Alternative Justice: The State of Alternative Dispute Resolution (ADR) in Communities of Southern Border Provinces of Thailand

Authors

  • สุทธิศักดิ์ ดือเระ LL.M. (International Law), Assistant Professor, College of Islamic Studies, Prince of Songkla University Pattani Campus
  • ธวัช นุ้ยผอม Ph.D. (Islamic Banking and Finance), College of Islamic Studies, Prince of Songkla University Pattani Campus
  • นิเลาะ แวอุเซ็ง Ph.D. (Education), Assistant Professor, College of Islamic Studies, Prince of Songkla University Pattani Campus
  • ฆอซาลี เบ็ญหมัด Ph.D. (Islamic Studies), Faculty of Islamic Studies and Law, Fatoni University
  • โศรดา หะลี M.Ec., Independent Scholar

Keywords:

Alternative Justice, Alternative Dispute Resolution, Southern Border Provinces of Thailand

Abstract

This research aimed to study the state of alternative dispute resolution in the communities of the southern border provinces by using mixed methods research. The quantitative data were collected using questionnaire from 1,100 people in the southern border provinces. The qualitative data were collected from the focus Group of 30 people including community leaders and religious leaders. Content validated and Alpha-Cronbach were employed to test the construct reliability. Data were analyzed by using basic statistics such as frequency, percentage, mean, and content analysis. The results found that most people have been participated in Alternative Dispute Resolution and negotiation, in which most of them participated as the mediator. In addition, Alternative Dispute Resolution in southern border provinces was mostly used as mediation model through mediators, who were community leaders or respected religious leaders. However, the conflict resolution practice is different in the context and the nature of the dispute, including mediation by participatory principles, mediation by Hukum Pakat, mediation by charismatic leader, mediation by application of brotherhood principles in Islam and the integrated mediation. Therefore, it is suggested that the government should develop the potential of religious leaders and community leaders to have legal knowledge and negotiation skills to settle disputes. This will be beneficial for the development of an alternative justice system in the community for more effective actions.

References

จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. (2556). ระบบยุติธรรมและยุติธรรมทางเลือก: แนวการวิเคราะห์เชิงสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2549). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพฯ: วี อินเตอร์ พริ้นท์.

มะรอนิง สาแลมิง และคณะ (2554) การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทครอบครัวและมรดก ตามบทบัญญัติแห่งศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้, ส่วนนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรม.

มะรอนิง สาแลมิง และคณะ (2555). การพัฒนาระบบและศักยภาพการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทว่าด้วยครอบครัว และมรดกตามบทบัญญัติฯ. รายงานวิจัย สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรม กระทรวงยุติธรรม.

ศศิมล ช่วยดำรง และสมเกียรติ แก้วเกาะสะบ้า (2558). สาเหตุความล่าช้าในการดำเนินคดีอาญาของศาลยุติธรรมภายในจังหวัดสงขลา. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

อรพินธ์ สุวัณณปุระ (2551). การจัดการความขัดแย้งและอาชญากรรมโดยชุมชนบ้านแม่ยางส้าน อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาการพัฒนาภูมิสังคมอย่างยั่งยืน, มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

Black, A. (2001). Alternative dispute resolution in Brunei Darussalam: The blending of imported and traditional processes. Bond Law Review, 13(2), 4.

Cesare Beccaria. (1872). An essay on crimes and punishments. By the Marquis Beccaria of Milan. With a Commentary by M. de Voltaire. A New Edition Corrected. (Albany: W.C. Little & Co., 1872). Retrieved 13/11/2560 from the World Wide Web: http://oll.libertyfund.org/titles/2193

Faizal Kamarudin. (2014). The development of an effective and efficient dispute resolution processes for strata scheme disputes in Peninsular Malaysia. Faculty of Law Queensland University of Technology.

Nora A. H., Sa'odah A. & Umar A. O. (2013). Alternative Dispute Resolution (ADR) In Islam. 2nd edition,IIUM Press.

Syed Khalid Rashid. (2008). Peculiarities & Religious Underlining of ADR in Islamic Law. keynote address in conference on Mediation in Asia Pacific: Constraints and Challenges, Australia.

Umar A. O. (2015). Shari‘ah court-annexed dispute resolution of three commonwealth countries – a literature review, International Journal of Conflict Management, 26(2), 214-238.

United Nation Office of Drugs and Crime. (2007). Training Manual on Alternative Dispute Resolution and Restorative Justice. Retrieved 13/11/2560 from http://www.unodc.org/documents/

Downloads

Published

14-12-2018

How to Cite

ดือเระ ส., นุ้ยผอม ธ., แวอุเซ็ง น., เบ็ญหมัด ฆ., & หะลี โ. (2018). Alternative Justice: The State of Alternative Dispute Resolution (ADR) in Communities of Southern Border Provinces of Thailand. Journal of Islamic Studies, Prince of Songkla University, 9(2), 1–14. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JOIS/article/view/188383

Issue

Section

Research Articles