สวัสดิการชุมชน: การจัดการกองทุนของบ้านโผลงตามหลักศาสนาอิสลาม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดการกองทุนสวัสดิการชุมชนบ้านโผลง ตำบลโต๊ะเด็ง อำเภอสุไหงปาดี จังหวัดนราธิวาส โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสังเกตและการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากคณะกรรมการและสมาชิกกองทุนบ้านโผลง รวมจำนวน 11 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการนำข้อมูลมาจัดหมวดหมู่ตามประเด็น ถอดรหัส ตีความ และเรียบเรียงข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า กองทุนสวัสดิการชุมชนบ้านโผลงมีการจัดการสวัสดิการชุมชนด้วยวัฒนธรรม วิถีของหลักศาสนาอิสลาม ซึ่งการจัดการกองทุนสวัสดิการชุมชนบ้านโผลงใช้หลักคุณธรรม 5 ประการ คือ 1)การรู้จักหน้าที่และปฏิบัติตามหน้าที่ 2)เน้นการมีส่วนร่วม 3)การบริหารอย่างประชาธิปไตยและตามหลักอิสลาม 4)เข้าถึงข้อมูล และ5)รับผลประโยชน์อย่างภราดรภาพ นับว่าเป็นทุนทางสังคมและวัฒนธรรมโดยใช้หลักศาสนาทำให้เกิดสวัสดิการชุมชนที่ประสบความสำเร็จ ส่งผลในการพัฒนาประเทศให้เกิดการระเบิดจากข้างใน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
โกวิทย์ พวงงาม และคณะ. (2550). การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนด้านการกระจายอำนาจสู่ ท้องถิ่นตามรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มิสเตอร์ก็อบปี้.
จิรัชยา เจียวก๊ก, วันชัย ธรรมสัจการ, เกษตรชัย และหีม และอุทิศ สังขรัตน์. (2561). คนหาปลากับทุนทางสังคม: สวัสดิการชุมชนชายฝั่งทะเลอันดามันของไทย. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 6(1); 131-152.
จิรัชยา เจียวก๊ก, วันชัย ธรรมสัจการ, เกษตรชัย และหีม และอุทิศ สังขรัตน์. (2560). การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการชุมชนชาวประมงชายฝั่งทะเลอันดามัน. วารสารพัฒนาสังคม, 19(2) ; 21-35.
จิรัชยา เจียวก๊ก, สันติชัย แย้มใหม่ และอุทิศ สังขรัตน์. (2559). โนรากับสุขภาวะของคนและชุมชน. วารสารไทยคดีศึกษา, 13(1); 150-176.
วิทยาลัยอิสลามศึกษา. (2559). บทที่ 6 สวัสดิการทางสังคมในอิสลาม. สืบค้นเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2561, จากเว็บไซต์: http://www.cis.psu.ac.th/fathoni/lesson/islamic_society/6.htm
ชาย โพธิสิตา. (2549). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้ง.
ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ. (2546). บทสังเคราะห์ภาพรวมการพัฒนาระบบสวัสดิการสำหรับคนจนและคนด้อยโอกาสในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. (2543). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพฯ : โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข.
ภิญญาพัชญ์ นาคภิบาล และละเอียด ขจรภัย. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการกองทุนสวัสดิการชุมชนในเขตพื้นที่อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน. (2558). โครงการสนับสนุนการจัดสวัสดิการชุมชน ปี2558 (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 17 เมษายน 2561 จากhttps://www.slideshare.net/jirateep/2558-62394365
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม และสุพรรณี ไชยอำพร. (2560). สวัสดิการชุมชนกับการสร้างสังคมเข้มแข็งในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก. ปีที่ 35 ฉบับที่ 1.
อเนก นาคะบุตร. (2545). ทุนทางสังคมและประชาสังคมในเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานสนับสนุนการวิจัย.
อาแว มะแส. (2555). การจัดสวัสดิการชุมชนผ่านกลุ่มออมทรัพย์: ทางเลือกในการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมในชนบทไทย. วารสารพัฒนาสังคม. 14(2): 19-38.
ปัทมาวดี โพชนุกูล ซูซูกิ. (2552). วรรณกรรมปริทรรศน์และการสังเคราะห์ความรู้ เรื่องสวัสดิการชุมชนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
