Chinese Names of Thai Food Products in China: Language Characteristics and Meanings

Main Article Content

Phenphansa Chaitheerasuwet

Abstract

   The objective of this research article is to study the language characteristic and analyze the meanings found in Chinese names of 4 types of Thai food products in China: rice, snacks, pastries, and dried fruits. The study draws data from 3 Chinese online selling websites: www.taobao.com www.1688.com and www.tmall.com


The analysis reveals that the product names incorporate Chinese, Thai, and English in monolingual, bilingual, and trilingual forms, with a total of seven combinations. Trilingual names are the most prevalent. Chinese is the most frequently utilized language in product names, followed by English and Thai. The number of syllables in Chinese product names ranges from 2 to 18, with 6-syllable names being the most popular. Naming the products with a single grammatical structure using the modifier-head method is most common. Regarding the meaning analysis, 13 groups of meanings were identified, all of which show a direct connection to the products in the study. These meanings provide some details about the products to consumers clearly and directly. All the product names feature compound semantic structures, with the number of meaning groups ranging from 2 to 11. None of the names consist of a single semantic unit. These names may include information about flavors, product characteristics, key ingredients, production processes, types of products, and brand names.

Article Details

Section
Research Articles

References

Boonpaisarnsatit, N. & Srioutai, J. (2012). Thailand’s Exported Food Product Brand Naming: A Focus on Semantics and Pragmatics. FEU Academic Review Journal, 6(1), 63-78.

Bryant, C. J. & Barnett, J. C. (2019). What’s in A Name? Consumer Perceptions of In Vitro Meat under Different Names. Appetite, 137, 104-113.

CASS Institute of Linguistics Dictionary. (2016). The Contemporary of Chinese Dictionary (7th ed.). Beijing: The Commercial Press.

Chan, A. and Huang, Y. (1997). Brand Naming in China: a linguistics approach. Marketing Intelligence & Planning, 15(5), 227-234.

Ebaid, H. A. (2018). Adjectives as Persuasive Tools: The Case of Product Naming. Open Journal of Modern Linguistics, 8, 262-293.

Kronrod, A., Hammar, M.E., Lee, J., Thind, H.K. & Mangano, K.M. (2021). Linguistic Delight Promotes Eating Right: Figurative Language Increases Perceived Enjoyment And Encourages Healthier Food Choices. Health Communication, 36(14), 1898-1908.

Laokhetkit, A. & Kanchanakhuha, W. (2018). Structure Meaning Names of OTOP. The 9th International Science, Social Science, Engineering and Energy Conference's e-Proceeding, May 2nd– 4th 2018. Bangkok: Kasem Bundit University. Retrieved from http://iseec2018.kbu.ac.th/e-Proceeding/proceeding_docs/Proceeding-Track-II-SocialScience/v2/09-Art8_180220100121-Amonwadee.pdf

Liu, Y., Pan, W. & Gu, W. (2010). Shiyong Xiandai Hanyu Yufa [Practical Grammar of Modern Chinese]. Beijing: The Commercial Press.

Ministry of Health of the People’s Republic of China. (2011). National Food Safety Standard General Rules for the labeling of Prepackaged Foods: GB7718-2011. Retrieved December 1, 2023, from https://fic.nfi.or.th/law/upload/file1/LR5712-1-CN_ฉลากอาหารทั่วไปในภาชนะบรรจุ-Dec2014_fic.pdf

Papies, E.K., Johannes, N., Daneva, T., Semyte, G. & Kauhanen, L.L. (2020). Using Consumption And Reward Simulations to Increase The Appeal of Plant-Based Foods. Appetite, 155, 104812.

Snodin, N. S.; Higgins, J. & Yoovathaworn, S. (2017). How Thai Businesses Utilize English in Their Product Names. Kasetsart Journal-Social Sciences, 38(2), 1-6.

Ye, T., Mattila, A. S. & Dai, S. (2023). The Impact of Product Name on Consumer Responses to Meat Alternatives. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 35(3), 1051-1067.

กรมการข้าว. (2566). องค์ความรู้เรื่องข้าว. สืบค้น 31 มีนาคม 2566, จาก http://www.ricethailand.go.th/rkb3/Varieties.htm

กรมส่งเสริมการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2563). การแปรรูปผัก ผลไม้ เพื่อเพิ่มมูลค่า. สืบค้น 31 มีนาคม 2566, จาก https://mediatank.doae.go.th/medias/file_upload/07-2022/2-1738850811685209.pdf

ณัฐดาพร เลิศชีวะ. (2553). การรู้จำชื่อเฉพาะภาษาไทย: การศึกษาชื่อผลิตภัณฑ์ในข่าวเศรษฐกิจ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ) สืบค้นจาก https://www.arts.chula.ac.th/~ling/thesis/2553MA-Ling-Nattadaporn.pdf

เธียรชัย เอี่ยมวรเมธ. (2560). พจนานุกรมจีน-ไทย ฉบับใหม่. กรุงเทพฯ: รวมสาส์น (1997).

นิธิวดี จรรยาสวัสดิ์. (2560). การศึกษามาตรการกีดกันที่มิใช่ภาษีของประเทศจีน: ข้อกำหนด และแนวปฏิบัติว่าด้วยฉลากสินค้าอาหารบรรจุหีบห่อสำหรับสินค้าส่งออก. วารสารนักบริหาร, 37(2), 83-100.

นิรุตน์ จีระมะกร, จิราพร เกิดชูชื่น, ศราวุทธ แจ้งใจดี และสุชารัตน์ ศศิพัฒนวงษ์. (2563). การตั้งชื่อสินค้าในธุรกิจสายการบินของไทย: การเลือกใช้ภาษาและลักษณะของชื่อ. วารสารนักบริหาร, 40(2), 95-107.

ปุ่น คงเกียรติเจริญ และสมพร คงเกียรติเจริญ. (2541). บรรจุภัณฑ์อาหาร โดยความร่วมมือระหว่างกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรมและสมาคมการบรรจุภัณฑ์ไทย. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. สืบค้น 15 พฤศจิกายน 2566, จาก https://dictionary.orst.go.th/

สำนักโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2560). คู่มือการจำแนกอาหาร ขนม นม และเครื่องดื่ม ตามมาตรฐานโภชนาการ สำหรับเด็กอายุ 3-15 ปี (ฉบับปรับปรุง). สืบค้น 31 มีนาคม 2566, จาก https://nutrition2.anamai.moph.go.th/th/book/201526

เหยิน จิ่งเหวิน. (2558). สุดยอดคัมภีร์ไวยากรณ์จีน ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.