Social Media for Teaching and Learning in the 21st Century
Article Sidebar
Published:
Dec 27, 2019
Keywords:
Social Media Teaching and learning in the 21st century
Main Article Content
Abstract
At present, there are a lot of implementations of social media into education in every level as the social media allows the instructors and their students to exchange information to stimulate learning anywhere anytime. It also supports teaching and learning in the 21st century which has the pattern and goals to help students learn and practice their skills independently. Moreover, the social media
are the channels to encourage good relationships between teachers and
Article Details
Section
Academic Article
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กุลธวัช สมารรักษ์, ปณิตา วรรณพิรุณ และ พัลลภ พรสุริยะสุริวงศ์. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบ ผสมผสานผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษา ด้วยวิดีโอแชรริ้ง เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 6(1), 205.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง.(2550). การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า 1 : ตอน คุณลักษณะที่จำเป็นของผู้เรียนยุคทวีนนี่ (Tweenies). e-magazine, Information Technology Service, Chiang Mai University.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2560). สื่อสังคมออนไลน์กับการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 7-20.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2558). รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการสังเคราะห์ข้อมูลโดยการเรียนรู้แบบนำตนเองผ่านสื่อสังคมออนไลน์ สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพสิทธิ์ ไตรสิทธิวัฒน์. (2556). การประยุกต์ใช้ Social Network และ Social Media สำหรับการศึกษา. สืบค้น 11 เมษายน 2562, จาก http://edutech14.blogspot.com/2014/05/social-network-socialmedia. html#comment-form.
ปริญญา อันภักดี. (2558). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีม โดยจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานผ่านสื่อสังคมออนไลน์วิชา IPST-MicroBOX ของนักเรียนชั้นมัธยศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนชุมแพศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัฒนาการสื่อสังคมออนไลน์. (2556). ย้อนเวลามอง Social Media ในอดีตถึงปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 เม.ย. 2562,จาก https://www.it24hrs.com/2013/social-media-history-infographic-1969-2012-internet/.
พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. (2554). สื่อสังคมออนไลน์: สื่อแห่งอนาคต (Social Media: Future Media). Executive Journal, 99.
พิพัฒน์ อัฒพุธ, ทิพรัตน์ สิทธิวงศ์ และดิเรก ธีระภูธร. (2560). ผลการใช้สื่อสังคมออนไลน์ร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุก วิชาการออกแบบและผลิตสื่อกราฟิกคอมพิวเตอร์ สำหรับนักศึกษาระดับชั้นปริญญาตรี.วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 154.
ภานุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยร่นุ ประเทศไทยกรณีศึกษา เฟซบุ๊ก. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารเทคโนโลยี, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
แม็คเอ็ดดูเคชั่น. (2558). ครูอาชีวแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัทแม็คเอ็ดดูเคชั่น จำกัด, หน้า 8.
ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสาโล. (2556). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กรณี เฟสบุ๊ค (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), 195 – 205.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สื่อสังคม-เครือข่ายสังคม. สืบค้น 10 เมษายน 2562, จาก http://www.royin.go.th /th/knowledge/detail.php?ID=4357.
วัฒนา เอี่ยวเส็ง. (2557). การศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ในการเรียนรู้ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม. งานวิจัยในชั้นเรียน/งานวิจัยเชิงปฏิบัติการโรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และอธิป จิตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลต์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์ สร้างห้องเรียนกลับทาง. กรุงเทพฯ : เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด
สุธาวัลย์ ธรรมสังวาลย์ .(2556). ช่องทางการเรียนการสอนบนสื่อสังคมออนไลน์ของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม.นิเทศสยามปริทัศน์, 12,(13) 37.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ Veridian E-Journalฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ,บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 2845-2846.
สำนักยุทธศาสตร์สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) (2561). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
Williamson, A. Social Media Guidelines for Parliaments. Retrieved April 2019, From: http://www. ipu.org/PDF/publications/SMG2013EN.pdf.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง.(2550). การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า 1 : ตอน คุณลักษณะที่จำเป็นของผู้เรียนยุคทวีนนี่ (Tweenies). e-magazine, Information Technology Service, Chiang Mai University.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2560). สื่อสังคมออนไลน์กับการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 7-20.
ธนะวัฒน์ วรรณประภา. (2558). รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการสังเคราะห์ข้อมูลโดยการเรียนรู้แบบนำตนเองผ่านสื่อสังคมออนไลน์ สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพสิทธิ์ ไตรสิทธิวัฒน์. (2556). การประยุกต์ใช้ Social Network และ Social Media สำหรับการศึกษา. สืบค้น 11 เมษายน 2562, จาก http://edutech14.blogspot.com/2014/05/social-network-socialmedia. html#comment-form.
ปริญญา อันภักดี. (2558). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีม โดยจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานผ่านสื่อสังคมออนไลน์วิชา IPST-MicroBOX ของนักเรียนชั้นมัธยศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนชุมแพศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัฒนาการสื่อสังคมออนไลน์. (2556). ย้อนเวลามอง Social Media ในอดีตถึงปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 เม.ย. 2562,จาก https://www.it24hrs.com/2013/social-media-history-infographic-1969-2012-internet/.
พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. (2554). สื่อสังคมออนไลน์: สื่อแห่งอนาคต (Social Media: Future Media). Executive Journal, 99.
พิพัฒน์ อัฒพุธ, ทิพรัตน์ สิทธิวงศ์ และดิเรก ธีระภูธร. (2560). ผลการใช้สื่อสังคมออนไลน์ร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุก วิชาการออกแบบและผลิตสื่อกราฟิกคอมพิวเตอร์ สำหรับนักศึกษาระดับชั้นปริญญาตรี.วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 154.
ภานุวัฒน์ กองราช. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยร่นุ ประเทศไทยกรณีศึกษา เฟซบุ๊ก. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารเทคโนโลยี, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
แม็คเอ็ดดูเคชั่น. (2558). ครูอาชีวแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัทแม็คเอ็ดดูเคชั่น จำกัด, หน้า 8.
ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสาโล. (2556). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กรณี เฟสบุ๊ค (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), 195 – 205.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สื่อสังคม-เครือข่ายสังคม. สืบค้น 10 เมษายน 2562, จาก http://www.royin.go.th /th/knowledge/detail.php?ID=4357.
วัฒนา เอี่ยวเส็ง. (2557). การศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ในการเรียนรู้ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม. งานวิจัยในชั้นเรียน/งานวิจัยเชิงปฏิบัติการโรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และอธิป จิตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลต์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์ สร้างห้องเรียนกลับทาง. กรุงเทพฯ : เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด
สุธาวัลย์ ธรรมสังวาลย์ .(2556). ช่องทางการเรียนการสอนบนสื่อสังคมออนไลน์ของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม.นิเทศสยามปริทัศน์, 12,(13) 37.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการ Veridian E-Journalฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ,บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 2845-2846.
สำนักยุทธศาสตร์สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) (2561). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
Williamson, A. Social Media Guidelines for Parliaments. Retrieved April 2019, From: http://www. ipu.org/PDF/publications/SMG2013EN.pdf.