Heritage Sites as the Negotiation between Tradition and Modernity Case Studies of Chinese Diasporic Heritage Sites in Thailand
Article Sidebar
Published:
Dec 26, 2022
Keywords:
cultural heritage sites, Chinese diaspora, cultural heritage conservation
Main Article Content
Abstract
This paper studies how the existence of cultural heritage sites can be read as outcomes of the negotiation between the past and the present. When cultural heritage sites travel through time, many of them are changed or modified in line to the need of the current society. To establish their existence in the current society, traditional functions and values are made to compromise with the modern society. To illustrate this point, Chinese diasporic heritage sites is used as case studies. Based on the findings, the past-present negotiation results in the classification of the Chinese diasporic heritage sites into working heritage sites, documentary heritage sites, representative historical sites, and heritage sites under adaptive re-use. Also, it is possible to witness the process of the localization of diasporic culture, which occurs as the result of the cultural exchange between the Chinese and the Thai. Modifications of historic sites, both in terms of physical characteristics and functions, do not always signify the deterioration of tradition but rather a concomitant phenomenon of culture. It can be concluded that heritage sites can establish its existence not only due to its original and modified activities, but also the representative of the site. Heritage sites are witnesses of the past legacy that have been passed down to the present and the future generation.
Article Details
Section
Academic Article
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษรReferences
Admin. (2017). เดินเล่นย่านเมืองเก่า เล่าเรื่องเมืองทุ่งคา. Retrieved from https://www.phuketemagazine.com/%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%B2-%E0%B9%80/
Anuphas Company. (2007). บ้านหงษ์หยก. Retrieved from http://www.anuphas.co.th/anuphas/genaral_information_page3.htm
Auethavornpipat, R. (2011). Flexible Identity: Unfolding the Identity of the Chinese-Thai population in Contemporary Thailand. The Arbutus Review, 2(1), 32–48.
Bangkokbiznews. (2019). ประเดิมถนนคนเดินเยาวราช คนแห่เนืองแน่น. Retrieved from https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/858246
Bisalputra, P. (2003). นายแม่ ตำนานหญิงจีนในสยาม. Bangkok: Nanmeebooks.
Bun, C., & Tong, C. K. (2004). Rethinking identity and Ethnicity: The Chinese of Thailand, Singapore and Hongkong. In Chinese and Indian Diasporas Comparative Perspectives (pp. 153–180). Hong Kong: University of Hong Kong.
Bunnag, P. (2006). สำเพ็ง: ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพมหานคร (Sampeng: the History of Chinese Community in Bangkok). In Supang Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง: ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพมหานคร (Sampeng: the History of Chinese Community in Bangkok). Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Butcher-Younghans, S. (1996). Historic House Museums: A Practical Handbook for Their Care, Preservation, and Management. New York; Oxford: Oxford University Press.
Callahan, W. A. (2003). Beyond Cosmopolitanism and Nationalism: Diasporic Chinese and Neo-Nationalism in China and Thailand. International Organization, 57, 481–517.
Chanakarn. (2020). Color of Charoenkrung สีสันเจริญกรุง โครงการสู้โควิดของคนสร้างสรรค์. Retrieved from https://kooper.co/color-of-charoenkrung-cea-vaccine/
Chang, T. C. (2017). Heritage Boutique Hotels as “Experiencescapes”: Three Views from Singapore. Asian Journal of Tourism Research, 2(1), 50–76.
Dilokmanich, M. (1985). A Study of Samkok: The first Thai Translation of a Chinese Novel. Journal of the Siam Society, 73, 77–112.
Dinfa, P. (2014). Chao Poh-Chao Mae Paknampho Procession in the present that influences on the living of Chinese Thais in Paknampho district, Muang, Nakhonsawan. Journal of Thai Hospitality & Tourism, 9(2), 45–59.
Hems, A. (2006). Introduction: Beyond the graveyard- extending audiences, enhancing understanding. In Heritage Interpretation (pp. 1–8). London: Routledge.
Henderson, J. (2013). Finding a Place for Heritage in South-East Asian Cities. In The Routledge Handbook of Cultural Tourism. Oxon: Routledge.
Herbert, D. (1995). Heritage as historical reality. In Heritage, Tourism and Society (pp. 21–31). London: Mansel Publishing.
Hewison, R. (1989). Heritage: an interpretation. In Heritage Interpretation vol.1: The natural and built environment. London: Belhaven Press.
