สื่อสังคมออนไลน์กับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ธ.ค. 27, 2019
คำสำคัญ:
สื่อสังคมออนไลน์ การเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันได้มีการนำเอาสื่อสังคมออนไลน์มาประยุกต์ใช้เพื่องานด้านการศึกษาทุกระดับอย่างแพร่หลาย อำนวยความสะดวกให้เกิดการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ได้ตลอดเวลา ไร้ขีดจำกัดทั้งในเรื่องเวลาและสถานที่ ส่งเสริมการเรียนการสอน ในศตวรรษที่ 21 มีรูปแบบและเป้าหมาย ที่มุ่งให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้และฝึกปฏิบัติทักษะด้านต่าง ๆ ด้วยตนเอง นอกจากนี้สื่อสังคมออนไลน์เป็นช่องทางสื่อสารที่ช่วยส่งเสริมการสร้างสัมพันธภาพที่ ดีระหว่างผู้สอนและผู้เรียนได้อีกช่องทางหนึ่ง
Article Details
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กุลธวัช สมารรักษ์, ปณิตา วรรณพิรุณ และ พัลลภ พรสุริยะสุริวงศ์. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบ ผสมผสานผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษา ด้วยวิดีโอแชรริ้ง เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 6(1), 205.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง.(2550). การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า 1 : ตอน คุณลักษณะที่จำเป็นของผู้เรียนยุคทวีนนี่ (Tweenies). e-magazine, Information Technology Service, Chiang Mai University.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2560). สื่อสังคมออนไลน์กับการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 7-20.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2558). รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการสังเคราะห์ข้อมูลโดยการเรียนรู้แบบนำตนเองผ่านสื่อสังคมออนไลน์ สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพสิทธิ์ ไตรสิทธิวัฒน์. (2556). การประยุกต์ใช้ Social Network และ Social Media สำหรับการศึกษา. สืบค้น 11 เมษายน 2562, จาก http://edutech14.blogspot.com/2014/05/social-network-socialmedia. html#comment-form.
ปริญญา อันภักดี. (2558). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีม โดยจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานผ่านสื่อสังคมออนไลน์วิชา IPST-MicroBOX ของนักเรียนชั้นมัธยศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนชุมแพศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัฒนาการสื่อสังคมออนไลน์. (2556). ย้อนเวลามอง Social Media ในอดีตถึงปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 เม.ย. 2562,จาก https://www.it24hrs.com/2013/social-media-history-infographic-1969-2012-internet/.
พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. (2554). สื่อสังคมออนไลน์: สื่อแห่งอนาคต (Social Media: Future Media). Executive Journal, 99.
พิพัฒน์ อัฒพุธ, ทิพรัตน์ สิทธิวงศ์ และดิเรก ธีระภูธร. (2560). ผลการใช้สื่อสังคมออนไลน์ร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุก วิชาการออกแบบและผลิตสื่อกราฟิกคอมพิวเตอร์ สำหรับนักศึกษาระดับชั้นปริญญาตรี.วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 154.
ภานุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยร่นุ ประเทศไทยกรณีศึกษา เฟซบุ๊ก. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารเทคโนโลยี, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
แม็คเอ็ดดูเคชั่น. (2558). ครูอาชีวแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัทแม็คเอ็ดดูเคชั่น จำกัด, หน้า 8.
ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสาโล. (2556). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กรณี เฟสบุ๊ค (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), 195 – 205.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สื่อสังคม-เครือข่ายสังคม. สืบค้น 10 เมษายน 2562, จาก http://www.royin.go.th /th/knowledge/detail.php?ID=4357.
วัฒนา เอี่ยวเส็ง. (2557). การศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ในการเรียนรู้ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม. งานวิจัยในชั้นเรียน/งานวิจัยเชิงปฏิบัติการโรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และอธิป จิตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลต์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์ สร้างห้องเรียนกลับทาง. กรุงเทพฯ : เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด
สุธาวัลย์ ธรรมสังวาลย์ .(2556). ช่องทางการเรียนการสอนบนสื่อสังคมออนไลน์ของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม.นิเทศสยามปริทัศน์, 12,(13) 37.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ Veridian E-Journalฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ,บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 2845-2846.
สำนักยุทธศาสตร์สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) (2561). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
Williamson, A. Social Media Guidelines for Parliaments. Retrieved April 2019, From: http://www. ipu.org/PDF/publications/SMG2013EN.pdf.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง.(2550). การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า 1 : ตอน คุณลักษณะที่จำเป็นของผู้เรียนยุคทวีนนี่ (Tweenies). e-magazine, Information Technology Service, Chiang Mai University.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2560). สื่อสังคมออนไลน์กับการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 7-20.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2558). รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการสังเคราะห์ข้อมูลโดยการเรียนรู้แบบนำตนเองผ่านสื่อสังคมออนไลน์ สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพสิทธิ์ ไตรสิทธิวัฒน์. (2556). การประยุกต์ใช้ Social Network และ Social Media สำหรับการศึกษา. สืบค้น 11 เมษายน 2562, จาก http://edutech14.blogspot.com/2014/05/social-network-socialmedia. html#comment-form.
ปริญญา อันภักดี. (2558). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีม โดยจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานผ่านสื่อสังคมออนไลน์วิชา IPST-MicroBOX ของนักเรียนชั้นมัธยศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนชุมแพศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัฒนาการสื่อสังคมออนไลน์. (2556). ย้อนเวลามอง Social Media ในอดีตถึงปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 เม.ย. 2562,จาก https://www.it24hrs.com/2013/social-media-history-infographic-1969-2012-internet/.
พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. (2554). สื่อสังคมออนไลน์: สื่อแห่งอนาคต (Social Media: Future Media). Executive Journal, 99.
พิพัฒน์ อัฒพุธ, ทิพรัตน์ สิทธิวงศ์ และดิเรก ธีระภูธร. (2560). ผลการใช้สื่อสังคมออนไลน์ร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุก วิชาการออกแบบและผลิตสื่อกราฟิกคอมพิวเตอร์ สำหรับนักศึกษาระดับชั้นปริญญาตรี.วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 154.
ภานุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยร่นุ ประเทศไทยกรณีศึกษา เฟซบุ๊ก. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารเทคโนโลยี, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
แม็คเอ็ดดูเคชั่น. (2558). ครูอาชีวแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัทแม็คเอ็ดดูเคชั่น จำกัด, หน้า 8.
ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสาโล. (2556). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กรณี เฟสบุ๊ค (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), 195 – 205.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สื่อสังคม-เครือข่ายสังคม. สืบค้น 10 เมษายน 2562, จาก http://www.royin.go.th /th/knowledge/detail.php?ID=4357.
วัฒนา เอี่ยวเส็ง. (2557). การศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ในการเรียนรู้ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม. งานวิจัยในชั้นเรียน/งานวิจัยเชิงปฏิบัติการโรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และอธิป จิตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลต์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์ สร้างห้องเรียนกลับทาง. กรุงเทพฯ : เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด
สุธาวัลย์ ธรรมสังวาลย์ .(2556). ช่องทางการเรียนการสอนบนสื่อสังคมออนไลน์ของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม.นิเทศสยามปริทัศน์, 12,(13) 37.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ Veridian E-Journalฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ,บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 2845-2846.
สำนักยุทธศาสตร์สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) (2561). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
Williamson, A. Social Media Guidelines for Parliaments. Retrieved April 2019, From: http://www. ipu.org/PDF/publications/SMG2013EN.pdf.
