ผลของรูปแบบการคิดสร้างสรรค์กับรูปแบบการจัดกลุ่มในการเรียนรู้ด้วยแอปพลิเคชันเพื่อการศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี
คำสำคัญ:
รูปแบบการคิดสร้างสรรค์, แอปพลิเคชันเพื่อการศึกษา, การแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของรูปแบบการคิดสร้างสรรค์กับรูปแบบการจัดกลุ่มในการเรียนรู้ ด้วยแอปพลิเคชันเพื่อการศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ ที่ลงทะเบียนรายวิชา นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา ภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 80 คน ผู้วิจัยใช้แบบวัดลักษณะรูปแบบการคิดสร้างสรรค์ แบ่งผู้เรียนออกเป็น 2 กลุ่ม คือ รูปแบบการคิดสร้างสรรค์แบบนวัตกรรมและรูปแบบการคิดสร้างสรรค์แบบปรับเปลี่ยน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองประกอบด้วย 1) แบบวัดลักษณะรูปแบบการคิดสร้างสรรค์ 2) แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 3) แบบวัดการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ 4) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิเคราะห์ด้วยความแปรปรวนพหุคูณแบบ 2 ทาง (Two-Way MANOVA) ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้เรียนที่มีรูปแบบการคิดสร้างสรรค์ต่างกันเรียนรู้ด้วยแอปพลิเคชันเพื่อการศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานมีการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ผู้เรียนที่มีรูปแบบการจัดกลุ่มที่ต่างกันเรียนรู้ด้วยแอปพลิเคชันเพื่อการศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานมีการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการคิดสร้างสรรค์กับรูปแบบการจัดกลุ่มในการเรียนรู้ด้วยแอปพลิเคชัน เพื่อการศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
Barrows, H.S. and Bennett, K. (1982). Experimental Studies on the Diagnostic (Problem-Solving) Skill of
the Neurologist : Their Implications for Neurological Training. Archives of Neurology, 26(3),
-277.
Bissola, R. and Imperatori, B. (2011). Organizing individual and collective creativity: Flying in the face of
creativity clichés. Creativity and Innovation Management, 20(2), 77-89.
Chaisak, M. (2009). Creative development in nursing administration. Academic Articles of Nursing, 27(8), 164.
Good, T., and Brophy, J. (1980). Education Psychology: A Realistic Approach. (2nd ed.). New York: Holt,
Rinehart & Winston.
Hmelo-Silver, C.E., and Barrows, H.S. (2006). Goals and Strategies of a Problem-based Learning
Facilitator. Interdisciplinary Journal of Problem-Based Learning, 1(1), 1.
Haimowitz, N.R. and Haimowitz, M.L. (1973). “What Makes Them Creative?” in M.L. Haimowitz and
Haimowitz, eds, Human Development. New York: Thomas Y. Crowell Company.
Jake, S. (2009). Kirton’s Adaption-Innovation Theory: Managing Cognitive Styles in Times of Diversity
and Change. Emerging Leadership Journeys, 2(1), 66-78.
Kirton, M.J. (1994). A theory of cognitive style. Adaptors and Innovators: Styles of creativity and problem
Solving (2nd ed.). London: Routledge.
Kirton, M.J. (1976). Adaption and Innovation: A description and measure. Journal of Applied Psychology,
(5), 622-629.
Kirton, M.J. (1999). The Kirton Adaption-Innovation Inventory. Public Personnel Administration, 19(2), 18-31.
National Education Act of B.E. (1999). National Education Act: An Education Reform Act for Future
Development of the Thai People. Office of the National Education Commission. Office of
the Prime Minister, Thailand.
Orsirichaivait, O. (2003). The study of Characteristics and relationship of creativity’s style, Emotional
Quotient and the Small Business Entrepreneur’s Success in Stationery Enterprises. Master’s
thesis. Master’s of Business Administration (Industrial Administration and Development).
Bangkok: Thammasat University.
Pirunnet, P. (2008). Study of relationship between supervisor's styles of creativity, transformational leadership and effectiveness of supervisors in an industrial
manufactory at Samuthsakorn. Master’s thesis. Master of Arts (Industrial and Organizational
Psychology. Bangkok: Thammasat University.
Reilly, D.E. and Oermann, M.H. (1990). Behavioral objectives: Evaluation in nursing (3rd ed.). Pub. No.15-2367.
New York: National League for Nursing.
Torrance, E.P. (1979). The Search for Satori and Creativity. New York: Creative Education Foundation.
Wichitwechkarn, S. (2017). Comparison of academic achievement advanced using office programs
Between teacher-centered teaching and teaching by group process technique as a friend as
a teacher of Diploma students 1st year Retail Business Management Program Panyapiwat
Technological College. Classroom Action Research. Mueang Nonthaburi: Panyapiwat
Technological College.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
