ประสบการณ์ทางจิตใจภายหลังการรับบริการปรึกษาเชิงจิตวิทยาในผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุข

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์ทางจิตใจของผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุขภายหลังการได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยา วัสดุและวิธีการ ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพรูปแบบปรากฏการณ์วิทยาตามแนวทางของจีออจิ เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งโครงสร้าง โดยคัดเลือกผู้เข้าร่วมวิจัยแบบเจาะจงจำนวน 6 คน มีเกณฑ์การคัดเลือก คือ เป็นผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุข มีประสบการณ์การรับบริการปรึกษาเชิงจิตวิทยาโดยสมัครใจตั้งแต่ 1 ครั้งขึ้นไปและสิ้นสุดการรับบริการไปแล้ว ผลการศึกษา พบ 3 ประเด็นหลักคือ (1) การตระหนักรู้ต่อปัญหาที่เผชิญ ประกอบด้วย การรับรู้ปัญหา ความรู้สึกต่อปัญหาที่เผชิญ ความพยายามออกจากปัญหาและความต้องการหลุดพ้นจากวงจรของปัญหา (2) การเข้าถึงแหล่งความช่วยเหลือแบบเป็นทางการ ประกอบด้วย ช่องทางการเข้าถึงแหล่งความช่วยเหลือแบบเป็นทางการ การรับรู้ที่มีต่อการปรึกษาเชิงจิตวิทยา การรับรู้ที่มีต่อแหล่งช่วยเหลือช่องทางอื่นและสิ่งสกัดกั้นในการเข้าถึงแหล่งความช่วยเหลือ (3) การเติบโตและงอกงามภายหลังก้าวข้ามผ่านปัญหา ประกอบด้วยความเข้าใจที่เกิดขึ้นในตนเองในการเผชิญปัญหาอย่างเหมาะสม ปัจจัยภายนอกที่ส่งผลต่อการเติบโตและงอกงามทางจิตใจและความงอกงามภายหลังการก้าวข้ามผ่านปัญหา สรุป ผลการวิจัยครั้งนี้สะท้อนให้เห็นถึงแนวทางในการแสวงหาความช่วยเหลือทางจิตใจของผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุข ตลอดจนอุปสรรคในการแสวงหาความช่วยเหลือและสิ่งที่มีผลต่อปัญหาทางจิตใจในการตระหนักรู้ตนเอง ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปประยุกต์ในการส่งเสริมดูแลสุขภาพทางจิตใจของผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุขต่อไป