Hobsbawn, E., & Ranger, T. (1983). The Invention of Tradition. Cambridge: Cambridge University Press.
Hua, Q., & Leepiyachart, N. (2016). A Study of Chinese Spirit Festival of Chinese-Thai People in Chonburi Municipality, Chon Buri Province. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(45), 125–137.
Jade Old Town. (2019). Jadeoldtown. Retrieved January 14, 2020, from Facebook website: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=400681493829944&id=375805086317585
Janssen, J., Luiten, H. R., & Stegmejer, E. (2017). Heritage as Sector, Factor and Vector: Conceptualizing the Shifting Relationship between Heritage and Spatial Planning. European Planning Studies, 25(9), 1654–1672.
Kaewkrajang, P. (2016). บ้านหงษ์หยก. Retrieved from https://asaconservationaward.com/index.php/2016-06-13-15-22-54/home2530/269-hongyok-house
Kanokpongchai, S. (2011). บทวิจารณ์หนังสือเรื่อง 60 ปีโพ้นทะเล THE BOOK CRITICS OF 60 YEARS IN A LIFE OF AN OVERSEA CHINESE. Institute of Culture and Arts Journal, 14(1), 7.
Kapook Travel. (2019). 10 คาเฟ่สไตล์จีน ในกรุงเทพฯ ถ่ายรูปเช็กอินสวย วันไหน ๆ ก็ชิลได้. Retrieved from https://travel.kapook.com/view209241.html?fbclid=IwAR1uwPmjQIcpFwi3O4BozWgnlYdE75B7e1RUw3bcxDVg8K3b6AceXsAMv4
Kirschenblatt-Gimblett, B. (1998). Destination Culture: Tourism, Museums, and Heritage. Berkeley: University of California Press.
Kwanmuang, A. (2017). ตำนานบทใหม่แห่งสายน้ำเจ้าพระยา โกดังบ้าน “หวั่งหลี” เขตคลองสาน. Retrieved January 30, 2020, from Bangkok Metropolitan Administration website: https://www.aswinbkk.com/wangleeancienthouse/
Laing, J., & Frost, W. (2017). Royal Events: Rituals, Innovations, Meanings. Oxon; New York: Routledge.
Larkham, P. J. (1995). Heritage as planned and conserved. In Heritage, Tourism and Society. London: Mansell Publishing.
Lowenthal, D. (1998). The Heritage Crusade and the Spoils of History. Cambridge: Cambridge University Press.
Masathianwong, C. (2016). ศาลเจ้าอาเนี้ยเก็ง. In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ (pp. 253–262). Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Meepaan, A. (2006). ศาลเจ้าเล่าปูนเถ้ากง. In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ. Bangkok, Cheney: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Naumova, A. Touching the Past: Investigating Lived Experiences of Heritage in Living History Museums. The International Journal of the Inclusive Museum, 7(3-4), 1–8. https://doi.org/10.18848/1835-2014/CGP/V07I3-4/44486
Open Phuket Lifestyle Magazine. (2018). “แนน” ณัฐดาพร ปรมัตถผล สาวบ่าบ๋าที่ไม่ลืมคุณแผ่นดิน. Retrieved from Open Phuket Lifestyle Magazine website: http://www.openphuketmag.com/2018/12/19/แนน-ณัฐดาพร-ปรมัตถผล-สาว/
Pattranupravat, R. (2007). Globalization and Change of Chinese Shrines in Samutsongkhram Province. University of Thai Chamber of Commerce Journal, 28(3), 79–105.
Phetvaroon, K. (2016). A Model of Phuket Vegetarian Image. Silpakorn, 36(3), 115–132.
Phuket Food Creative City. (2016). สตรีทอาร์ท ภูเก็ต. Retrieved January 13, 2020, from Phuket Food Creative City website: http://www.phuketlocalcuisine.com/travel/content?id=2
Poomsuthikul, P. (2012). รายงานการศึกษาโบราณสถานที่ขึ้นทะเบียนในกรุงเทพมหานคร ปี พ.ศ. 2555. Bangkok.
Poston, D. L., & Wong, J. H. (2016). The Chinese diaspora: The current distribution of the overseas Chinese population. Chinese Journal of Sociology, 2(3), 348–373.
Putimahtama, P. (2015). Chinese Community of Talad Noi: Faiths and Trade of Chinese in Siam. Veridian E-Journal SU, 8(2), 2606.
