ความเป็นสถาบันและรูปแบบที่เหมาะสมในการดำรงอยู่ของกำนันและผู้ใหญ่บ้าน ในทัศนะของบุคลากรสำคัญของเทศบาลตำบลในจังหวัดอุบลราชธานี
คำสำคัญ:
ความเป็นสถาบัน, การดำรงอยู่, กำนัน, ผู้ใหญ่บ้านบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาทัศนะของบุคลากรของเทศบาลต าบลในจังหวัด อุบลราชธานีที่มีต่อความเป็นสถาบันและรูปแบบที่เหมาะสมในการด ารงอยู่ของก านันและผู้ใหญ่บ้าน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นายกเทศมนตรี ปลัดเทศบาลและประธานสภาเทศบาลของ เทศบาลต าบล ในจังหวัดอุบลราชธานี จ านวน 51 แห่ง จ านวน 101 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นเกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ของก านันและผู้ใหญ่บ้าน ด้านการปกครองและรักษา ความสงบเรียบร้อย ส่วนใหญ่เห็นว่าก านันและผู้ใหญ่บ้านมีความจ าเป็นในด้านการเป็นผู้ประชาสัมพันธ์ งานราชการต่างๆ ไปสู่ประชาชน ด้านการพัฒนาและส่งเสริมอาชีพ จะมีบทบาทเป็นผู้ติดต่อ ประสานงานที่เกี่ยวกับการส่งเสริมอาชีพกับหน่วยงานต่างๆ ให้กับราษฎรในพื้นที่ ด้านที่เกี่ยวกับความ อาญา ส่วนใหญ่จะมีบทบาทส าคัญในการประนีประนอมข้อพิพาทต่างๆ ที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านเป็นอย่าง มาก ด้านที่เกี่ยวกับการทะเบียนต่างๆ ส่วนใหญ่จะมีบทบาทส าคัญในด้านการเป็นพยานตรวจสอบแนว เขตที่ดินของราษฎรและราชการ รูปแบบที่เหมาะสมของวิธีการได้มาของต าแหน่งก านันและผู้ใหญ่บ้าน ส่วนใหญ่มีความเห็นว่าควรมีการก าหนดคุณสมบัติของผู้ที่จะด ารงต าแหน่งผู้ใหญ่บ้านให้มีวุฒิการศึกษา ตั้งแต่ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายขึ้นไป รูปแบบที่เหมาะสมของวิธีการได้มาของต าแหน่งก านันและ ผู้ใหญ่บ้าน ในด้านคุณสมบัติของผู้ด ารงต าแหน่งผู้ใหญ่บ้าน และผู้ด ารงต าแหน่งก านัน ผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนใหญ่เห็นว่าควรเปิดโอกาสให้บุคคลทั่วไปที่มีคุณสมบัติตามกฎหมายมีสิทธิสมัคร เพื่อให้ประชาชนเลือก ทั้งต าบลไม่ควรจ ากัดเฉพาะคนที่เป็นผู้ใหญ่บ้านเท่านั้น และเห็นด้วยกับการที่กรมการปกครองจะมีนโยบายในการพัฒนาคุณภาพด้านการศึกษาให้แก่ผู้ใหญ่บ้านและก านัน เช่น ให้ทุนการศึกษาต่อในระดับสูง เหมือนกับนโยบายของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ความคิดเห็นรูปแบบที่เหมาะสมของการด ารง ต าแหน่งของก านันและผู้ใหญ่บ้านที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นด้วยกับการที่ให้ ผู้ใหญ่บ้านและก านันควรมีระยะเวลาในการด ารงต าแหน่งคราวละ 4 ปี แต่ไม่เกิน 2 วาระติดต่อกัน และ ควรมีการประเมินผลการท างานจากประชาชนด้วยเช่นกัน และผู้ตอบแบบสอบถามไม่เห็นด้วยกับการให้ ก านัน มีระยะเวลาในการด ารงต าแหน่งจนถึงเกษียณอายุ 60 ปี ด้านการปฏิบัติตามบทบาทหน้าที่ของก านันและผู้ใหญ่บ้าน ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ผู้ตอบ แบบสอบถามส่วนใหญ่มีความคิดเห็นว่า ก านัน ผู้ใหญ่บ้านยังขาดความรู้ความเข้าใจในบทบาทหน้าที่ ของตนเอง ท าให้ปฏิบัติงานได้อย่างไม่เต็มที่เท่าที่ควร ควรมีการก าหนดขอบเขตหรือมีกฎหมายระบุ บทบาทหน้าที่ของก านัน ผู้ใหญ่บ้านให้ชัดเจน เพื่อที่จะไม่ให้บทบาทและภารกิจของก านัน ผู้ใหญ่บ้านไป ซ้ าซ้อนกับภารกิจของเทศบาล แต่ในขณะเดียวกันผู้ตอบแบบสอบถามก็เห็นว่า ก านัน ผู้ใหญ่บ้านยังคงมี ความจ าเป็นและมีบทบาทส าคัญในการเป็นผู้ประสานงานในพื้นที่ และใกล้ชิดกับประชาชนมากที่สุด ส่วนบทบาทที่จ าเป็นของก านันและผู้ใหญ่บ้านที่เหมาะสมในอนาคต ผู้ตอบแบบสอบถามมีความ คิดเห็นว่า ควรมีการยกระดับและพัฒนาศักยภาพของก านัน ผู้ใหญ่บ้าน โดยการส่งเสริม อบรมให้ความรู้ แก่ก านัน ผู้ใหญ่บ้านในด้านบทบาทหน้าที่ ก าหนดขอบเขตของบทบาทหน้าที่ให้ชัดเจน สามารถ ประสานงานกับทุกหน่วยงานทุกองค์กรได้ และอยากให้ก านัน ผู้ใหญ่บ้านด ารงต าแหน่งในระยะเวลา 4-5 ปี และไม่ควรเกิน 2 วาระ นอกจากนี้ผู้ตอบสอบถามยังเห็นว่า ในอนาคตก านันและผู้ใหญ่บ้านควรจะยุบ เพราะภารกิจและบทบาทหน้าที่ในปัจจุบันซ้ าซ้อนกับภารกิจขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
