แนวทางการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาเเบบบูรณาการ การคิดอย่างเป็นระบบสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา
คำสำคัญ:
การคิดอย่างเป็นระบบ, การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา, การเรียนรู้แบบบูรณาการ, นักเรียนชั้นประถมศึกษาบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการจัดการเรียนการเรียนรู้สังคมศึกษาแบบบูรณาการการคิดอย่างเป็นระบบของนักเรียนชั้นประถมศึกษา 2) เสนอแนวทางการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาเเบบบูรณาการการคิดอย่างเป็นระบบของนักเรียนชั้นประถมศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษา จำนวน 10 คน จากนักเรียนที่มีความสมัครใจ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์แบบอุปนัย แบบ Thematic analysis ผลการศึกษา พบว่า 1) ครูมีการจัดการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการคิดของนักเรียนค่อนข้างน้อย การเรียนการสอนบางเนื้อหาครูใช้แต่วิธีการบรรยาย มีการใช้สื่อประกอบการสอนไม่สม่ำเสมอ การเรียนรู้จากภายนอกห้องเรียนมีข้อจำกัดเรื่องของเวลาเรียนและข้อจำกัดของโรงเรียน ด้านเนื้อหาในการจัดการเรียนการสอนในบางบทนั้นค่อนข้างมีมาก ครูเน้นการศึกษาเป็นรายบุคคล เน้นการท่องจำ ทำให้นักเรียนขาดความเข้าใจ ขาดการคิดที่เป็นขั้นเป็นตอน การวัดและประเมินผลการจัดการเรียนรู้ส่วนใหญ่ครูใช้วิธีการถามตอบกับนักเรียน มีเพียงบางบทเรียนที่มีการใช้ข้อสอบในการประเมินผลก่อนการจัดการเรียนรู้และหลังการจัดการเรียนรู้ 2) แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้สังคมศึกษาเเบบบูรณาการการคิดอย่างเป็นระบบสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ควรมีการจัดการเรียนรู้ โดย 1) การจัดกิจกรรมกลุ่ม 2) กรณีศึกษา 3) การใช้คำถาม และ กิจกรรมอื่น ๆ เช่น กิจกรรมแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง กิจกรรมการใช้แหล่งเรียนรู้ กิจกรรมบทบาทสมมุติ กิจกรรมโครงงาน
เอกสารอ้างอิง
การศึกษานอกโรงเรียน. (2551). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: กรมการศึกษานอกโรงเรียน.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กานต์รวี บุษยานนท์. (2546). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมในโรงเรียนแกนนำ สังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิติพร โชประการ และ กฤตยา ไชยศิวามงคล. (2542). ความคิดเห็นของบัณฑิต มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ต่อวิชาศึกษาทั่วไป กลุ่มวิชาสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. คณะศิลปศาสตร์. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ขนิษฐา พจนานุกูลกิจ, กัมปนาท บริบูรณ์ และ คมกฤช จันทร์ขจร. (2559). รูปแบบการจัดการศึกษา “ห้องเรียนครอบครัว” เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(2), 655-668.
ชฎาภรณ์ อินทร์ยา, ธูปทอง กว้างสวาสดิ์ และ อารยา ปิยะกุล. (2557). การใช้คําถามโสเครตีสเพื่อส่งเสริมทักษะการอ่านและความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 7(1), 72-84.
ชรินทร์ มั่งคั่ง. (2560). อุดมคติวิทยา หลักสูตรสังคมศึกษาเพื่อปวงชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดนุชา สลีวงศ์, ปราวีณยา สุวรรณณัฐโชติ และ สุพัตรา คูหากาญจน์. (2558). การพัฒนาการคิดวิจารณญาณด้วยการเรียนแบบกรณีศึกษาบนเว็บที่ใช้เทคนิคการตั้งคำถามและการคิดสะท้อน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 9(3), 197-208.
ดวงแข ณ สงขลา. (2547). รายงานผลการศึกษาผู้เรียนเป็นรายกรณี (Case study). กรุงเทพฯ.
ยุพิน พันธุ์ดิษฐ์. (2554). สภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอน ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ของครูกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดขอนแก่น. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ยสุตมา ประทุมชาติ, เพ็ญพิศุทธิ์ ใจสนิท และศิวภรณ์ สองแสน. (2559). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบกระบวนการกลุ่มโดยใช้เทคนิคแผนผังความคิด เพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์และทักษะการอ่านภาษาไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 9(21), 17-30.
วันเพ็ญ สุลง. (2561). การเรียนรู้โดยใช้กรณีศึกษาเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ วิชาการบริหารงานคุณภาพในองค์การ ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ชั้นปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์วิทยาลัยครุศาสตร์). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สุมมนา โสตถิผลอนันต์. (2560). การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างเป็นระบบ โดยใช้การเรียนรู้แบบระดมสมองในการจัดทำผังมโนทัศน์. กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา, 17(1).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 มหาวิทยาลัยพะเยา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
