กลวิธีการแปลกริยาวลีในวรรณกรรมชุดแฮร์รี่พอตเตอร์กับถ้วยอัคนี ของงามพรรณ เวชชาชีวะ

Main Article Content

จารุวรรณ วงษ์จิ๋ว
ดุษฎี รุ่งรัตนกุล

บทคัดย่อ

จุดมุ่งหมายในการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษากลวิธีการแปลกริยาวลีภาษาไทยในวรรณกรรมเรื่อง Harry Potter and the Goblet of Fire  แต่งโดย J. K. Rowling แปลบทภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ โดย งามพรรณ เวชชาชีวะ เรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี ซึ่งมีทั้งหมด 37 บท เครื่องมือที่ใช้เป็นเกณฑ์ในการวิเคราะห์กลวิธีการแปลครั้งนี้ ปรับจากหลักการกลวิธีการแปลของ โมนา เบเคอร์  (Baker, 1992) ฌอง ปอล วิเนย์ และ ฌอง ดาร์เบลเนท (Vinay and Darbelnet,1958) และสัญฉวี สายบัว (2550) โดยสรุปเป็น 6 กลวิธี คือ การแปลตรงตัว การแปลเอาความ การใช้สำนวนเทียบเคียง การแปลขยายความ การใช้คำแสลง และการละไม่แปล ผลการศึกษาพบว่า มีคำกริยาวลีปรากฏอยู่ในเนื้อเรื่องทั้งหมด 442 คำ กลวิธีที่ผู้แปลเลือกใช้ในการแปลกริยาวลีจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยในวรรณกรรมเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์กับถ้วยอัคนีมีจำนวน 5 กลวิธี ได้แก่ การแปลตรงตัว ร้อยละ 66.97 การแปลเอาความ ร้อยละ 25.57 การแปลขยายความ ร้อยละ 6.33 การละไม่แปล ร้อยละ 0.68  และการใช้สำนวนเทียบเคียง ร้อยละ 0.45 โดยการใช้คำสแลงเป็นกลวิธีที่ไม่พบในการแปล  ส่วนกลวิธีการแปลที่ผู้แปลเลือกใช้มากที่สุดในการแปลกริยาวลีจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทย คือ การแปลตรงตัว คิดเป็นร้อยละ 66.97 และกลวิธีการแปลกริยาวลีที่ใช้น้อยที่สุดคือการใช้สำนวนเทียบเคียง คิดเป็นร้อยละ 0.45

Article Details

How to Cite
บท
บทความวิจัย / บทความวิชาการ
Author Biographies

จารุวรรณ วงษ์จิ๋ว

นางสาวจารุวรรณ วงษ์จิ๋ว

ศศ.ด. (ภาษาอังกฤษ) คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

E-Mail: [email protected]

ดุษฎี รุ่งรัตนกุล

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ดุษฎี รุ่งรัตนกุล

Ph.D. (Curriculum and Instruction) Mississippi State University, USA

อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

E-Mail: [email protected]

References

จิระพรรษ์ บุณยเกียรติ. (2540). ศาสตร์การแปล: รวมบทความเชิงทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เชวง จันทรเขตต์. (2528). การแปลเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

เธียรรัตน์ สาคะศุภฤกษ์. (2554). บทแปลเรื่อง "เท็กซัสลิขิตรัก ของลอร์เรน ฮีธ" พร้อมบทวิเคราะห์. สารนิพนธ์ ศศ.ม., มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บันลือ พฤกษะวัน. (2536). วรรณกรรมกับเด็ก. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

ปิยะดา โล. (2551). กลวิธีการแปลสำนวนและกริยาวลีภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยในบทบรรยายภาพยนตร์การ์ตูน. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม., มหาวิทยาลัยบูรพา.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2544). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.

โรว์ลิ่ง, เจ. เค. (2544). แฮร์รี่ พอตเตอร์กับถ้วยอัคนี. (งามพรรณ เวชชาชีว, แปล). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.

ศยามล สุวรรณศรี. (2551). การแปลสำนวนในวรรณกรรมชุดนาร์เนีย เรื่อง ตู้พิศวงและผจญภัยโพ้นทะเล เป็นภาษาไทยโดย สุมนา บุณยะรัตเวช. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม., มหาวิทยาลัยมหิดล.

สัญฉวี สายบัว. (2550). หลักการแปล. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สิทธา พินิจภูวดล. (2542). คู่มือนักแปลอาชีพ. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.

สุพรรณี ปิ่นมณี. (2546). การแปลขั้นสูง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุพรรณี ปิ่นมณี. (2548). การแปลขั้นสูง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุไร พงษ์ทองเจริญและคณะ. (2547). Oxford wordpower dictionary for Thai learners ฉบับอังกฤษ-ไทย. กรุงเทพฯ: หน้าต่างสู่โลกกว้าง.

หอมหวล ชื่นจิตร. (2527). การแปล: อาชีพสู่ปวงชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ยูไนเต็ดโปรดักชั่น.

Baker, M. (1992). In Other Words: A coursebook on translation. London: Routledge.

Macmillan English Dictionary for Advanced Learners. (2002). London: Macmillan Education.

Rowling, J. K. (2000). Harry Potter and the Goblet of Fire. London: Bloomsbury.

Vinay, J. P. & Darbelnet, J. (1958). Stylistique Comparée du Français et de l'Anglais. Paris: Didier-Harrap.