Ryoii. (2018). 4 คาเฟ่สไตล์จีนสุดคลาสสิค จิบกาแฟ ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศย้อนยุค @เยาวราช. Retrieved from https://www.ryoiireview.com/article/yaowarad-cafe-chinese/
Sadatiseyedmahalleh, S., Rahman, S., & Abdullah, A. (2015). Critical Review on the Role of Street Art of George Town, Pulao Penang. Advances in Environmental Biology, 9(4), 181–184.
Saelim, S., & Wongkitrungruang, C. (2017). The Existence, Adaptation and Transmission of Guan Im Pud Jor Chinese Shrine in Khuan Nga Chang, Bangdee Sub-district, Huai Yot District, Trang Province. Journal of Yala Rajabhat University, 12(2), 16–30.
Safran, W. (1991). Diasporas in Modern Societies: Myths of Homeland and Return. Diaspora: A Journal of Transnational Studies, 1(1), 83–99.
Siriphon, A. (2016). แนวคิดขงจื่อ: ปฏิบัติการทางศาสนากับการเมืองวัฒนธรรมจีนในกลุ่มจีนยูนนานบริเวณชายแดนภาคเหนือ. In Y. Santasombat (Ed.), ชายแดนกับความหลากหลายของระบบความเชื่อ: การช่วงชิงพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ และการครอบงำเชิงสัญลักษณ์ (pp. 154202-). Chiang Mai University.
Sitthika, S. (2019). “ไทง้วนคาเฟ่” เสิร์ฟความเป็น Chinese Modern ในบ้านจีนยุคบุกเบิกของชุมชนตลาดน้อย. Retrieved from https://today.line.me/th/pc/article/‘ไทง้วนคาเฟ่’+เสิร์ฟความเป็น+Chinese+Modern+ในบ้านจีนยุคบุกเบิกของชุมชนตลาดน้อย-Q7w69l
Skinner, G. W. (1957). Chinese Assimilation and Thai Politics. The Journal of Asian Studies, 16(2), 237–250.
Springnews. (2017). บ้านจีนโบราณ 200 ปี ถ่ายทอดเรื่องราวคนไทยเชื้อสายจีน. Retrieved January 13, 2020, from Springnews website: https://www.springnews.co.th/thailand/125539
Sukhonratmethee, S. (2018). ข้าวเสียโป อาหารข้างบ่อนสำหรับคนหมดตัว. Retrieved November 14, 2019, from Naewna website: https://www.naewna.com/columnonline/37616
Thaihiam, M., & Chaiyasit Dankittikul. (2016). Desired Physical Environment of Walking Street: A Case Study of Thalang Street, Phuket. Silpakorn University.
Thailand Tourism Directory. (2020). ศูนย์วัฒนธรรมไทย-จีน. Retrieved January 14, 2020, from Thailand Tourism Directory website: https://www.thailandtourismdirectory.go.th/th/info/attraction/detail/itemid/845
Theatlas. (2015). Countries that have the world’s largest diaspora. Retrieved April 16, 2019, from https://www.theatlas.com/charts/V11vjfeug
Tourism Authority of Thailand. (2020). Dragon Descendants Museum. Retrieved January 14, 2020, from Tourism Authority of Thailand website: https://www.tourismthailand.org/Attraction/dragon-descendants-museum-2
Tourism Treasure. (2019). ตลาดเก้าห้อง. Retrieved January 14, 2019, from Tourism Authority of Thailand website: https://www.tourismtreasures.org/detail/705
Tripgether. (2019). 5 คาเฟ่สไตล์จีนโซนเยาวราช ฟีลดี ถ่ายรูปสวย แวะมาแก้ชงแต่ได้ความชิลล์. Retrieved January 14, 2020, from Tripgether website: https://www.tripgether.com/admin/thailland/index.php?home=view&id=1308
UNESCO. (2019). What is meant by “cultural heritage”? Retrieved November 20, 2019, from Illicit Trafficking of Cultural Property website: http://www.unesco.org/new/en/culture/themes/illicit-trafficking-of-cultural-property/unesco-database-of-national-cultural-heritage-laws/frequently-asked-questions/definition-of-the-cultural-heritage/
Van Roy, E. (2017). Siamese Melting Pot: Ethnic Minorities in the Making of Bangkok. Bangkok: ISEAS-Yusolf Ishak Institute/ Silkworm Books.
