พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในย่านเมืองเก่าบางลำพูบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์ กรุงเทพมหานคร

Main Article Content

กัญญารินทร์ ไชยจันทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) พฤติกรรมการท่องเที่ยวและความต้องการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางเยี่ยมเยือนในย่านเมืองเก่าของพื้นที่เกาะรัตนโกสินทร์ กรุงเทพมหานคร โดยการศึกษาเชิงปริมาณด้วยเทคนิคการวิจัยเชิงสำรวจ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง 400 ราย จากนักท่องเที่ยวชาวไทยที่กำลังท่องเที่ยวย่านเมืองเก่าในพื้นที่เกาะรัตนโกสินทร์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ดำเนินการลงพื้นที่เก็บข้อมูลภาคสนามตั้งแต่เดือนกันยายน-ธันวาคม 2563 2) ความต้องการในการพัฒนาย่านเมืองเก่าของพื้นที่เกาะรัตนโกสินทร์สู่การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในมุมมองของผู้ประกอบการท่องเที่ยวโดยการวิจัยเชิงคุณภาพจากผู้ประกอบการการท่องเที่ยวภาคเอกชน (Inbound Tourist) โดยการสนทนากลุ่ม ผลการศึกษาพบว่า


            1) นักท่องเที่ยวชาวไทยมีความต้องการกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.23) โดยมีความต้องการกิจกรรมที่สร้างเอกลักษณ์ของพิพิธภัณฑ์และชุมชนให้เป็นศูนย์กลางของการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ (ค่าเฉลี่ย 4.42) กิจกรรมที่ได้สัมผัสความสวยงามของสภาพภูมิทัศน์ชุมชนบริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยา (ค่าเฉลี่ย 4.36) แหล่งเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรม ประเพณี พิธีกรรมและวิถีชีวิตในชุมชน (ค่าเฉลี่ย 4.32) และกิจกรรมที่การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวที่มีความปลอดภัยและสะดวกสบาย (ค่าเฉลี่ย 4.30)


            2) มุมมองของผู้ประกอบการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวมีความสนใจในกิจกรรมการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและประเพณีของไทย แนวโน้มการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เหมาะสมกับนักท่องเที่ยวที่สนใจในวัฒนธรรม ชุมชน และพิพิธภัณฑ์ ชุมชนย่านเมืองเก่าควรเน้นการสร้างเรื่องเล่าและสามารถสร้างจุดสนใจของนักท่องเที่ยว ที่มีความเชื่อมโยงกับการเดินทางท่องเที่ยวริมน้ำ ลักษณะสถานที่ที่คนไม่ค่อยรู้ในย่านชุมชนเก่า บ้านเจ้านาย รูปแบบกิจกรรมสร้างสรรค์ควรมีความเป็นเอกลักษณ์และจุดเด่นของชุมชน

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

การท่องเที่ยวและกีฬา, กระทรวง. (2562). สถิตินักท่องเที่ยวภายในประเทศ. สืบค้น 20 มีนาคม 2565, จากhttps://www.mots.go.th/news/category/618

กรุงเทพมหานคร. (2563). สถานการณ์พักแรม จำนวนผู้เยี่ยมเยือน และรายได้จากผู้เยี่ยมเยือน กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2563. สืบค้น 10 มีนาคม 2565, จาก https://webportal.bangkok.go.th/pipd/page/sub/21303/สถิติกรุงเทพมหานคร-2563

กานต์ภพ ภิญโญ. (ม.ป.ป.). คลองบางลำพู : จากคูพระนครสู่สัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชุมชน. กรุงเทพมหานคร.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). ชุมชนบางลำพู. สืบค้น 25 ธันวาคม 2565, จาก https://amazingvillage.tourismthailand.org/trip/ชุมชนบางลำพู

ขวัญฤทัย เดชทองคำ. (2564). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สู่ความยั่งยืนของธุรกิจภายใต้วิกฤติโควิด 19. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. 17(2), 1-18.

จริญญา เจริญสุขใส และสุวัฒน์ จุธากรณ์. (2544). แนวคิดเกี่ยวกับการท่องเที่ยว.เอกสารการสอนชุดวิชาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. นนทบุรี.: สาขาวิชาวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

จักรวาล วงศ์มณี และ รักษ์พงศ์ วงศาโรจน์. (2564). คุณลักษณะการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่นักท่องเที่ยวคาดหวังในแหล่งจุดหมายปลายทางเชิงสร้างสรรค์ในประเทศไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(6), 2665-2678.

พระนคร...แหล่งท่องเที่ยวประวัติศาสตร์. (2558). เดลินิวส์. สืบค้น 25 ธันวาคม 2565, จาก https://d.dailynews.co.th

ดุษฎี ภักดิ์สุขเจริญ และไขศรี บุญฤกษ์ . (2562). รูปแบบการค้นหาเส้นทางในพื้นที่ชุมชนประวัติศาสตร์ย่านพระอาทิตย์ กรุงเทพมหานคร. วารสารสถาปัตยกรรมการออกแบบและการก่อสร้าง. 1(2), 68-84.

ถิรพร แสงพิรุณ, รุ่งนภา เลิศพัชรพงศ์, อังค์ริสา แสงจํานงค์. (2565). การศึกษากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในชุมชนคลองรางจระเข้อําเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ. 29(1), 274-294.

ทิพย์วดี โพธิ์สิทธิพรรณ. (2556). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. 6(2), 43-48.

