ประสิทธิผลของรูปแบบการบำบัดด้วยแนวคิดการยอมรับและพันธสัญญาในด้านความยืดหยุ่นทางใจ การเห็นคุณค่าในตนเองและความผาสุกทางจิตใจในผู้ป่วยสารเสพติด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: การวิจัยกึ่งทดลองเพื่อทดสอบประสิทธิผลของรูปแบบการบำบัดด้วยแนวคิดการยอมรับและพันธสัญญาในด้านความยืดหยุ่นทางใจ การเห็นคุณค่าในตนเอง และความผาสุกทางจิตใจในผู้ป่วยสารเสพติด วัสดุและวิธีการ: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยชายในโรงพยาบาลธัญญารักษ์เชียงใหม่และโรงพยาบาลธัญญารักษ์ขอนแก่น จำนวน 48 ราย เป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 24 ราย เครื่องมือการวิจัยคือ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล การยอมรับและลงมือทำในผู้ป่วยสารเสพติดเพื่อประเมินความยืดหยุ่นทางใจ การเห็นคุณค่าในตนเอง ความผาสุกทางจิตใจ คู่มือการบำบัดแบบ ACT สำหรับผู้ป่วยสารเสพติด และสมุดแบบฝึกหัด สถิติที่ใช้ประกอบไปด้วยสถิติพรรณนา Independent t-test และ Paired t-test ผลการศึกษา: ก่อนบำบัด พบว่า กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีความยืดหยุ่นทางใจ การเห็นคุณค่าในตนเอง และความผาสุกทางจิตใจไม่ต่างกัน หลังการทดลองบำบัดแบบ ACT พบว่า กลุ่มทดลองมีความยืดหยุ่นทางใจ และความผาสุกทางจิตใจสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .01 และ .05 ตามลำดับ ยกเว้นการเห็นคุณค่าในตนเองไม่พบความแตกต่าง ในขณะที่กลุ่มทดลองที่ได้รับการบำบัดแบบ ACT พบว่า มีความยืดหยุ่นทางใจ และความผาสุกทางจิตใจ ในระยะหลังทดลองเพิ่มขึ้นจากก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนการเห็นคุณค่าในตนเองลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 โดยที่กลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกัน สรุป: การบำบัดแบบ ACT มีประสิทธิผลเพิ่มความยืดหยุ่นทางใจ และความผาสุกทางจิตใจในกลุ่มผู้ป่วยสารเสพติด อย่างไรก็ตามการเห็นคุณค่าในตนเองที่ลดลงนี้ควรมีการศึกษาเพิ่มเติมต่อไป