การถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ของคณะรัฐมนตรี ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

ผู้แต่ง

  • เฉลิมชัย ก๊กเกียรติกุล มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรพล สุยะพรหม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ยุทธนา ปราณีต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การถวายสัตย์ปฏิญาณ, พระมหากษัตริย์, คณะรัฐมนตรี, รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาพัฒนาการของแนวคิดเกี่ยวกับการถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ของคณะรัฐมนตรีตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2) เพื่อศึกษาปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามเงื่อนไขการถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ และ
3) เพื่อศึกษาแนวทางการดำเนินการในกรณีเกิดปัญหาเกี่ยวกับการถวายสัตย์ปฏิญาณ งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสารและสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 17 รูปหรือคน

          ผลการวิจัยพบว่า 1. การถวายสัตย์ปฏิญาณของคณะรัฐมนตรีต่อพระมหากษัตริย์ถือเป็นเงื่อนไขบังคับก่อนสำหรับการเข้ารับตำแหน่งรัฐมนตรี หากนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรียังไม่ได้ถวายสัตย์ปฏิญาณ การเป็นนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรีนั้นยังไม่สมบูรณ์ แม้จะมีการโปรดเกล้าแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีแล้ว การถวายสัตย์ปฏิญาณของคณะรัฐมนตรีต่อพระมหากษัตริย์สะท้อนแนวคิดและหลักการอำนาจอธิปไตยของปวงชนชาวไทย รัฐธรรมนูญนิยม การประกันความมั่นคงของรัฐธรรมนูญ และความเชื่อ/จารีตประเพณี 2. ปัญหาเกี่ยวกับการถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ ได้แก่ 1) ปัญหาจุดเปลี่ยนผ่านของรัฐบาล 2) ปัญหาการถวายสัตย์ต่อหน้าองค์พระมหากษัตริย์ 3) ปัญหาการกล่าวถ้อยคำถวายสัตย์ไม่ครบถ้วน และ 4) ปัญหาการบังคับให้เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ 3. แนวทางการดำเนินการแก้ไขปัญหา ได้แก่
1) การดำเนินการแก้ไขให้ถูกต้องโดยคณะรัฐมนตรี 2) กลไกการตรวจสอบโดยรัฐสภาและทางการเมือง 3) กลไกการตรวจสอบโดยศาลรัฐธรรมนูญ 4) กลไกการตรวจสอบโดยประชาชน และ 5) หลักอาชชวะ

References

เจษฎา พรไชยา. (2543). พระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ตามกฎหมายและธรรมเนียมปฏิบัติทางรัฐธรรมนูญ: ศึกษาเปรียบเทียบประเทศอังกฤษและประเทศไทย (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ฐากูร ศิริยุทธ์วัฒนา. (2560). การประกันความมั่นคงแห่งรัฐธรรมนูญ. วารสารวิชาการวิจัยคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 7(2), 23-35.

ธัญญ์พิชา โรจนะ. (2550). พระราชพิธีถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยาในสังคมไทย จนถึง พ.ศ. 2575 (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2538). กฎหมายมหาชน เล่ม 3 ที่มาและนิติวิธี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์นิติ ธรรม.

ปวริศร เลิศธรรมเทวี. (2561). การนำประเพณีในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขมาใช้ในการพิจารณาวินิจฉัยคดีรัฐธรรมนูญ. (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.

วิกานดา เกียรติมาโนชญ์. (2558). รูปแบบและหน้าที่ของการสาบานและสาปแช่งในวาทกรรมการเมืองไทย. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์เพื่อการสื่อสาร). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิษณุ เครืองาม. (2554). หลังม่านการเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2562). ความมุ่งหมายและคำอธิบายประกอบราย มาตราของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ. (2562). ข่าวสำนักงานศาลรัฐธรรมนูญที่ 20/2562 วันพุธที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2562. สืบค้น 2 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.isranews.org/isranews-news/80348-isranews-80348.html

สุชาดา เรืองแสงทองกุล. (2560) การกระทำทางรัฐบาล และปัญหาการตรวจสอบการกระทำ ทางรัฐบาล. (ดุษฎีนิพนธ์นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

Toobin, J. (2013). The Oath: The Obama White House and The Supreme Court. New York: Doubleday.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-09-19

How to Cite

ก๊กเกียรติกุล เ., สุยะพรหม ส., & ปราณีต ย. . (2021). การถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์ของคณะรัฐมนตรี ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(3), 107–121. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/251375