A Study of the Relationship Between Family Caring Behaviors and Grateful Behaviors According to Buddhist Psychology of Upper Elementary School Students

Authors

  • Phra Somporn Chantachato Master of Arts Program, Buddhist Psychology, Department of Psychology, Faculty of Humanities, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Siriwat Srikhruedong Department of Psychology Faculty of Humanities Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Witchuda Thitichothirattana Department of Psychology Faculty of Humanities Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Relationship, Family Caregiving Behavior, Gratitude, Student

Abstract

           The purposes of this research were 1. to study the level of family parenting behavior & gratitude behavior according to Buddhist psychology of upper elementary school students. 2. to study the relationship between family parenting behavior & gratitude behavior according to Buddhist psychology of upper elementary school students. This research is a quantitative research. A questionnaire was used as a tool to collect data from a sample of 222 people in data analysis using statistics consisting of percentage, mean, standard deviation. And the Pearson correlation coefficient was used to test the correlation.

             The results showed that;

  1. Level of family caregiving behavior, Overall, it was at a moderate level (gif.latex?\dot{\bar{x}} =2.26, S.D. = 0.32). When classified into aspects, it was found that teaching (gif.latex?\dot{\bar{x}} = 2.27, S.D. = 0.36) was at a moderate level, was ranked number 1, followed by family relationship (gif.latex?\dot{\bar{x}} = 2.24, S.D. = 0.36), at a moderate level ranked second to last, respectively.

                Gratitude Behavior According to Buddhist Psychology of Upper Elementary School Students. The overall figure was at a moderate level (gif.latex?\dot{\bar{x}} =2.17, S.D. = 0.30). When classified into aspects, it was found that the filial piety to parents & guardians (gif.latex?\dot{\bar{x}} = 2.25, S.D. = 0.30) was at a moderate level, was the 1st rank followed by gratitude to individuals (gif.latex?\dot{\bar{x}} = 2.19, S.D. = 0.34) at a medium level, was ranked second, and gratitude to institutions (gif.latex?\dot{\bar{x}} = 2.07, S.D. = 0.41) was at the moderate level, respectively.

  1. The relationship between family parenting behaviors & gratitude behaviors according to Buddhist psychology of upper elementary school students overall found that there was a relatively high positive correlation (r). It was statistically significant at the .01 level with an overall coefficient of .619 when classified by aspect. Gratitude to the institution & gratitude towards parents & guardian. There was a moderate positive correlation (r = .530, .527 and .515), respectively.

References

คันธรส ภาผล. (2563). การวิเคราะห์การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยตามวิถีชีวิตไทยของผู้ปกครอง: กรณีศึกษาเขตพื้นที่ภาคกลาง. วารสารบัณฑิตศึกษา, 14(3), 27-40.

ณัฐทิญาภรณ์ การะเกตุ, (2020). การพัฒนาพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัยโดยใช้กิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์. Journal of Modern Learning Development, 5(2), 40-54.

บุญญาภา แจงสี. (2544). การศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูที่มีผลต่อความผูกพันใกล้ชิด การเห็นคุณค่าในตนเองและการยอมรับตนเองของนักศึกษาที่มีพฤติกรรมเสี่ยงและไมเสี่ยงของสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตพระนครใต้ (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพฯ.

พรทิพย์ ช่วยเพล และ อภิษฎาข์ ศรีเครือดง. (2019) ความสัมพันธ์ของสมาชิกในครอบครัวกับสุขภาพจิตของวัยรุ่นไทย. วารสารศิลปะศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 1(3), 207-220.

พระธรรมจร จนฺทธมฺโม (ศรีสุข). (2561). แนวทางการปลูกฝงความกตัญูกตเวทีสําหรับนักเรียนในโรงเรียนประถมศึกษา จังหวัดนนทบุรี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2538). ธรรมะและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

พระมหาศุภชัย สุโภภาโส. (2560). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วิธีการปฏิบัติตนตามหลักกตัญญูกตเวทีในพุทธปรัชญาเถรวาทของคนไทย. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 8(1), 50-60.

พระมหาสุเทพ สุทฺธิญาโณ, ประยูร สุยะใจ และคณะ. (2560). ยุทธศาสตร์พฤติกรรมเชิงพุทธในการเสริมสร้างความสมดุลของชีวิตและครอบครัว (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.

เมธิรา ไกรนที และคณะ. (2563). ครอบครัว:สถาบันหลักทางสังคมกับบทบาทการพัฒนามนุษย์แบบองค์รวม. วารสารปาริชาติ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 33(1), 1-16.

ศรีเพ็ญ สิงห์แก้ว. (2561). หลักพุทธธรรมเพื่อการส่งเสริมพัฒนาการบุตรของหน่วยสาธิตการสร้างเสริมสุขภาพเด็กเล็ก คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา มจร, 9(1), 57-68.

สุชาดา พิชัยธรรม. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยครอบครัวและรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูของผู้ปกครองกับภาวะโภชนาการของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 - 6 ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก (วิทยานิพนธ์หลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.

สุวรรณฐา ลึม และ พระปลัดสมชาย ปโยโค (ดำเนิน). (2562). แนวทางส่งเสริมกตัญญูกตเวทีในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 7(2), 425-434.

Downloads

Published

2023-12-27

How to Cite

Chantachato, P. S., Srikhruedong , S., & Thitichothirattana, W. (2023). A Study of the Relationship Between Family Caring Behaviors and Grateful Behaviors According to Buddhist Psychology of Upper Elementary School Students. Journal of MCU Humanities Review, 9(2), 123–139. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/269312