สภาพและแนวทางการจัดการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายส่วนภูมิภาคของสมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพและแนวทางการจัดการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายส่วนภูมิภาคของสมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย โดยใช้แบบสอบถามกับกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ คณะกรรมการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายผู้ฝึกสอน และนักกีฬาเรือพายทีมชาติไทย จำนวน 49 คน และแบบสัมภาษณ์กับกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้บริหาร คณะกรรมการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพาย และผู้แทนการกีฬาแห่งประเทศไทย จำนวน 8 คน ผลการวิจัยพบว่า สภาพการจัดการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายส่วนภูมิภาคของสมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย มีการดำเนินการอยู่ในระดับพอใช้ และแนวทางจัดการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายส่วนภูมิภาคของสมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย พบว่า 1. ด้านทรัพยากรการบริหาร ได้แก่ บุคลากร ควรมีการกำหนดคุณสมบัติของผู้ฝึกสอนและนักกีฬา งบประมาณ ควรมีการวางแผนและจัดทำงบประมาณในการบริหารจัดการสถานที่ วัสดุอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวก ควรมีอุปกรณ์กีฬาที่เพียงพอกับนักกีฬา และการจัดการศูนย์ฝึกกีฬาเรือพายส่วนภูมิภาค ควรสร้างความร่วมกับสถาบันการศึกษาในการพัฒนานักกีฬา 2. ด้านกระบวนการจัดการ ได้แก่ การวางแผน ควรมีการวางแผนพัฒนานักกีฬาด้วยหลักวิทยาศาสตร์การกีฬา การจัดองค์กร ควรมีการวางโครงสร้างและกำหนดบทบาทหน้าที่ การนำ ผู้บริหารควรมีการสร้างแรงจูงใจให้กับนักกีฬา และการควบคุม ควรมีการติดตามและประเมินการพัฒนาของนักกีฬา
Article Details
References
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กชพรรณ มณีวงษ์, เพิ่มพร บุพพวงษ์, นภากร บุญเส็ง, และยุทธนา วงศ์วิรัติ. (2562). สภาพและปัญหาการเตรียมทีม กีฬาฟุตบอลของจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารกลุ่มมนุษยศาสตร์- สังคมศาสตร์. 2(2), 24-40.
คณพศ สุขะจิรโชติ, อาพัทธ์ เตียวตระกูล, และทัศนา จารุชาต. การจัดการกีฬาเรือแคนูและคยักของสมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย. เอกสารประกอบการประชุมนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 15 กระบวนทัศน์เชิงสร้างสรรค์เพื่อมุ่งสู่ความเป็นสากลทางการศึกษา (The 15th Conference Materials National Conference on Education: Advancing Innovation and Research Excellence for Transforming Education; 22 มิถุนายน 2562; คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร (วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ จ.นครปฐม): 2562, หน้า 760-773.
ดิฏฐชัย จันทร์คุณา. (2560). การจัดการเพื่อประสิทธิผลองค์กรกีฬา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
เทิดทูล โตคีรี. (2558). รูปแบบการพัฒนาศูนย์ฝึกนักกีฬาฟุตบอลเยาวชนของสโมสรฟุตบอลอาชีพ.(วิทยานิพนธ์ดุษฏีบันฑิต).พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บงกช จันทร์สุขวงค์, ทวีศักดิ์ สว่างเมฆ (2563). แนวทางการจัดการโรงเรียนกีฬาสู่ความเป็นเลิศ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเนเรศวร. 22(3), 337-350.
ปราญชลี มูลเกษม. (2559). ปัญหาการเตรียมทีมกีฬาเรือพายทีมชาติไทย เพื่อเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 28. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ภัทรวรรธน์ นิลแกวบวรวิชญ (2559). รูปแบบการพัฒนาเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสังกดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์ดุษฏีบันฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สนธยา สีละมาด. (2560). หลักการฝึกกีฬาสำหรับผู้ฝึกสอนกีฬา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมคิด บางโพ. (2562). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด.
สมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย. (2560). ยุทธศาสตร์สมาคมกีฬาเรือพายแห่งประเทศไทย. สืบค้น 1 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.rcat.or.th/%e0%b8%9b%e0%b8%b5-2560-2564/
อาพัทธ์ เตียวตระกูล. (2556). การศึกษาสภาพปัญหา แนวทางแก้ไข และแนวทางพัฒนาการจัดการชมรมกีฬาเพื่อพัฒนานิสิตของมหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเนเรศวร. 15(4), 105-113.
อภิวัฒน์ ปานทอง, อริญชย์ พรหมเทพ, นพรักษ์ แกสมาน, วีรวัฒน์ คำแสนพันธ์, และจีรวัฒน์ สัทธรรม. (2560). การวางแผนระยะยาวสำหรับการพัฒนานักกีฬา. วารสารบัณฑิตศึกษา. 14(64), 15-22.
Canadian Canoe Association. (2009). Long term athlete development for Spint. Retrieved August 20, 2019, from http://canoekayak.wpengine.com/wp-content/uploads/2014/11/LTAD_ENG_2009_eDoc.pdf.
Robbins, S. P., & Coulter, M. (2007). Management. 9th ed. Upper Saddle River, NJ:Pearson-Prentice Hall.
Spreitzer, G. M. (1995). Psychological Empowerment in The Workplace. Dimensions, Measurement, and Validation. Academy of Management journal. 38, 1442-1465.