โลกทัศน์น์เหนือธรรมชาติที่ปรากฏในนวนิยายเรื่อง มนต์กาหลง ของหยก บูรพา (Supernatural Worldviews in Yok Burapa’s Novel Monkalong)

Main Article Content

วชิรา หงษ์บินโบก
สุภาพร คงศิริรัตน์

Abstract

This research article aims to study the supernatural worldviews in Yok Burapa’s novel titled Monkalong. Three aspects of the supernatural worldview are found in the novel: superstition, sacred spirits and religion. For the worldview regarding superstition, three categories of worldview are found: mantras, talismans and auspicious time. Mantras are able to turn ordinary items into sacred items. Talismans bring safety and prevent harms. Auspicious time brings success to ceremonies. For the worldview regarding sacred spirits, 2 categories of worldview are found: gods and mediums. Gods are believed to have the power to bestow success. Mediums are believed to be chosen by gods based on their past connections. For the worldview regarding religion, 2 categories of worldviews are found: the law of karma and the concept of soulmates. The law of karma dictates that what goes around comes
around and that no one can escape his karma. The concept of soulmates projects that soulmates are predestined as they were connected in their past life and are destined to be together in the present life.

Article Details

Section
Research Articles

References

กุสุมา ชัยวินิตย์. (2531). ศาสนาชาวบ้านในวรรณกรรมพื้นบ้านอีสาน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.
จรูญรัตน์ รัตนากร. (2535). โลกทัศน์ชาวอีสานจากวรรณกรรมคำสอน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.
ตรีศิลป์ บุญขจร. (2542). นวนิยายกับสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โครงการตำราคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทวีศิลป์ โสตถิถาวร และสุภาพร คงศิริรัตน์. (2559). การศึกษาพิธีกรรมการสูกู่ขวัญสั่น ชุมชนตำบลป่าแดง อำเภอ ชาติตระการ
จังหวัดพิษณุโลก. ใน รายงานสืบเนื่องจากการประชุมสัมมนาวิชาการระดับชาติของเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการ-วิจัย
สายมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ครั้งที่ 9, "พลังมนุษยศาสตร์ พลังสังคมศาสตร์ พลังแห่งความสุขที่ยั่งยืน", วันที่ 24-25
มีนาคม 2559 (น. 72-82). พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นิตยา ภักดีบัณฑิต. (2532). ผญาภาษิต : การศึกษาเชิงวิเคราะห์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.ประจักษ์
ประภาพิทยากร. (2519). ประเพณีและไสยเวทวิทยาในขุนช้างขุนแผน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เจริญธรรม.
วิทย์ ศิวะศริยานนท์. (2544). วรรณคดีและวรรณคดีวิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: ธรรมชาติ.
ศรีศักดิ์ วัลลิโภดม. (กุมภาพันธ์ 2527). การถือผีในเมืองไทย. วารสารศิลปวัฒนธรรม, 5(4), 7-17.
สง่า พัฒนะชีวะพูล. (2538). เจ้าพ่อพญาแล : ความเชื่อและพิธีกรรม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย. (2547). นาม: หยก บูรพา. รวมบทสัมภาษณ์นักเขียน. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2561 จาก
http://www.thaiwriter.org/interview/yok%20burapa/yok.htm
สุดาพร หงษ์นคร. (2539). ประเพณีพิธีกรรมการเข้าทรงพ่อพญาสี่เขี้ยวของชาวไทยยวนบ้านสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.
สุภาพร คงศิริรัตน์. (2557ก). โลกทัศน์เกี่ยวกับผู้นำในภาษิตลาว. วารสารอารยธรรมศึกษา โขง-สาละวิน, 5(2), 107-136.
สุภาพร คงศิริรัตน์. (2557ข). โลกทัศน์ของคนลาวจากภาษิต. พิษณุโลก : ดาวเงินการพิมพ์.
สภุาพร วิสารทวงศ.์ (2529). วรรณกรรมไทยเยา้ จากตำบลผาช้างน้อย อำเภอปง จังหวัดพะเยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหา
บัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุริยา สมุทคุปติ์, พัฒนา กิติอาษา, ศิลปกิจ ตี่ขันติกุล และจันทนา สุระพินิจ. (2539). ทรงเจ้าเข้าผี: วาทกรรม ของลัทธิพิธีและ
วิกฤติการณ์ของความทันสมัยในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
หยก บูรพา. (2556). มนต์กาหลง. กรุงเทพฯ : แสงดาว.
อรรถพร ทองบรรเทิง และสุภาพร คงศิริรัตน์. (2561). วิเคราะห์โลกทัศน์เหนือธรรมชาติที่ปรากฏในองค์ประกอบของนวนิยาย
เรื่องพรายพรหม ของรอมแพง. วารสารรมยสาร, 16(1), 417-432.