Factors in Media Reception and Use of Agricultural Media of Ban Pong Community, Pa Phai Sub-district, San Sai District, Chiang Mai Province

Main Article Content

Piya Palapanya
Nakarate Rungkawat

Abstract

This study investigates: 1) supporting factors effecting use of agricultural media, 2) attitudes in exposure to agricultural media, and 3) use of agricultural media of Ban Pong community. The sample group consisted of 324 farmers living in Ban Pong community, Pa Phai sub-district, San Sai district, Chiang Mai province. A set of questionnaire was used for data collection and analyzed by using descriptive statistics and Peirson’s correlation.


Results of the study revealed that the respondent attitude in exposure to agricultural media was found at a moderate level (3.10). Likewise, their attitude in exposure to agricultural media via group was at a moderate level (2.78) where as via mass was at a high level (3.51). Regarding use of agricultural media via an individual, as a whole, it was found at a moderate level (2.85) and via group was at a moderate level (2.60). Use of agricultural media in various aspects was found at a moderate level (2.83). Overall, attitude had a positive relationship with a statistical significance level at .01. As a whole, there was a positive relationship between attitude via an individual group and use of agricultural media with a statistical significance level at .01. However, attitude via group was found at a high level which made the relationship ranked first. This was followed by attitude via an individual and attitude via mass respectively.

Article Details

Section
Research Articles

References

จักรพงษ์ พวงงามชื่น สวิชญา, ศุภอุดมฤกษ์ตรีรัตน์ และนิศาชล ลีรัตนากร. (2558). คุณภาพชีวิตอย่างยั่งยืนตามแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนในอำเภอออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ (รายงานการวิจัย).เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2544). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ธีราพร ตันทีปธรรม. (2554). การใช้เฟสบุ๊คที่มีผลกระทบต่อลีลาชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

นคเรศ รังควัต. (2546). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศส่งเสริมการตลาดผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผาพื้นบ้านเชียงใหม่ (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัย

แม่โจ้.

บำเพ็ญ เขียวหวาน และเจนณรงค์ เทียนสว่าง. (ม.ป.ป.). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการผลิตข้าวของเกษตรกร ในจังหวัดกำแพงเพชร (รายงานการวิจัย). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

บุหงา ชัยสุวรรณ. (2558). การสื่อสารการตลาดผ่านสื่อสังคม: ภาพรวมและกรอบแนวคิด. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมนิด้า. 2(1), 173-197.

บุหลัน กุลวิจิตร. (2560). สื่อบุคคลกับการส่งเสริมการเกษตร 4.0. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ). 10(3), 2440-2454. สืบค้น12 มกราคม 2567, จาก https://he02.tci-thaijo.org/index. php/Veridian-E-Journal/article/view/111365/87007

เบญจมาศ อยู่ประเสริฐ และบำเพ็ญ เขียวหวาน. (2558). การรับรู้ข้อมูลข่าวสารและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านการ เกษตรของเกษตรกร. วารสารสังคมศาสตร์. 4(2), 43-54.

พรทิพย์ บุญนิพัทธ์. (2531). ทัศนคติ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

วรทัศน์ อินทรัคคัมพร. (2563). การส่งเสริมและการพัฒนาชนบท. เชียงใหม่: ภาควิชาเศรษฐศาสตร์เกษตรและส่งเสริมเผยแพร่การเกษตร คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรวุฒิ อ่อนน่วม.(2555). ปรากฏการณ์ทางการสื่อสารยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชน แห่งประเทศไทย. 18(1), 212-220.

อดิพล เอื้อจรัสพันธุ์. (2562). การใช้สื่อทางการเกษตรของเกษตรกรไทย. วารสารศาสตร์. 12(2), 124-129.

Likert, R. (1961). New Patterns of management. New York: McGraw-Hill Book Company.