การบริหารจัดการกลุ่มการผลิตข้าวเพื่อเข้าสู่การรับรองมาตรฐานตามการปฏิบัติการเกษตรที่ดี (GAP) กลุ่มนาแปลงใหญ่ ตำบลมะเกลือใหม่ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา

ผู้แต่ง

  • จินตนา โต้งสูงเนิน สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา
  • จุฑาทิพย์ สุทธิเทพ สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยว การจัดประชุมและนิทรรศการ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

คำสำคัญ:

การบริหารจัดการกลุ่ม, การผลิตข้าว, การปฏิบัติการเกษตรที่ดี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทและพัฒนาการผลิตข้าวให้ได้รับการรับรองมาตรฐาน GAP และพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการกลุ่มการผลิตข้าวให้ได้รับการรับรองมาตรฐาน GAP กลุ่มนาแปลงใหญ่ ตำบลมะเกลือใหม่ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา โดยการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมระหว่างนักวิจัย ผู้นำ และเกษตรกรผู้ผลิตข้าว GAP เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ร่วมกับสัมภาษณ์เชิงลึก สนทนากลุ่ม และจัดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับกลุ่มตัวอย่างจำนวน 58 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการสังเคราะห์ข้อมูล

ผลการวิจัยพบว่า ข้อมูลพื้นฐานของเกษตรกร จำนวน 58 คน เป็นเกษตรกรปลูกข้าว GAP ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 51.72 จบการศึกษาต่ำกว่ามัธยมศึกษาร้อยละ 65.52 ไม่ได้เป็นผู้นำในกลุ่มเกษตรกรปลูกข้าว GAP ร้อยละ 79.31 ในปีที่ผ่านมาไม่ผ่านการรับรองร้อยละ 75.86 บริบทและการผลิตข้าวให้ได้รับการรับรองมาตรฐาน GAP ของเกษตรกรกลุ่มนาแปลงใหญ่ ตำบลมะเกลือใหม่ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา เกษตรกรทุกคนใช้พันธุ์ข้าวขาวดอกมะลิ 105 ในการเพาะปลูก ส่วนใหญ่มีพื้นที่เพาะปลูกเป็นดินร่วนปนทรายร้อยละ 58.62 ลักษณะพื้นที่เพาะปลูกเป็นนาลุ่ม ร้อยละ 91.38 ใช้แหล่งน้ำชลประทานในการเพาะปลูกร้อยละ 94.83 มีการบำรุงดินร้อยละ 100 ใส่ปุ๋ยเคมีร้อยละ 72.41 ไม่ปลูกพืชบำรุงดิน ร้อยละ 70.69 ปลูกข้าวด้วยการหว่านร้อยละ 89.66 ใช้รถเกี่ยวข้าวเพื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตร้อยละ 100 เก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ใช้ประโยชน์ร้อยละ 91.38 และไม่ขายเมล็ดพันธุ์ร้อยละ 72.41 ปัจจัยที่ทำให้เกษตรกรเลือกปลูกข้าว GAP 3 ลำดับแรกประกอบด้วย มีความความปลอดภัยต่อผู้ปลูกและผู้บริโภคร้อยละ 94.83 ปลูกไว้รับประทานเองร้อยละ 91.38 และสนองนโยบายของรัฐร้อยละ 93.10 การบริหารจัดการและวิธีการปลูกข้าวปลอดภัย (GAP) เกษตรกรให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการและวิธีการปลูกข้าวปลอดภัย (GAP) คิดเป็นค่าเฉลี่ย 4.36 อยู่ระดับมาก ผลการวิเคราะห์ในแต่ละด้าน พบว่า เกษตรกรให้ความสำคัญทุกด้านในระดับมาก คือ ด้านกระบวนการผลิตข้าวปลอดภัย (GAP) มีค่าเฉลี่ย 4.27 ด้านการบริหารจัดการ มีค่าเฉลี่ย 4.32 ด้านการปฏิบัติการเป็นเกษตรที่ดี มีค่าเฉลี่ย 4.50 รูปแบบการบริหารจัดการกลุ่มการผลิตข้าวเพื่อเข้าสู่การรับรองมาตรฐานตามการปฏิบัติการที่ดี (GAP) ประกอบด้วยองค์ประกอบสำคัญ 2 ด้านหลัก ๆ คือ ด้านการบริหารจัดการ ประกอบด้วย การวางแผน (Planning) การจัดองค์การ (Organizing) การนำองค์กร (Leading) การควบคุม (Controlling) โดยประธานกลุ่มเป็นผู้วางแผนการดำเนินงานร่วมกับกลุ่มผู้นำเกษตรกรตามโครงสร้างองค์กร บุคลากรทุกคนปฏิบัติหน้าที่ต่าง ๆ ตามโครงสร้าง มีการจัดกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และติดตาม ควบคุมการผลิตข้าวตามมาตรฐานการปลูกข้าว GAP และปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการบริหารจัดการกลุ่ม ประกอบด้วย ด้านภาวะผู้นำ ด้านการสร้างเครือข่าย ด้านการบริหารงานแบบมีส่วนร่วม และด้านอื่น ๆ

References

กรมการข้าว. (2561). ทะเบียนผู้ได้รับการรับรองปี 2560. http://dric.ricethailand. go.th/index.php/rrgap/165-2560.

กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2560). ยุทธศาสตร์เกษตรและสหกรณ์ ระยะ 20 ปี (พ.ศ.2560-2579 และแผนพัฒนาการเกษตรในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564)). https://www.opsmoac.go.th/strategic-files-401191791792.

ณัฐวุฒิ จั่นทอง และ พหล ศักดิ์คะทัศน์. (2558). การยอมรับต่อระบบการจัดการคุณภาพข้าว (GAP) ของเกษตรกรในอำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร, 46(3) พิเศษ, 553 – 556.

ธราวิทย์ คำหล้า, สุนันท์ สีสังข์ และ สมจิต โยธะคง. (2556). การผลิตข้าวหอมมะลิคุณภาพตามระบบเกษตรดีที่เหมาะสมของเกษตรกรในอำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ.ใน การประชุมวิชาการแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 10 วันที่ 6 – 7 ธันวาคม 2556 (หน้า 1127 – 1133). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นิภาภรณ์ จงวุฒิเวศย์, รังสรรค์ สิงหเลิศ และ สมสงวน ปัสสาโก (2553) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของธุรกิจชุมชนในเขตอำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 4(2), 103 – 111.

นิศารัตน์ สังข์เสือ และพลดา เดชพลมาตย์. (2560). การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษากลุ่มผู้ผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าวศรีนคร อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย. นเรศวรวิจัย ครั้งที่ 13: วิจัยและนวัตกรรม ขับเคลื่อนเศรษฐกิจและสังคม วันที่ 20 - 21 กรกฎาคม 2560 ( หน้า 868 – 877).

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 6). สุวีริยาสาสน์.

ปริญญากร จัตุพร พัฒนา สุขประเสริฐ และ วัชร ลิ้มวรรณดี. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามมาตรฐานการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกรผู้ปลูกข้าว จังหวัดนครปฐม. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(2), 381-39.

พีระยศ แข็งขัน และ จุฑามาศ คำสุนทร. (2559). การเรียนรู้และการยอมรับการใช้ GAP ในการผลิตข้าว. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 35(1), 133 - 140.

ภัค อินพินิจ และ เศกสรรค์ ยงวณิชย์. (2554). การบริหารกลุ่มศูนย์ส่งเสริมผลิตพันธุ์ข้าวชุมชน บ้านถลุงเหล็ก ตำบลใหม่นาเพียง อำเภอแวงใหญ่ จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 6(1), 51 - 59.

มาดีนา น้อยทับทิม และ กนกวรรณ สุขขจรวงษ์. (2556). การประยุกต์ใช้ระบบการตรวจสอบย้อนกลับ (Traceability) ในอุตสาหกรรมอาหาร. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 5(4), 206 - 215.

เร่งพัฒนาข้าวแปลงใหญ่ GAP รองรับแผนเชื่อมโยงตลาดข้าวครบวงจร. (2560). แนวหน้า. https://www.ryt9.com/s/nnd/ 2725075.

วิทยาลัยเทคนิคนครราชสีมา. (ม.ป.ป.). ข้อมูลสรุปความต้องการและศักยภาพของประชาชนในท้องถิ่นจังหวัดนครราชสีมา. http://www.ntc.ac.th/files/ 20110025/files/ 9.2557_korat.pdf

วิเชียร วิทยอุดม. (2558). การจัดการสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 2 (ฉบับปรับปรุง)). ธนธัชการพิมพ์.

ศิริเชษฐ์ สังขะมาน. (2559). การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์แปรรูปข้าว กรณีศึกษาจังหวัดยโสธร. สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมพงษ์ ภาคี, สุนันท์ สีสังข์ และ สินีนุช ครุฑเมือง แสนเสริม. (2555). การใช้เกษตรดีที่ีเหมาะสมในการผลิตข้าวหอมมะลิของเกษตรกร อำเภอหนองพอก จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2 วันที่ 4 - 5 กันยายน 2555(หน้า 1 – 9). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุธรรม รัตนโชติ. (2560). การบริหารธุรกิจและการจัดการ. ท้อป.

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2562). รายงานการประเมินผลโครงการระบบส่งเสริมการเกษตรแบบแปลงใหญ่ปี 2559-2561. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

Donnelly, J.H., Gibson, J.L., & Ivancevich, J.M. (1978). Fundamentals of Management. Business Publication.

Jones, G.R., & George, J.M. (2019). Essentials of Contemporary Management (8th ed.). McGraw-Hill Education.

Schreinemachers, P., Balthazar, M., & Lojenga, S. (2012). Can public GAP standards reduce agricultural pesticide use? The case of fruit and vegetable farming in northern Thailand. Journal of the Agriculture, Food, and Human Values Society, 29(4), 519–529.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

26-04-2025