บางลำพู’ ชุมชนธรรมดาน่าเที่ยว กทม. ชวนสัมผัสเรื่องราว เรื่องเล่าผ่านการเที่ยวรูปแบบใหม่ในย่านเก่า. (2565). THE STANDARD. สืบค้น 22 มกราคม 2566, จาก https://thestandard.co/banglamphumuseum/

ปิรันธ์ ชิณโชติ, ธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของสวนผึ้ง. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ). 9(1), 250-268.

ปิลันธน์ ไทยสรวง. (2559). “บางลำพูในความทรงจำ” จากย่านตลาดเก่าสู่สวรรค์ราคาถูกของนักท่องเที่ยว. สืบค้น 22 มีนาคม 2563, จาก https://lek-prapai.org

พงศ์พันธ์ อนันต์วรณิชย์. (2564). การพัฒนาตัวแบบกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและเชิงสร้างสรรค์: กรณีศึกษาจากการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนเชิงวัฒนธรรมและเชิงสร้างสรรค์ 3 ชุมชน. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา. 10(2), 65-90.

มนัญชยา เพชรูจี. (2564). การสร้างสรรค์การแสดงนาฏดนตรีสู่ “บางลำพูยอดรัก”. กระแสวัฒนธรรม. 23(43), 61-75.

ลาวรรณ เหมพิจิตร และภิราช รัตนันต์. (2561). การจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนล่าง 2. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. 13(38), 75-88.

วิชสุดา ร้อยพิลา, สุวิมล ไชยพันธ์พงษ์, ภาณุพงศ์ ศิริ, และนิรัตน์ เพชรรัตน์. (2561). ความคิดเห็นเกี่ยวกับการเปิดให้บริการที่พักแบบเกสต์เฮาส์สำหรับนักท่องเที่ยวกรณีศึกษาชุมชนย่านบางลำพู กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 4(1), 77-82.

สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ . (2562). หนังสือคู่มือ 200 แห่ง เที่ยวรอบเกาะรัตนโกสินทร์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.

ชุมชนบางลำพู. (ม.ป.ป.). สืบค้น 22 มีนาคม 2565,: http://banglamphumuseum.treasury.go.th/more_news.php?cid=13

สาธิญา รุ่งพิพัฒนพงศ์. (2558). องค์ประกอบของความยั่งยืนสำหรับการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ : กรณีศึกษา ชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 11(2), 115-140.

สำนักวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว . (ม.ป.ป.). การพัฒนาย่านประวัติศาสตร์เมืองสู่การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ กิจกรรมส่งเสริมการมีส่วนร่วมเพื่อการฟื้นฟูและพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวย่านประวัติศาสตร์เมือง กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพมหานคร.

หฤทัย ปัญญาวุธตระกูล. (2565). การผลิตสื่อเผยแพร่ภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยการมีส่วนร่วมของแกนนําเยาวชนชุมชนบางลําพู. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9(10), 49-61.

อภิชยาภรณ์ ชุณหเวชสกุล, ปริญ ลักษิตามาศและชัยพล หอรุ่งเรือง. (2562). การตลาดเชิงสร้างสรรค์และการโฆษณาเชิงเนื้อหาการท่องเที่ยวไทยที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อของนักท่องเที่ยวชาวจีน ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ในรุ่นเจเนอเรชั่นวาย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 14(1), 42-57.

Chaohui Wang, Juan Liu, Lijiao Wei & Tingting (Christina) Zhang. (2020) Impact of tourist experience on memorability and authenticity: a study of creative tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing. 37(1), 48-63.

Goeldner, C. R., and Ritchie, J. B. (2006). Tourism: principles, practices, philosophies, 10th ed., John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.

Cochran, W. G. (1977). Sampling Technique third edition. New York: John Wiley & Sons.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.

Dwi Suhartanto, Anthony Brien, Ina Primiana, Nono Wibisono & Ni Nyoman Triyuni (2020) Tourist loyalty in creative tourism: the role of experience quality, value, satisfaction, and motivation, Current Issues in Tourism, 23(7), 867-879.

Faizan Ali, Kisang Ryu & Kashif Hussain (2016) Influence of Experiences on Memories, Satisfaction and Behavioral Intentions: A Study of Creative Tourism, Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(1), 85-100.

Richards, G. (2010). Creative Tourism and Local Development. Creative Tourism. A Global Conversation how to provide unique creative experiences for travelers worldwide: at present at the 2008 Santa Fe & UNESCO International Conference on Creative Tourism (pp. 78-90). New Mexico. USA.: UNESCO.

Talty, A. (2019). Bangkok Is The Most Visited City In The World...Again: Retrieved January 22, 2023, from https://www.forbes.com/sites/alexandratalty/2019/09/04/bangkok-is-the-most-visited-city-in-the-world-again/?sh=586c43105f1b

UNESCO. (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism Discussion Report of the Planning Meeting for 2008. International Conference on Creative Tourism. Santa Fe, New Mexico,USA: UNESCO.

Wei-Li Hung, Yi-Ju Lee & Po-Hsuan Huang (2016) Creative experiences, memorability and revisit intention in creative tourism, Current Issues in Tourism, 19(8), 763-770.

Wurzburger, R. (2010). Creative Tourism. A Global Conversation how to provide unique creative experiences for travelers worldwide: at present at the 2008. Introduction to the Santa Fe & UNESCO International Conference A Global Conversation on Best Practices and New Opportunities. In Wurzburger, R. (Ed.). (pp. 15–25). New Mexico.: UNESCO.