การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะของผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษ ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)เพื่อพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะของผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษ ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ กลุ่มตัวอย่างจำนวน 315 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม มีวิธีดำเนินการ 2 ขั้นตอนดังนี้ ขั้นตอนที่ 1 การสร้างตัวบ่งชี้สมรรถนะของผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษ ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เป็นการตรวจสอบความเหมาะสมของ ตัวบ่งชี้ในแต่ละองค์ประกอบ โดยใช้เทคนิคเดลฟาย ความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0 .80 ขั้นตอนที่ 2 การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของตัวบ่งชี้สมรรถนะของครูผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษ ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พบว่าตัวบ่งชี้สมรรถนะของผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษ ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่อยู่ใน 5 องค์ประกอบ 21 ตัวบ่งชี้ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบเป็นบวกทั้งหมดมีค่าตั้งแต่ 0.17- 0.55 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ทุกตัว และค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์มีค่าตั้งแต่ 0.10 - 0.96 มีค่า =178.14,df=169 p=0.2999,
/df=1.05, GFI=0.95,AGFI=0.93,RMSEA=0.013, RMR=0.011, SRMR=0.036
Article Details
- ข้อความรู้ใดๆ ตลอดจนข้อคิดเห็นใดๆ เป็นของผู้เขียนแต่ละท่านโดยเฉพาะ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร และกองบรรณาธิการวารสารมนุษยศาสตร์ฯ ไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วย
- บทความใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์ หากต้องการตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตก่อน
References
ณรงค์วิทย์ แสนคำ.(2547). มารู้จัก COMPETENCY กันเถอะ. กรุงเทพ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล.(2543). Competency-based Human Resource Management. วารสารการ
บริหารคน. ปีที่ 21 ฉบับที่ 4 (ตุลาคม – ธันวาคม 2543).หน้า 11-18.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง.[1 พ.ย 2561] การเรียนรู้ในสมัยหน้า:ตอนอนาคตครูไทยครูพันธ์ C .
[เข้าถึงเมื่อวันที่ 1 พ.ย 2561] เข้าถึงได้จาก https://ruionlineblog.wordpress.com/ครูในศตวรรษที่-21/
ทิพวรรณ สังขศิลา. (2553). การวิเคราะห์องค์ประกอบตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพการสอนของครู
วิทยาศาสตร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
ประวิทย์ รักษาแสง. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ในศตวรรษที่
ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
พิณสุดา สิริรังธศรี. (2557). การยกระดับคุณภาพครูไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สำนักส่งเสริมสังคมแห่ง
การเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.
สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.(2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพ: โรงพิมพ์คุรุสภา
ลาดพร้าว.
สุรชัย จิ่มมี. (2553). การพัฒนาตัวบ่งชี้คุณภาพการปฏิบัติงานด้านการสอนของครูผู้สอนช่วงชั้นที่ 3-4. วิทยานิพนธ์การศึกษษสาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
Boam, R. and Sparrow, P. (1992). Designing and Achieving Competency. McGraw-Hill,Reading,
Boyatzis,R. (1982). The competency manager: a model for effective performance.
New YorK: Wiley.
Spencer,M.,& Spencer,M.S. (1993). Competence at work: model for superiors performance. New York: John wiley &Sons.