Saew," "Ruea," and "Song Khrueang" songs. In this artistic communication strategy within traditional musical theater, the message sender not only created content but also had understand the literary structure involved in crafting folk songs and the significant context, especially the unique selling points of the community in the narrative. This approach, which effectively communicates both aesthetic and implicit meanings, allowed the audience to understand the content and grasp of the essence of traditional musical theater. Additionally, the incorporation of community stories served as a powerful tool in communicating the role of the performance in promoting community tourism activities.

Article Details

Section
Research Articles

References

กุณฑล เพ็ชรเสนา และศิริเพ็ญ ดาบเพ็ชร. (2565). การจัดการแหล่งท่องเที่ยวตามรอยภาพยนตร์ด้วยแนวคิดประสบการณ์ท่องเที่ยว. วารสารบริหารธุรกิจศรีนาครินทร

วิโรฒ, 13(1), 72-86.

ฐานเศรษฐกิจ. (2566). กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา รายงานข้อมูล 7 เดือนของปี 2566 ไทยเที่ยวไทยและต่างชาติมาไทย สร้างรายได้ทะลุ 1 ล้านล้านแล้ว โดยท่องเที่ยวต่างชาติเดินทางเข้าไทย 15 ล้านคน ด้าน ททท. ประมินรายได้ทั้งปีอาจหลุดเป้า. สืบค้น 19 สิงหาคม 2567, จาก https://www.thansettakij.com/ business/economy/572493#google_vignette.

ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์ และคณะ. (2547). สุนทรียนิเทศศาสตร์ : การศึกษาสื่อสารการแสดงและสื่อจินตคดี. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาองค์ความรู้นิเทศศาสตร์ตะวันออก ภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บัวผัน สุพรรณยศ. (2561). กลอนเพลงพื้นบ้าน: ปฏิพากย์ ปฏิภาณ การสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.

ปรานี วงษ์เทศ. (2525). พื้นบ้านพื้นเมือง. กรุงเทพฯ : เรือนแก้วการพิมพ์.

มนตรี ตราโมท. (2540). การละเล่นของไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). มติชน.

วัลยา วิวัฒน์ศร. (2538). วรรณวินิจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สรณัฐ ไตสังคะ. (2560). ศาสตร์และศิลป์แห่งการเล่าเรื่อง. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พร้อนติ้ง.

สุกัญญา สุจฉายา. (2545). เพลงพื้นบ้านศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุกัญญา สมไพบูลย์. (2551). การสังเคราะห์องค์ความรู้สื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้าน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2551). ร้องรำทำเพลง: ดนตรีและนาฏศิลป์ชาวสยาม. กรุงเทพฯ: มติชน.

เอนก นาวิกมูล. (2528). สารานุกรมเพลงพื้นบ้านภาคกลางหนังสือที่รฤกเนื่องในงานพระราชทานเพลิงศพ นางทองอยู่ รักษาพล (แม่เพลง) ณ เมรุวัดเกาะ

สุวรรณาราม สะพานใหม่. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์พิฆเนศ.

เอนก นาวิกมูล. (2550). เพลงนอกศตวรรษ 1 (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : มติชน.