ปัญหาและความต้องการกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชุมชนเขตเทศบาล เมืองแม่โจ้ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุ ทั้งในชีวิตประจำวัน และในยามว่าง โดยคำนึงถึงความบ่อย (Frequency) ความหนัก (Intensity)ความนาน (Time/Duration) รวมถึง ชนิด/ประเภท (Type) ในการปฏิบัติ อีกทั้งยังต้องการศึกษาให้เห็นถึงปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ที่มีผลต่อการเลือกปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชุมชนได้อย่างถูกต้อง รวมทั้งเพื่อให้เห็นถึงความต้องการที่แท้จริงในเรื่องการปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชุมชน เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยมีกลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ ผู้สูงอายุวัยต้น อายุ 60–70 ปี ที่ช่วยเหลือตนเองได้ในกิจวัตรประจำวัน จำนวน 327 คน ใช้วิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi–stage Random Sampling) ในชุมชนเขตเทศบาลเมืองแม่โจ้ ตำบลหนองหาร อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณจากแบบสอบถาม โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป และข้อมูลเชิงคุณภาพจากแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา และตีความ
เพื่อสร้างข้อสรุปผลการวิจัยพบว่าพฤติกรรมการปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชีวิตประจำวัน ส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก คือ ด้านการประกอบกิจวัตรประจำวัน ได้แก่ ขี่จักรยาน ทำงานบ้าน รดน้ำต้นไม้ และเดิน ส่วนในยามว่าง คือ ด้านการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ อยู่ในระดับมาก ได้แก่ ขี่จักรยาน เดินเร็ว เดิน วิ่งเหยาะ และกายบริหาร โดยมีการคำนึงถึงความหนักจนรู้สึกเหนื่อยและหายใจแรงขึ้น ชนิด/ประเภทของกิจกรรมทางกายที่สามารถช่วยปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย ความบ่อย 3-5 วัน/สัปดาห์ ความนานติดต่อกันอย่างน้อย 10 นาที/ครั้ง ตามลำดับปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่มีผลต่อการเลือกปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชีวิตประจำวัน ด้านการประกอบกิจวัตรประจำวัน ได้แก่ ปวดเมื่อยร่างกาย เหนื่อย และอ่อนเพลีย รวมทั้งถนนในชุมชนเป็นหลุมเป็นบ่อจึงไม่มีความปลอดภัยในการขี่จักรยาน ส่วนในยามว่าง ด้านการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ ได้แก่ ไม่มีเวลาว่าง เหนื่อย และร่างกายไม่คล่องตัว รวมทั้งมีหมอกควันไม่มีสถานที่ออกกำลังกาย ขาดแคลนเครื่องออกกำลังกาย และสภาพอากาศร้อน ความต้องการที่แท้จริงในเรื่องการปฏิบัติกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชีวิตประจำวัน ด้านการประกอบกอจวัตรประจำวัน คือ ต้องการจักรยานคันใหม่ ส่วนในยามว่าง ด้านการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ ได้แก่ ต้องการมีวิทยากรมาแนะนำการออกกำลังกาย มีหน่วยงานมาส่งเสริมการออกกำลังกาย และมีเพื่อนออกกำลังกาย รวมทั้งต้องการสถานที่ออกกำลังกาย เครื่องออกกำลังกาย
และเครื่องเสียงในการออกกำลังกาย
Article Details
References
เกษม นครเขตต์ และอัจฉรา ปุราคม. (2554). ความเคลื่อนไหวระดับสากล: หลักและแนวทางการจัดกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพ. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ. 37 (3), 71-76.
เกษม นครเขตต์. (2556). กิจกรรมทางกายและคำแนะนำสำหรับการมีกิจกรรมทางกายในช่วงอายุต่างๆ. สืบค้น 19 กรกฎาคม 2558, จาก http://www.thaicyclingclub.org
คณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2553). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2545-2564) ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1 พ.ศ.2552. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เทพเพ็ญวานิสย์.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2556ก). กิจกรรมทางกาย. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ.39(1), 5-6.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2556ข). ประโยชน์และคุณค่าของการออกกำลังกายที่มีต่อร่างกาย. วารสารสุขศึกษา พลศึกษาและสันทนาการ. 39(2), 19.
ชูศักดิ์ กิจคุณาเสถียร. (2558). การบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา. สืบค้น 29 มิถุนายน 2558, จาก http://www.med. mahidol.ac.th
เทศบาลเมืองแม่โจ้. (2561). รายงานการติดตามและประเมินผลแผนพัฒนาสี่ปี (2561-2564) ประจำปี.
นราภรณ์ ขันธบุตร. (2556). พฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่ (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
พราม อินพรม. (2557). บทบรรณาธิการ. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ. 40(1), 2.
มธุรส สว่างบำรุง และสุวรี ศิวะแพทย์. (2558). ความนิยมใช้จักรยานเพื่อการสัญจรของผู้สูงอายุในเขตภาคเหนือ. การประชุมวิชาการการส่งเสริมการเดินและการใช้จักรยานในชีวิตประจำวัน ครั้งที่ 3,ชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย. 3 เมษายน 2558. ณ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผ้สู ูงอายุไทย. (2561). สถานการณผ์ สู้ งู อายไุ ทย พ.ศ.2560. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ยศวีร์ สุขุมาลจันทร์. (2557). หากท่านมีอาการเหนื่อยง่าย. สืบค้น 1 สิงหาคม 2562, จาก http://www.BangkokHealth.com
ลักษมี ฉิมวงค์. (2561). การพัฒนาโปรแกรมกิจกรรมทางกายที่สร้างเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วรัญญู รีรมย์. (2559). การพัฒนาสุขภาวะองค์รวมสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดแพร่ (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สุรัตน์ ธนานุภาพไพศาล. (2559). เทคนิคการดูแลและการบริหารร่างกายเพื่อป้องกันอาการปวดเมื่อยของผู้สูงอายุ. สืบค้น 11 ธันวาคม 2562, จาก http://www.thaihealth.or.th/Content/31379
สนธยา สีละมาด. (2557). กิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาวะ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 6 (พ.ศ.2560-2564). สืบค้น 13 ธันวาคม 2562, จาก https://www.mots.go.th
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). การสำรวจประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
อัจฉรา ปุราคม. (2558). การส่งเสริมกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพผู้สูงอายุ. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้งกรุ๊ป. งบประมาณพ.ศ.2561. สืบค้น 3 ธันวาคม 2562, จาก http://www.maejocity.go.th/about.php?id=88Corbin, c.b. & Pangrazi, r.p. (2015). The Health Benefits of Physical Activity. Retrieved September 2, 2015, from http://www.Presidentschallenge.org.