Wichitnetisard, I., & Jomwong, Y. (2019). Street Art สีสันสดใส แลนด์มาร์คแห่งใหม่ในชุมชนตลาดน้อย. Retrieved January 14, 2020, from The Matter website: https://thematter.co/brandedcontent/street-art-squidbrand/87889
Wongboonchainant, T. (2016). วัดเล่งเน่ยยี่ (วัดมังกรกมลาวาส). In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ. Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Wonglaksanaphan, A., Tandikul, C., & Inpuntung, V. (2019). Phuket’s Chinese Kitchen: space of identity and wisdom. Academic Journal of Architecture, 69(July-December), 107–123.
Anuphas Company. (2007). บ้านหงษ์หยก. Retrieved from http://www.anuphas.co.th/anuphas/genaral_information_page3.htm
Auethavornpipat, R. (2011). Flexible Identity: Unfolding the Identity of the Chinese-Thai population in Contemporary Thailand. The Arbutus Review, 2(1), 32–48.
Bangkokbiznews. (2019). ประเดิมถนนคนเดินเยาวราช คนแห่เนืองแน่น. Retrieved from https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/858246
Bisalputra, P. (2003). นายแม่ ตำนานหญิงจีนในสยาม. Bangkok: Nanmeebooks.
Bun, C., & Tong, C. K. (2004). Rethinking identity and Ethnicity: The Chinese of Thailand, Singapore and Hongkong. In Chinese and Indian Diasporas Comparative Perspectives (pp. 153–180). Hong Kong: University of Hong Kong.
Bunnag, P. (2006). สำเพ็ง: ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพมหานคร (Sampeng: the History of Chinese Community in Bangkok). In Supang Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง: ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพมหานคร (Sampeng: the History of Chinese Community in Bangkok). Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Butcher-Younghans, S. (1996). Historic House Museums: A Practical Handbook for Their Care, Preservation, and Management. New York; Oxford: Oxford University Press.
Callahan, W. A. (2003). Beyond Cosmopolitanism and Nationalism: Diasporic Chinese and Neo-Nationalism in China and Thailand. International Organization, 57, 481–517.
Chanakarn. (2020). Color of Charoenkrung สีสันเจริญกรุง โครงการสู้โควิดของคนสร้างสรรค์. Retrieved from https://kooper.co/color-of-charoenkrung-cea-vaccine/
Chang, T. C. (2017). Heritage Boutique Hotels as “Experiencescapes”: Three Views from Singapore. Asian Journal of Tourism Research, 2(1), 50–76.
Dilokmanich, M. (1985). A Study of Samkok: The first Thai Translation of a Chinese Novel. Journal of the Siam Society, 73, 77–112.
Dinfa, P. (2014). Chao Poh-Chao Mae Paknampho Procession in the present that influences on the living of Chinese Thais in Paknampho district, Muang, Nakhonsawan. Journal of Thai Hospitality & Tourism, 9(2), 45–59.
Hems, A. (2006). Introduction: Beyond the graveyard- extending audiences, enhancing understanding. In Heritage Interpretation (pp. 1–8). London: Routledge.
Henderson, J. (2013). Finding a Place for Heritage in South-East Asian Cities. In The Routledge Handbook of Cultural Tourism. Oxon: Routledge.
Herbert, D. (1995). Heritage as historical reality. In Heritage, Tourism and Society (pp. 21–31). London: Mansel Publishing.
Hewison, R. (1989). Heritage: an interpretation. In Heritage Interpretation vol.1: The natural and built environment. London: Belhaven Press.
Hobsbawn, E., & Ranger, T. (1983). The Invention of Tradition. Cambridge: Cambridge University Press.
Hua, Q., & Leepiyachart, N. (2016). A Study of Chinese Spirit Festival of Chinese-Thai People in Chonburi Municipality, Chon Buri Province. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(45), 125–137.
Jade Old Town. (2019). Jadeoldtown. Retrieved January 14, 2020, from Facebook website: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=400681493829944&id=375805086317585
Janssen, J., Luiten, H. R., & Stegmejer, E. (2017). Heritage as Sector, Factor and Vector: Conceptualizing the Shifting Relationship between Heritage and Spatial Planning. European Planning Studies, 25(9), 1654–1672.
