เงื่อนไขที่เสริมสร้างอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายจีน เมืองสุไหงโกลก
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเงื่อนไขที่เสริมสร้างอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายจีน เมืองสุไหงโกลก มุ่งแสวงหาความจริงด้วยกระบวนทัศน์แนวปรากฏการณ์วิทยา โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและภาคสนาม โดยการสังเกตและสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ กลุ่มคนไทยเชื้อสายจีนที่มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในเมืองสุไหงโกลกไม่น้อยกว่า 10 ปี จำนวน 16 คน ประธานสมาคมจีน 4 คน และกลุ่มคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่เชื้อสายจีนและสามารถให้ทัศนะเกี่ยวกับการเสริมสร้างศิลปวัฒนธรรมจีนหรือผลักดันให้เกิดการธำรงอัตลักษณ์ความเป็นจีน จำนวน 10 คน รวมทั้งหมด 30 คน
ผลการวิจัยพบว่าเงื่อนไขที่เสริมสร้างอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายจีน เมืองสุไหงโกลก สามารถแบ่งออกเป็น 2 เงื่อนไข ได้แก่ เงื่อนไขภายในและเงื่อนไขภายนอก โดย 1) เงื่อนไขภายใน ได้แก่ ความภูมิใจในความเป็นจีน เช่น ภูมิใจในภาษาจีน ความเชื่อความศรัทธาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่น ความเชื่อความศรัทธาต่อเจ้าแม่โต๊ะโมะ และความชอบส่วนบุคคล เช่น ความชื่นชอบในภาษาจีน และ 2) เงื่อนไขภายนอก ได้แก่ การสนับสนุนจากครอบครัว เช่น การสนับสนุนให้ลูกหลานเรียนภาษาจีน ความหลากหลายทางวัฒนธรรม เช่น ความอยู่ทามกลางสังคมพหุวัฒนธรรม เหตุการณ์ความไม่สงบ เช่น การรวมกลุ่มเพื่อสร้างความเข้มแข็ง และสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 เช่น การปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิตเพื่อความอยู่รอด เป็นต้น ทั้งนี้การพิจารณาถึงเงื่อนไขของการเสริมสร้างอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมจีนจากทั้งภายในและภายนอกควบคู่กัน ไม่เพียงมีส่วนช่วยให้เกิดความเข้าใจในบริบทความเป็นคนเชื้อสายจีนภายใต้พื้นที่เมืองสุไหงโกลกมากขึ้น แต่ยังนำไปสู่การหาแนวทางในการเสริมสร้างอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมของชาวไทยเชื้อสายจีนร่วมกันได้อย่างรอบด้าน
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษรReferences
Ma GuiTong, ศุภการ สิริไพศาล และอดิศร ศักดิ์สูง. (2561). วัฒนธรรมกวนซี่กับการสร้างเครือข่ายทางสังคมของชาวไทยเชื้อสายจีนฮากกาในเขตพื้นที่ภาคใต้
ตอนล่างประเทศไทย. อินทนิลทักษิณสาร. 13 (2), 139-163.
เกตมาตุ ดวงมณี. (2552). ภาษาจีนกับวัฒนธรรมความเชื่อ “เทพเจ้า” และ “ภูตผี”. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. 2 (2), 34-40.
เจษฎา นิลสงวนเดชะ. (2561). ศาลเจ้าจีน: ศรัทธาสถานในสังคมไทย. วารสารภาษาและวัฒนธรรม. 37 (1), 45-70.
เทศบาลเมืองสุไหงโกลก. (2565). ประวัติศาสตร์เมืองสุไหงโกลก. สืบค้น 22 เมษายน 2565, จากhttp://www.kolokcity.go.th.
ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร, อุทิศ สังขรัตน์ และปัญญา เทพสิงห์. (2556). ปัญหาและการปรับตัวของผู้ประกอบการร้านค้าสะดวกซื้อในสามจังหวัดชายแดน
ใต้. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์. 53 (3), 81-103.
ธุวพล ทองอินทราช. (2564). กระบวนการส่งเสริมและพัฒนาความหลากหลายทางวัฒนธรรมท้องถิ่น แบบมีส่วนร่วมของชุมชนไทยทรงดําจังหวัดชุมพร. วารสาร
สังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6 (12), 237-251.
นูรฟารินดา ดะแซ. (2560). โอกาสการลงทุนธุรกิจและศักยภาพการค้าชายแดนไทย-มาเลเซีย อำเภอสุไหงโกลก จังหวัดนราธิวาส. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหา
บัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
บุญช่วย โชคอำนวย. (2537). ปัจจัยทางครอบครัวที่ส่งผลกระทบต่อทางการเรียนระดับประถมศึกษาในเขตเทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี. (วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ปัญญา เทพสิงห์ และเก็ตถวา บุญปราการ. (2560). การจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม: กรณีศึกษางานสมโภชเจ้าแม่โต๊ะโมะเมืองสู่ไหงโก-ลก จังหวัด
นราธิวาส. Kasetsart Journal of Social Sciences. 38 (1), 493-505.
ปุนญิศา คงทน. (2561). สภาพและปัจจัยที่ทำให้เกิดผลกระทบต่อแรงจูงใจในการเรียนภาษาจีนของนักเรียนไทยที่ประเทศจีน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยอีส
เทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 8 (1), 23-29.
ภัทราภรณ์ ทวีกุล และอัจฉรา สิมลี. (2565). การศึกษามุมมองของนักศึกษาหลักสูตรภาษาอังกฤษและการสื่อสารเกี่ยวกับการเรียนออนไลน์ในสถานการณ์โควิด 19.
วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 18 (1), 112-136.
ระบบฐานข้อมูลด้านสังคมและคุณภาพชีวิต. (2565). สถานการณ์สังคมไทยไตรมาสที่ 4 และภาพรวมปี 2565. สืบค้น 3 มีนาคม 2565, จาก
รัฐพร ศิริพันธุ์. (2561). แนวทางการเตรียมความพร้อมและวิธีการเรียนสำหรับผู้เริ่มเรียนภาษาจีน. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และ
สังคมศาสตร์. 5 (1), 103-112.
ลัชชา ชุณห์วิจิตรา, วาสนา บุญสมัย และไพรินทร์ ต้นพุฒ. (2561). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการปรบตัวข้ามวัฒนธรรมของนิสิตบัณฑิตศึกษานานาชาติ คณะ
เภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วารสาร Mahidol R2R e-Journal. 5 (2), 83-94.
ศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี และบุษบง ชัยเจริญวัฒนะ. (2553). โครงการวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงสถานการณ์เฉพาะหน้าทั้งทางด้านสังคมเศรษฐกิจ การเมือง และ
ความรุนแรงในจังหวัดชายแดนภาคใต้. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). รายงานสถิติประจำปีของประเทศไทย. สืบค้น 15 พฤษภาคม 2565, จาก
http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/pubs/e-book/SYB-2564/index.html.
Bloomfield, A. I. (1989). Economics. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. 503 (1), 185–186.
Gagne, M. & Deci, E. L. (2005). Self-determination theory and work motivation. Journal of Organizational Behavior. 26 (4), 331-362.