มโนอุปลักษณ์และหน้าที่ของมโนอุปลักษณ์พระเจ้า ในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพแบบพรรณนาวิเคราะห์ จัดทำขึ้นเพื่อศึกษามโนอุปลักษณ์พระเจ้าในศาสนาคริสต์ โดยนำแนวคิดทฤษฎีมโนอุปลักษณ์ของ Lakoff และ Johnson (1980) มาศึกษาถ้อยคำอุปลักษณ์ มโนอุปลักษณ์ และหน้าที่ของมโนอุปลักษณ์พระเจ้าที่ปรากฏคัมภีร์ไบเบิล โดยเลือกวิเคราะห์เฉพาะภาคพันธสัญญาเดิม ประกอบไปด้วยพระธรรม 39 เล่ม รวมข้อพระธรรม 929 บท
ผลการศึกษาพบรูปภาษาแบบอุปลักษณ์หลากหลายที่เป็นคำนาม คำกริยา และวลี โดยรูปภาษาแบบอุปลักษณ์เหล่านั้นแสดงมโนอุปลักษณ์พระเจ้า 9 มโนอุปลักษณ์ ได้แก่ (1) พระเจ้าเป็นเทพ(2) พระเจ้าเป็นครู (3) พระเจ้าเป็นหมอ (4) พระเจ้าเป็นแม่ทัพ (5) พระเจ้าเป็นเครื่องกำบัง (6) พระเจ้าเป็นพ่อ (7) พระเจ้าเป็นคนเลี้ยงแกะ (8) พระเจ้าเป็นแสงสว่าง (9) พระเจ้าเป็นอาหาร การวิเคราะห์หน้าที่ของมโนอุปลักษณ์พบว่า มีหน้าที่ด้านการถ่ายทอดความคิด ได้แก่ 1. หน้าที่การอธิบายความคิดที่เป็นนามธรรมโดยใช้แบบหรือแนวเทียบ 2. หน้าที่ในการเป็นเหตุผลสนับสนุนให้ผู้ฟังทำหรือไม่ทำบางอย่าง 3. หน้าที่ในการกำหนดความคิด จากการศึกษาพบว่าการใช้ถ้อยคำอุปลักษณ์ทำให้ผู้อ่านได้เข้าใจลักษณะของพระเจ้าได้อย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษรเอกสารอ้างอิง
การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาศาสตร์การศึกษา, คณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2560). ศาสนาในประเทศไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา
กระทรวงวัฒนธรรม.
โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. (2562). ศาสนาคริสต์. เข้าถึงได้จาก. https://www.matichon.co.th/article/news_1768119
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2542). หน้าที่ของอุปลักษณ์จากมุมมองผู้พูดภาษาไทย. วารสารภาษาและ
วรรณคดีไทย. 16 (ธันวาคม), 249-268.
นันทนา วงษ์ไทย. (2562). อรรถศาสตร์ปริชานเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: บริษัท เวิร์ค ออล พริ๊นท์ จำกัด.
พราวพรรณ ผลบุญ. (2561). ศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์จากบทเพลง J Pop. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์. 35(2),
331-316.
วรวรรณา เพ็ชรกิจ และสุธาสินี ปิยพสุนทรา. (2560). พระทรงเป็นยิ่งกว่ามหากษัตริย์: การศึกษามโนอุปลักษณ์และ
มุมมองของพสกนิกรไทยที่มีต่อในหลวงรัชกาลที่ 9. วรรณวิทัศน์, 17, 5-33.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอัตลักษณ์และแนวทางการนำมาศึกษาภาษาไทย.
กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธาทิพย์ อร่ามศักดิ์. (2560). อุปลักษณ์ในข่าวความรุนแรงในจังหวัดชายแดนภาคใต้. นาคบุตรปริทรรศน์. 9 (2),
230-239.
เสรี พงศ์พิศ. (2529). ศาสนาคริสต์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เอดิสัน.
Goalty, A. (1998). The language of metaphors. London: Routledge.
Lakoff, G., and Johnson, M. (1980). Metaphor we live by. Chicago and London: University of Chicago
Press.