Kaewkrajang, P. (2016). บ้านหงษ์หยก. Retrieved from https://asaconservationaward.com/index.php/2016-06-13-15-22-54/home2530/269-hongyok-house
Kanokpongchai, S. (2011). บทวิจารณ์หนังสือเรื่อง 60 ปีโพ้นทะเล THE BOOK CRITICS OF 60 YEARS IN A LIFE OF AN OVERSEA CHINESE. Institute of Culture and Arts Journal, 14(1), 7.
Kapook Travel. (2019). 10 คาเฟ่สไตล์จีน ในกรุงเทพฯ ถ่ายรูปเช็กอินสวย วันไหน ๆ ก็ชิลได้. Retrieved from https://travel.kapook.com/view209241.html?fbclid=IwAR1uwPmjQIcpFwi3O4BozWgnlYdE75B7e1RUw3bcxDVg8K3b6AceXsAMv4
Kirschenblatt-Gimblett, B. (1998). Destination Culture: Tourism, Museums, and Heritage. Berkeley: University of California Press.
Kwanmuang, A. (2017). ตำนานบทใหม่แห่งสายน้ำเจ้าพระยา โกดังบ้าน “หวั่งหลี” เขตคลองสาน. Retrieved January 30, 2020, from Bangkok Metropolitan Administration website: https://www.aswinbkk.com/wangleeancienthouse/
Laing, J., & Frost, W. (2017). Royal Events: Rituals, Innovations, Meanings. Oxon; New York: Routledge.
Larkham, P. J. (1995). Heritage as planned and conserved. In Heritage, Tourism and Society. London: Mansell Publishing.
Lowenthal, D. (1998). The Heritage Crusade and the Spoils of History. Cambridge: Cambridge University Press.
Masathianwong, C. (2016). ศาลเจ้าอาเนี้ยเก็ง. In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ (pp. 253–262). Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Meepaan, A. (2006). ศาลเจ้าเล่าปูนเถ้ากง. In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ. Bangkok, Cheney: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Naumova, A. Touching the Past: Investigating Lived Experiences of Heritage in Living History Museums. The International Journal of the Inclusive Museum, 7(3-4), 1–8. https://doi.org/10.18848/1835-2014/CGP/V07I3-4/44486
Open Phuket Lifestyle Magazine. (2018). “แนน” ณัฐดาพร ปรมัตถผล สาวบ่าบ๋าที่ไม่ลืมคุณแผ่นดิน. Retrieved from Open Phuket Lifestyle Magazine website: http://www.openphuketmag.com/2018/12/19/แนน-ณัฐดาพร-ปรมัตถผล-สาว/
Pattranupravat, R. (2007). Globalization and Change of Chinese Shrines in Samutsongkhram Province. University of Thai Chamber of Commerce Journal, 28(3), 79–105.
Phetvaroon, K. (2016). A Model of Phuket Vegetarian Image. Silpakorn, 36(3), 115–132.
Phuket Food Creative City. (2016). สตรีทอาร์ท ภูเก็ต. Retrieved January 13, 2020, from Phuket Food Creative City website: http://www.phuketlocalcuisine.com/travel/content?id=2
Poomsuthikul, P. (2012). รายงานการศึกษาโบราณสถานที่ขึ้นทะเบียนในกรุงเทพมหานคร ปี พ.ศ. 2555. Bangkok.
Poston, D. L., & Wong, J. H. (2016). The Chinese diaspora: The current distribution of the overseas Chinese population. Chinese Journal of Sociology, 2(3), 348–373.
Putimahtama, P. (2015). Chinese Community of Talad Noi: Faiths and Trade of Chinese in Siam. Veridian E-Journal SU, 8(2), 2606.
Ryoii. (2018). 4 คาเฟ่สไตล์จีนสุดคลาสสิค จิบกาแฟ ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศย้อนยุค @เยาวราช. Retrieved from https://www.ryoiireview.com/article/yaowarad-cafe-chinese/
Sadatiseyedmahalleh, S., Rahman, S., & Abdullah, A. (2015). Critical Review on the Role of Street Art of George Town, Pulao Penang. Advances in Environmental Biology, 9(4), 181–184.
Saelim, S., & Wongkitrungruang, C. (2017). The Existence, Adaptation and Transmission of Guan Im Pud Jor Chinese Shrine in Khuan Nga Chang, Bangdee Sub-district, Huai Yot District, Trang Province. Journal of Yala Rajabhat University, 12(2), 16–30.