เอกสารอ้างอิง
Buncha Chuenchom. (1996). Alternative : Political Roles of Mr.Prasit Kanchanawat : A Case Study of The Role as President of The Thai National Assembly in 1975. Master of Arts Thesis (Political Science) : Ramkhamhaeng University. [in Thai].
Bunpot Weerasai. (1984). Political Sociology. Bangkok : Ramkhamhaeng university. [in Thai].
Chatchawan Yen-Arkarn. (1995). The Knowledges and Attitudes of People about Tumbon and Village Chiefs : A Case Study in Amphur Khumpawapi, Changwut Udornthani. Master of Arts Thesis (Political Science) : Ramkhamhaeng University. [in Thai].
Fielder, Freed E., and Joseph E. Garcia. (1987). New Approaches to Effective Leadership : Cognitive Resources and Organizational Performance. New York : Wiley.
Narong Jongnan. (2007). The Roles and Functions of the Sub-district and Village Headman in Kalasin Province. Master of Arts Thesis : Khonkaen University. [in Thai].
Panya Sriphectsuphan. (2004). The Performance Efficiency of Village Headmen: A Case Study of Sungnoen District, Nakhonratchasima Province. Master of Arts Thesis (Political Science) : Ramkhamhaeng University. [in Thai].
Pfifner, John M’, and Robert V. Presthus. (1965). Public Administration. New Jersey : Prentice-Hall.
Phiboonsak Ratchajan. (2011). Role and authority of Kamnan and Puyaiban after the coup d'Etat from 2006-2010. Master of Public Administration Independent Study (Politics and Goverement) : Chiang Mai University. [in Thai].
Pratheep Jongsuebtham. (1986). Women leadership in the Thai local administration study of the role of women village and tumbon chiefs throughout the country in the year 1985. Master of Political Science Thesis : Chulalongkorn University. [in Thai].
Saman Rungsiyokrit. (2003). Thai Government Administration : Past, Present and Future. 2nd edition. Bangkok : Bunnakit Printing Factory. [in Thai].
Samira Jitdollakorn. (1986). Woman leadership in Thai local administration. Doctor of Political Science Thesis : Chulalongkorn University. [in Thai].
Sompong Kasemsin. (1974). Management. 4th edition. Bangkok : Thai Wattana Panich. [in Thai].
Supa Sakungoen. (2002). The Performance Efficliveness of the Village Headmen after the Proclaimation of the Sub-district Administration Organization in the Persective of the Village Headmen: A Case Study of Kratumbaen District, Samutsakorn. Master of Arts Thesis (Political Science) : Ramkhamhaeng University. [in Thai].
Surattaya Homwong. (2010). Actual and Expected Roles of the Chief of a Tambon and Village Headman in the Amphoe Tao-ngoi Area, Changwat Sakon Nakhon. Master of Public Administration Thesis (Public Administration) : Sakon Nakhon Rajabhat University. [in Thai].
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
