Development of the “Lam Ploen Ruesi Dadton” for Older Adults’ Club in Ubon Ratchathani Province
Keywords:
Ruesi dadton, Lam ploen, Older adults, CreativeAbstract
Multimodal exercise is appropriate for older adults, as its incorporation of diverse activities enhances motivation and sustained participation. This research aims to develop "Lam Ploen Ruesi Dadton" as an optional exercise for the older adults’ club. The participants were members of the Older Adults’ Club under the Ubon Ratchathani Provincial Administrative Organization. The research instruments included a survey on the older adults' needs for curriculum development and a satisfaction questionnaire regarding the trial use of the Lam Ploen Ruesi Dadton dance for the older adults. The development process of the dance involved seven steps: 1) studying relevant knowledge on exercise for the elderly and Lam Ploen, 2) surveying the needs for curriculum development, 3) adjusting the music tempo, 4) designing the movements, 5) consulting experts for feedback, 6) refining the movements, and 7) trialing the movements and assessing satisfaction. The findings indicated that the Lam Ploen Ruesi Dadton movements for the older adults were improved by slowing down the music tempo and reducing foot stomping, with the exercise duration extended to 20 minutes. The developed Lam Ploen Ruesi Dadton dance comprised 31 movements. Regarding curriculum development needs, all topics were rated at a high level, with mean scores ranging from 3.78 to 4.23. The satisfaction assessment of the trial implementation of the Lam Ploen Ruesi Dadton exercise revealed the highest level of satisfaction across all items, except for the item related to performing the movements in rhythm, which received a high level of satisfaction. Mean satisfaction scores ranged from 4.34 to 4.80. A recommendation for further study is to investigate clinical outcomes, including the effects on the physical and mental health of participants.
References
กนกณิศา ธนาโชคพิสิษฐ์ และ อลงกรณ์ อรรคแสง. (2564). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของอำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(6), 177–191.
กนกอร สุขุมาลย์พงษ์, ปิ่นเกศ วัชรปาณ และ ก้องเกียรติ ใจเย็น. (2567). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการสร้างสรรค์รายวิชานาฏยประดิษฐ์จากท่าฟ้อนของหมอลําเพลิน คณะซุปเปอร์ ธ.ทวีศิลป์ จังหวัดอุดรธานี. วารสารศิลปะและวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำมูล, 13(3), 14-28.
คําล่า มุสิกา. (2562). ลำตังหวาย ศิลปะการแสดงสองฝั่งโขง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 10(พิเศษ), 294-319.
จักรวาล วงศ์มณี, วรางคณา วุฒิช่วย, ญญฐ วิโย และ ปิ่นมณี สาระมัย. (2566). เบิ่งฟ้อนฆ้องทรายมูล: นาฏยศิลป์สร้างสรรค์จากภูมิปัญญาการผลิตฆ้อง ชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถีบ้านทรายมูล จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 11(3), 1097–1108.
ชฎาพร คงเพ็ชร์. (2562). การออกกำลังกายในผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาล, 68(4), 64-71.
ชลาลัย วงศ์อารีย์. (2561). แนวทางการจัดกิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านเพื่อส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ. วารสารชุมชนวิจัย, 12(พิเศษ), 169-184.
ฐรดา ประเสริฐ. (2564). การพัฒนาท่ารํารําวงโบราณอําเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี. วารสารชุมชนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15(3), 91-103.
ฐาปนีย์ สังสิทธิวงศ์. (2565). การสร้างสรรค์นาฏกรรมบำบัดเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตสำหรับผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 17(1), 43-66.
ณภัชนันท์ ฝุกล่อยธนันท์. (2566). ผลของโปรแกรมการฝึกออกกาลังกายแบบราเซิ้งอีสานประยุกต์ที่มีต่อองค์ประกอบร่างกายและสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุเพศหญิง. วารสารคณะพลศึกษา, 26(1), 38-54.
ณัฐพัชร์ มหายศนันท์. (2566). การพัฒนาท่ารำนาฏศิลป์ถิ่นท่าเหนือสำหรับครูในจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 10(1), 43-59.
ธัญลักษณ์ ตั้งธรรมพิทักษ์, อติญา โพธิ์ศรี, กิตติพงษ์ พลทิพย์, กิรณานันท์ สนธิธรรม และ วิวินท์ ปุรณะ. (2567). การออกกำลังกายโดยใช้ภูมิปัญญาเป็นฐาน. วารสารวิชาการรัตนบุศย์, 6(3), 621-630.
พระเทพวชิรวิมล (สายัญ ปญฺญาวชิโร). (2567). การอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นในยุคดิจิทัล: โอกาสและความท้าทาย.วารสารวิชาการรัตนบุศย์, 6(3), 595-607.
พิชิต ทองชิน และ ฉลาด ส่งเสริม. (2566). หมอลำหมู่สังวาทอุบล: การก่อตัวและกระบวนเล่นศิลปะการแสดงจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารพัฒนศิลป์วิชาการ, 7(1), 24-39.
ภักศจีภรณ์ ขันทอง, พันธ์ทิพย์ ศรีธรรม, ปิ่นมณี สาระมัย, สาวิตรี เถาว์โท, ไชยวัฒน์ นามบุญลือ และ อรัญญา บัวงาม. (2567). บูรณาการเพลงพื้นบ้านอีสานกับท่าฤๅษีดัดตนสำหรับชมรมผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 43(6), 1136-1149.
ภักศจีภรณ์ ขันทอง. (2567). การฟื้นฟูผู้สูงอายุสำหรับแพทย์แผนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เยาวรัตน์ เจริญจิตร และ ภูวษา เรืองชีวิน. (2563). การจัดการวิถีวัฒนธรรมชุมชนชาวบรูบ้านเวินบึก อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารศิลปกรรมบูรพา, 23(2), 79-93.
รมณ เทียบแก้ว, ปิยวดี มากพา, และ สันทณี เครือขอน. (2566). ศิลปะการแสดงพื้นบ้านอูรักลาโว้ยเพื่อพัฒนาความแข็งแรงกล้ามเนื้อขาผู้สูงอายุ. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(7), 278-279.
สำนักงานจังหวัดอุบลราชธานี. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดอุบลราชธานี พ.ศ. 2566 – 2570 ฉบับทบทวน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. สืบค้น 2 พฤษภาคม 2568, จาก https://ubonratchathani.go.th/home/wp-content/uploads/2023/10/แผนพัฒนาจังหวัดอุบลราชธานี-พ.ศ.2566-2570-ฉบับทบท.pdf.
สุชาติ แสงทอง. (2567). ฉากทัศน์ทางวัฒนธรรมท้องถิ่นกับการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครวรรค์, 11(1), 15-33.
สุธิดา ตันเลิศ และ พัชรี ธานี. (2559). ประวัติศาสตร์กุลา. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 12(1), 333-365.
สุธิดา ตันเลิศ, สร้อยสุดา สุวรรณะ และ เวทางค์ มาสงค์. (2567). จากเทียนเวียนหัวถึงประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษานานาชาติจังหวัดอุบลราชธานี. วารสาร มจร. อุบลปริทรรศน์, 9(2), 2525-2536.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Phayao University

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.