Safran, W. (1991). Diasporas in Modern Societies: Myths of Homeland and Return. Diaspora: A Journal of Transnational Studies, 1(1), 83–99.
Siriphon, A. (2016). แนวคิดขงจื่อ: ปฏิบัติการทางศาสนากับการเมืองวัฒนธรรมจีนในกลุ่มจีนยูนนานบริเวณชายแดนภาคเหนือ. In Y. Santasombat (Ed.), ชายแดนกับความหลากหลายของระบบความเชื่อ: การช่วงชิงพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ และการครอบงำเชิงสัญลักษณ์ (pp. 154202-). Chiang Mai University.
Sitthika, S. (2019). “ไทง้วนคาเฟ่” เสิร์ฟความเป็น Chinese Modern ในบ้านจีนยุคบุกเบิกของชุมชนตลาดน้อย. Retrieved from https://today.line.me/th/pc/article/‘ไทง้วนคาเฟ่’+เสิร์ฟความเป็น+Chinese+Modern+ในบ้านจีนยุคบุกเบิกของชุมชนตลาดน้อย-Q7w69l
Skinner, G. W. (1957). Chinese Assimilation and Thai Politics. The Journal of Asian Studies, 16(2), 237–250.
Springnews. (2017). บ้านจีนโบราณ 200 ปี ถ่ายทอดเรื่องราวคนไทยเชื้อสายจีน. Retrieved January 13, 2020, from Springnews website: https://www.springnews.co.th/thailand/125539
Sukhonratmethee, S. (2018). ข้าวเสียโป อาหารข้างบ่อนสำหรับคนหมดตัว. Retrieved November 14, 2019, from Naewna website: https://www.naewna.com/columnonline/37616
Thaihiam, M., & Chaiyasit Dankittikul. (2016). Desired Physical Environment of Walking Street: A Case Study of Thalang Street, Phuket. Silpakorn University.
Thailand Tourism Directory. (2020). ศูนย์วัฒนธรรมไทย-จีน. Retrieved January 14, 2020, from Thailand Tourism Directory website: https://www.thailandtourismdirectory.go.th/th/info/attraction/detail/itemid/845
Theatlas. (2015). Countries that have the world’s largest diaspora. Retrieved April 16, 2019, from https://www.theatlas.com/charts/V11vjfeug
Tourism Authority of Thailand. (2020). Dragon Descendants Museum. Retrieved January 14, 2020, from Tourism Authority of Thailand website: https://www.tourismthailand.org/Attraction/dragon-descendants-museum-2
Tourism Treasure. (2019). ตลาดเก้าห้อง. Retrieved January 14, 2019, from Tourism Authority of Thailand website: https://www.tourismtreasures.org/detail/705
Tripgether. (2019). 5 คาเฟ่สไตล์จีนโซนเยาวราช ฟีลดี ถ่ายรูปสวย แวะมาแก้ชงแต่ได้ความชิลล์. Retrieved January 14, 2020, from Tripgether website: https://www.tripgether.com/admin/thailland/index.php?home=view&id=1308
UNESCO. (2019). What is meant by “cultural heritage”? Retrieved November 20, 2019, from Illicit Trafficking of Cultural Property website: http://www.unesco.org/new/en/culture/themes/illicit-trafficking-of-cultural-property/unesco-database-of-national-cultural-heritage-laws/frequently-asked-questions/definition-of-the-cultural-heritage/
Van Roy, E. (2017). Siamese Melting Pot: Ethnic Minorities in the Making of Bangkok. Bangkok: ISEAS-Yusolf Ishak Institute/ Silkworm Books.
Wichitnetisard, I., & Jomwong, Y. (2019). Street Art สีสันสดใส แลนด์มาร์คแห่งใหม่ในชุมชนตลาดน้อย. Retrieved January 14, 2020, from The Matter website: https://thematter.co/brandedcontent/street-art-squidbrand/87889
Wongboonchainant, T. (2016). วัดเล่งเน่ยยี่ (วัดมังกรกมลาวาส). In S. Chantavanich (Ed.), สำเพ็ง ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ. Bangkok: Chinese Study Centre, Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Wonglaksanaphan, A., Tandikul, C., & Inpuntung, V. (2019). Phuket’s Chinese Kitchen: space of identity and wisdom. Academic Journal of Architecture, 69(July-December), 107–123.