Creative Tourism Behavior in Bang Lamphu Old Town Area on Rattanakosin Island Bangkok
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research studied 1) tourism behavior and creative tourism needs of Thai tourists visiting the old town area of Rattanakosin Island, Bangkok. Quantitative survey research was done with data gathered by questionnaire from 400 samples, all Thai tourists, during field visits from September to December 2020; 2) The demand for development of the Old Town of Rattanakosin Island for creative tourism from the viewpoint of tour operators. Qualitative research gathered data from focus group discussions with private tour operators (inbound tourists).
Results: 1) for Thai tourists, the demand for creative tourism activities was at the highest level (mean 4.23), with a need for activities creating museum and community identities as creative tourism centers (mean 4.42), activities to experience community landscape beauty along the Chao Phraya River (mean 4.36), learning centers, arts and culture, traditions, rites and community life (mean 4.32), and
activities providing safe and convenient access to tourist attractions (mean 4.30); 2) From the tour operator viewpoint, tourists are interested in cultural tourism activities and Thai traditions. Creative tourism trends suit travelers interested in culture, community, and museums. The old town community should have inventive narrative focus and capacity to create a tourist interest point linked to riverside tourism, little-known old community area characteristics, noble and royal households, and unique creative activity forms serving as distinctive community sites.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษรReferences
การท่องเที่ยวและกีฬา, กระทรวง. (2562). สถิตินักท่องเที่ยวภายในประเทศ. สืบค้น 20 มีนาคม 2565, จากhttps://www.mots.go.th/news/category/618
กรุงเทพมหานคร. (2563). สถานการณ์พักแรม จำนวนผู้เยี่ยมเยือน และรายได้จากผู้เยี่ยมเยือน กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2563. สืบค้น 10 มีนาคม 2565, จาก https://webportal.bangkok.go.th/pipd/page/sub/21303/สถิติกรุงเทพมหานคร-2563
กานต์ภพ ภิญโญ. (ม.ป.ป.). คลองบางลำพู : จากคูพระนครสู่สัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชุมชน. กรุงเทพมหานคร.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). ชุมชนบางลำพู. สืบค้น 25 ธันวาคม 2565, จาก https://amazingvillage.tourismthailand.org/trip/ชุมชนบางลำพู
ขวัญฤทัย เดชทองคำ. (2564). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สู่ความยั่งยืนของธุรกิจภายใต้วิกฤติโควิด 19. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. 17(2), 1-18.
จริญญา เจริญสุขใส และสุวัฒน์ จุธากรณ์. (2544). แนวคิดเกี่ยวกับการท่องเที่ยว.เอกสารการสอนชุดวิชาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. นนทบุรี.: สาขาวิชาวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จักรวาล วงศ์มณี และ รักษ์พงศ์ วงศาโรจน์. (2564). คุณลักษณะการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่นักท่องเที่ยวคาดหวังในแหล่งจุดหมายปลายทางเชิงสร้างสรรค์ในประเทศไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(6), 2665-2678.
พระนคร...แหล่งท่องเที่ยวประวัติศาสตร์. (2558). เดลินิวส์. สืบค้น 25 ธันวาคม 2565, จาก https://d.dailynews.co.th
ดุษฎี ภักดิ์สุขเจริญ และไขศรี บุญฤกษ์ . (2562). รูปแบบการค้นหาเส้นทางในพื้นที่ชุมชนประวัติศาสตร์ย่านพระอาทิตย์ กรุงเทพมหานคร. วารสารสถาปัตยกรรมการออกแบบและการก่อสร้าง. 1(2), 68-84.
ถิรพร แสงพิรุณ, รุ่งนภา เลิศพัชรพงศ์, อังค์ริสา แสงจํานงค์. (2565). การศึกษากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในชุมชนคลองรางจระเข้อําเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ. 29(1), 274-294.
ทิพย์วดี โพธิ์สิทธิพรรณ. (2556). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. 6(2), 43-48.
บางลำพู’ ชุมชนธรรมดาน่าเที่ยว กทม. ชวนสัมผัสเรื่องราว เรื่องเล่าผ่านการเที่ยวรูปแบบใหม่ในย่านเก่า. (2565). THE STANDARD. สืบค้น 22 มกราคม 2566, จาก https://thestandard.co/banglamphumuseum/
ปิรันธ์ ชิณโชติ, ธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของสวนผึ้ง. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ). 9(1), 250-268.
ปิลันธน์ ไทยสรวง. (2559). “บางลำพูในความทรงจำ” จากย่านตลาดเก่าสู่สวรรค์ราคาถูกของนักท่องเที่ยว. สืบค้น 22 มีนาคม 2563, จาก https://lek-prapai.org
พงศ์พันธ์ อนันต์วรณิชย์. (2564). การพัฒนาตัวแบบกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและเชิงสร้างสรรค์: กรณีศึกษาจากการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนเชิงวัฒนธรรมและเชิงสร้างสรรค์ 3 ชุมชน. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา. 10(2), 65-90.
