Queen Sirikit Botanic Garden: Information Exposure, Expectations and Behaviors of Tourists

Main Article Content

Ladda Chittakuttanon

Abstract

This research article aims to explain the relationship between information exposure, behavior and expectations of tourists visiting the Queen Sirikit Botanic Garden. Data were collected from 330 tourists who visited Queen Sirikit Botanical Garden by questionnaires, and then analyzed with descriptive and Inferential statistics. The results of the research showed that: 1. Exposure to public relations
information of Queen Sirikit Botanic Garden from media (TV, Facebook, YouTube and LINE), Media exposure during 18.01-20.00, 20.01-22.00 and 22.01-24.00 and the duration of information exposure were related to the expectations of visiting Queen Sirikit Botanical Garden. 2. Exposure to public relations information of Queen Sirikit Botanic Garden from media (TV, magazine/journal, newspaper, website, YouTube and Line), Media exposure during 16.01-18.00, 18.01-20.00, 20.01-22.00 and 22.01-24.00 and the duration of information exposure were related to the behavior of tourists visiting the Sirikit Queen Botanical Garden. 3. The expectation of visiting was related to the behavior of tourists who visited the Queen Sirikit Botanic Garden. In promoting tourism, The Queen Sirikit Botanical Garden must give importance to and develop in terms of location, providing information, strengthening security, organizing special events to promote botanical knowledge and increase services to tourists free of charge. This will help build confidence for tourists to tell and come back to visit the botanical garden again.

Article Details

Section
Research Articles

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2543). ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กิติศักดิ์ นภาพรรณวรัตน์. (2535). การเปิดรับข่าวสารเพื่อการรณรงค์ให้ประหยัดน้ำประปากับพฤติ กรรมการใช้น้ำประปาของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชูสิทธิ์ ชูชาติ. (2544). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. เชียงใหม่: สถาบันราชภัฎเชียงใหม่.

โชคชัย กวีวิวิธชัย. (2544). การเปิดรับสาร ความรู้ ทัศนคติ และการมีส่วนร่วมในระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมของเจ้าหน้าที่ในโรงพิมพ์คุรุสภา. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

ดานินทร์ กิจนิธี. (2540). การเปิดรับสาร ความรู้ ทัศนคติ และการอนุรักษ์พลังงานในโครงการรวมพลังหารสองของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดวงกมล เศรษฐศิริไพบูลย์. (2548). ความรู้ ทัศนคติ และการมีส่วนร่วมต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรสัตว์ป่าของเยาวชนที่เข้ามาเที่ยวในสวนสัตว์เปิดเขาเขียว. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

บุษบา ภู่สกุล. (2535). พฤติกรรมการเปิดรับสื่อ ความรู้ ทัศนคติ และการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ของประชาชนในหมู่บ้านป่าไม้ : ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอวัฒนานคร จังหวัดปราจีนบุรี. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปนัดดา ภักดีภูวดล. (2540). การสื่อสารเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมเชิงอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมให้กับนักท่องเที่ยวของมัคคุเทศก์ไทย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประภาเพ็ญ สุวรรณ. (2526). ทัศนคติ : การวัด การเปลี่ยนแปลง และพฤติกรรมอนามัย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

พีระ จิระโสภณ. (2532). “การเลือกสรรและการแสวงหาข่าวสาร.” ใน เอกสารประกอบการสนอชุดวิชาประสบการณ์วิชาชีพนิเทศศาสตร์ (หน่วยที่ 7). นนทบุรี: สำนักพิมพ์สุโขทัยธรรมาธิราช.

เพ็ญจันทร์ สุธีพิเชษฐกุล. (2534). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเปิดรับสื่อ ความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมใน การรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ : ศึกษาเฉพาะกรณีข้าราชการกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ยุบล เบ็ญจรงค์กิจ. (2534). การวิเคราะห์ผู้รับสาร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ลัดดา จิตตคุตตานนท์. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับข่าวสารเพื่อประชาสัมพันธ์การ ท่องเที่ยวกับความคาดหวัง และพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในสวน พฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์. (งานวิจัย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

วิชัย จันทร์วิเศษ. (2541). การพัฒนาระบบการประชาสัมพันธ์สำหรับองค์การบริหารส่วนตำบล. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วิรัช ลภรัตนกุล. (2542). การประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศกลวรรณ พาเรือง. (2540). องค์ประกอบที่ส่งเสริมพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของนิสิตในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ศรัณย์ สิงห์ทน. (2539). ความรู้ ทัศนคติ และการมีส่วนร่วมของผู้บริหารในการเผยแพร่แนวความคิดเรื่องการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. (วิทยานิพนธมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ศิริชัย ศิริกายะและกาญจนา แก้วเทพ. (2531). ทฤษฎีการสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ:

สุมาลี ตั้งจิตต์ศีล. (2536). พฤติกรรมการเปิดรับสื่อเกี่ยวกับการรักษาคุณภาพแหล่งน้ำกับความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมการมีส่วนร่วมในการรักษาคุณภาพแหล่งน้ำของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โสภิตสุดา มงคลเกษม. (2539). พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสาร ความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมการคาดเข็มขัดนิรภัยของผู้ขับขี่รถยนต์ในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรุณ งามดี. (2540). “ภาพพจน์ที่สังคมยอมรับ.” ใน ภาพพจน์นั้นสำคัญยิ่ง : การประชาสัมพันธ์กับภาพลักษณ์. (พรทิพย์ พิมลสินธุ์บรรณาธิการ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เอื้อมทิพย์ คงเพ็ชร. (2534). ปัจจัยของการเข้าร่วมในกิจกรรมทางพุทธศาสนาของชาวพุทธ : ศึกษาเฉพาะกรณีวัดอัมพวัน ตำบลพรหมบุรี อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Denis McQuail. (2005). Mass Communication Theory. Fifth Edition. London: Sage, 2005

Palmgreen and Raybum. (1985). An Expectancy – Value Approach to Media Gratification. Beverly Hill, CA.: Sage.