Tea Culture Identity Construction of the Tea Culture in Hui Folk Literature
Main Article Content
Abstract
The objective of this article is to explore the identity construction of the tea culture in Hui folk literature written by Li Shujiang and Wang Zhengwei (2009). The literature shows that Hui ancestors have preferred drinking tea from B.C. 618-907 until present day. The tea drinking culture of the Hui people is notable because tea is a significant beverage in their traditions and lifestyle. One hundred and fifty seven stories of Hui folk literature were examined and out of that, 18 stories specifically related to this tea culture were identified. The perspective of the analysis is based on identity construction via literature. The results reveal that Hui folk literature was an important tool for identity construction of the tea culture of the Hui people. The tea culture construction utilized a process to demonstrate the important role of the tea culture embedded into the Hui identity. This is categorized by 6 topics. 1) tea and food identity of the Hui identity from Gaiwan and Tang tea, 2) tea and traditional inheritance of the Hui identity 3) tea and cultural construction regarding the greeting of guests by the Hui people 4) treatment from the medicinal properties from the Er and Babao tea 5) tea and multicultural signs of the Hui people and 6) variety of tea cultures of the Hui people. Tea was a philosophy of sociability of the Hui people. This philosophy reflects their souls as highlighted in the teaching of the Hui people from Ningxia county as “a person who endured and worked hard should be called ‘Xia Cha’”.
Article Details
References
Bai Shouyi. (2007). ประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์หุยหุยจีนเล่มที่ 1 เล่มที่ 2 (中国回回民族史(上、下). ปักกิ่ง:
สำนักพิมพ์จงหัวซูจู๋.
Cao Xiangtao Ma Yutao Long dan และJing Xi. (2018). การศึกษาการเผยแพร่ศิลปะชาปาโป่วฉาชาวหุยที่หนิงเซี่ย (宁夏回族八宝茶茶艺挖掘及推广研究). วารสารการสัมนาอุตสาหกรรมกับเทคโนโลยี. 17(6), 69-7.
Chen Gaohua. (1994). ประเพณีดื่มชาสมัยราชวงศ์หยวน (元代饮茶习俗). วารสารการศึกษาประวัติศาสตร์. 40(01), 89-102.
Ding Yibo. (1995). สุภาษิตชากับประเพณีชาของชาวหุย (回族茶谚与茶 俗).วารสารการศึกษาประเพณี. 34(2),
71-73.
Ding Chao. (1996). ไก้ยหวั่นฉาของชาวหุย (回族的盖碗茶). วารสารการบำรุงสุขภาพและโภชนาการแห่งจีน. 3(06) ,37.
Guan Ming. (2016). การศึกษามารยาทอาหารการกินชาวหุย (回族饮食礼仪初探).ในประชุมวิชาการการพัฒนาอาหารจีนปี 2015. วันที่ 13 ธังวาคม ค.ศ 2015 (นน้า269-283). ปักกิ่ง: สถาบันวัฒนธรรมอาหารประเทศจีน.
Han Xiuge. (2009). การศึกษาคุณุปการด้านประวัติศาสตร์ของคังซี (论康熙的历史功绩). วารสารการสอบ. 52(4), 38-39.
He Yanrong. (2009). การศึกษาเปรียบเทียบวัฒนธรรมชานมระหว่างชนกลุ่มคาซัคกับมองโกล: กรณีศึกษาวัฒนธรรมชานมชนกลุ่มเร่ร่อนที่ซินเจียง (新疆游牧民族的奶茶文化-哈萨克族与蒙古族奶茶文化比较研究). วารสารวารสารสถาบันการศึกษาหลานโจว. 29(11), 13-14.
Jin Xiaojun และ Wang Guo qiang. (2012). วัฒนธรรมชาชาวหุยจีน (中国回族茶文化). หยินชวน: สำนักพิมพ์หยางกวาง.