มนัญชยา เพชรูจี. (2564). การสร้างสรรค์การแสดงนาฏดนตรีสู่ “บางลำพูยอดรัก”. กระแสวัฒนธรรม. 23(43), 61-75.
ลาวรรณ เหมพิจิตร และภิราช รัตนันต์. (2561). การจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนล่าง 2. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. 13(38), 75-88.
วิชสุดา ร้อยพิลา, สุวิมล ไชยพันธ์พงษ์, ภาณุพงศ์ ศิริ, และนิรัตน์ เพชรรัตน์. (2561). ความคิดเห็นเกี่ยวกับการเปิดให้บริการที่พักแบบเกสต์เฮาส์สำหรับนักท่องเที่ยวกรณีศึกษาชุมชนย่านบางลำพู กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 4(1), 77-82.
สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ . (2562). หนังสือคู่มือ 200 แห่ง เที่ยวรอบเกาะรัตนโกสินทร์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.
ชุมชนบางลำพู. (ม.ป.ป.). สืบค้น 22 มีนาคม 2565,: http://banglamphumuseum.treasury.go.th/more_news.php?cid=13
สาธิญา รุ่งพิพัฒนพงศ์. (2558). องค์ประกอบของความยั่งยืนสำหรับการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ : กรณีศึกษา ชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 11(2), 115-140.
สำนักวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว . (ม.ป.ป.). การพัฒนาย่านประวัติศาสตร์เมืองสู่การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ กิจกรรมส่งเสริมการมีส่วนร่วมเพื่อการฟื้นฟูและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวย่านประวัติศาสตร์เมือง กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพมหานคร.
หฤทัย ปัญญาวุธตระกูล. (2565). การผลิตสื่อเผยแพร่ภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยการมีส่วนร่วมของแกนนําเยาวชนชุมชนบางลําพู. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9(10), 49-61.
อภิชยาภรณ์ ชุณหเวชสกุล, ปริญ ลักษิตามาศและชัยพล หอรุ่งเรือง. (2562). การตลาดเชิงสร้างสรรค์และการโฆษณาเชิงเนื้อหาการท่องเที่ยวไทยที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อของนักท่องเที่ยวชาวจีน ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ในรุ่นเจเนอเรชั่นวาย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 14(1), 42-57.
Chaohui Wang, Juan Liu, Lijiao Wei & Tingting (Christina) Zhang. (2020) Impact of tourist experience on memorability and authenticity: a study of creative tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing. 37(1), 48-63.
Goeldner, C. R., and Ritchie, J. B. (2006). Tourism: principles, practices, philosophies, 10th ed., John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Technique third edition. New York: John Wiley & Sons.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.
Dwi Suhartanto, Anthony Brien, Ina Primiana, Nono Wibisono & Ni Nyoman Triyuni (2020) Tourist loyalty in creative tourism: the role of experience quality, value, satisfaction, and motivation, Current Issues in Tourism, 23(7), 867-879.
Faizan Ali, Kisang Ryu & Kashif Hussain (2016) Influence of Experiences on Memories, Satisfaction and Behavioral Intentions: A Study of Creative Tourism, Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(1), 85-100.
Richards, G. (2010). Creative Tourism and Local Development. Creative Tourism. A Global Conversation how to provide unique creative experiences for travelers worldwide: at present at the 2008 Santa Fe & UNESCO International Conference on Creative Tourism (pp. 78-90). New Mexico. USA.: UNESCO.
Talty, A. (2019). Bangkok Is The Most Visited City In The World...Again: Retrieved January 22, 2023, from https://www.forbes.com/sites/alexandratalty/2019/09/04/bangkok-is-the-most-visited-city-in-the-world-again/?sh=586c43105f1b
UNESCO. (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism Discussion Report of the Planning Meeting for 2008. International Conference on Creative Tourism. Santa Fe, New Mexico,USA: UNESCO.
Wei-Li Hung, Yi-Ju Lee & Po-Hsuan Huang (2016) Creative experiences, memorability and revisit intention in creative tourism, Current Issues in Tourism, 19(8), 763-770.
Wurzburger, R. (2010). Creative Tourism. A Global Conversation how to provide unique creative experiences for travelers worldwide: at present at the 2008. Introduction to the Santa Fe & UNESCO International Conference A Global Conversation on Best Practices and New Opportunities. In Wurzburger, R. (Ed.). (pp. 15–25). New Mexico.: UNESCO.