Li Shujiang และ Wang Zhengwei. (2009). นิทานพื้นบ้านและตำนานชาวหุย(回族民间传说故事).
หยินชวน: สำนักพิมพ์ประชาชนหนิงเซี่ย.
Li Qingsheng. (2012). การศึกษานิทานอนุภาค “หุยหุยค้นหาสิ่งวิเศษ” (赛典赤·瞻思丁在云南建立的丰功伟绩). วารสารการศึกษาชาวหุย. 85(1), 10-15.
Lin Gengsheng. (2002). วัฒนธรรมไก้หวั่นฉาชาวหุย (回族盖碗茶茶文化). วารสารเกษตรกรรมโบราณคดี.
21(04), 80-81.
Mian Weizhong. (2005). วัฒนธรรมชาวหุยที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมชา (茶影响下的回族文化). วารสาร
โบราณคดีการเกษตร. 24(4), 201-204.
Mian Weizhong. (2011). การเผยแพร่สู่ตะวันตกและการอิทธิพลต่อวัฒนธรรมอิสลามของชา (茶的西传及对伊斯兰
文化的影响). วารสารใบชาจีน. 33(5), 43-45.
Ma Yingxue. (2018). วัฒนธรรมชาวหุยที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมชา (基于茶文化影响下的回族文化). วารสาร
ใบชาฮกเจี้ยน. 39(5), 379-380.
Wang Zhengwei. (2008).พิมพ์ครั้งที่ 2. คติชนวิทยาชาวหุย (回族民俗学). ยินชวน: สำนักพิมพ์ประชาชนหนิงเซี่ย.
Wu Bing. (2012). การศึกษาความคิดบำรุงสุขภาพในประเพณีการดื่มชาไก้ยหวั่นของชาวหุย (从回族饮盖碗茶习俗
探析其中的养生保健思想). ในการประชุมวิชาการแพทแผนจีนบำรุงสุขภาพครั้งที่ 10.วันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ
2012 (หน้า150-152). หลานโจว: คณะกรรมการยาและการรักษาแพทย์แผนจีน.
Xu Jin. (2019). ศิลปะชากับประเพณีชาในสุภาษิตชาติพันธุ์ต่าง ๆ ของจีน (中华多民族谚语中的茶道和茶俗). วารสารมหาวิทยาลัยมองโกเลียใน. 51 (5), 96-99.
Yu Zhengui. (1992). การศึกษาความหมายของวัฒนธรรมชาติพันธุ์หุย (略论回族文化的内涵). วารสารการศึกษาชาวหุย. 6 (2), 3-11.
Yu Hong และ Li Dekuan. (2011). การศึกษาประเพณีการดื่มชาและวัฒนธรรมชาชาวหุย (回族的饮茶习俗与茶文化解读). วารสารการศึกษาชาวหุย. 83 (3), 101-107.
Zhang Zongqi. (2006). การผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมอิสลามกับวัฒนธรรมจีน (伊斯兰文化与中国中国本土
文化的整合). ปักกิ่ง: สำนักพิมพ์ตงฟาง.
Zhao Xiangyu และ Zhang jie. (2015). ศิลปะชาชาวหุยในกรณีศึกษาการสืบทอดและการพัฒนา (回族茶艺:西北穆斯林文化传承与发展).วารสารเกษตรกรรมโบราณคดี, 34(2), 88-91.
Zhu Gang. (1993). การศึกษาวัฒนธรรมชาชาวหุยภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (西北回族茶文化概论).วารสารการศึกษาชาติพันธุ์ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ, 7(2), 215-219.
คณะกรรมการบรรณธิการสารานุกรมอิสลามประเทศจีน, (2011). พิมพ์ครั้งที่ 3. สารานุกรมอิสลามประเทศจีน (中国伊斯兰教百科全书). เฉิงตู: สำนักพิมพ์เสฉวนศีซู.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ : ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอัตลักษณ์และแนวทางการนำมาศึกษาภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการคณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกร