ความสัมพันธ์เชิงชาติพันธุ์บริเวณชายแดนประเทศไทย-มาเลเซีย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์เชิงชาติพันธุ์ระหว่างชาวไทยพุทธกับชาวมลายูมุสลิม  ในด้านการผสมกลมกลืนและการยอมรับทางวัฒนธรรม   ด้านการเมือง  ด้านการศึกษา   และผลกระทบของความสัมพันธ์เชิงชาติพันธุ์ที่มีต่อความมั่นคง ความสงบสุขของสังคมบริเวณชายแดนประเทศไทย-มาเลเซีย  ดำเนินการวิจัยโดยการสังเกตแบบมีส่วนร่วม  การสนทนากลุ่ม  และการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก  จากชุมชนมุสลิมและชุมชนไทยพุทธที่อยู่บริเวณชายแดนประเทศไทย-มาเลเซีย   ผลการวิจัยพบว่า  1) ความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์ไทยพุทธกับมลายูมุสลิมมีการผสมกลมกลืนและเกิดการยอมรับวัฒนธรรมของกันและกัน เช่น การกิน การยืมคำมาใช้ในการพูดประจำวัน และการแต่งงานข้ามเผ่าพันธุ์  จึงทำให้มีความเข้าใจและช่วยเหลือกัน  2) ด้านการเมือง  พบว่าความสัมพันธ์ทางการเมืองระดับท้องถิ่นจะเป็นความสัมพันธ์ทางบวกและมีความร่วมมือเป็นกลุ่มเดียวกันมากกว่าการเมืองระดับชาติ  3) ด้านการศึกษา  พบว่าการศึกษามีความสำคัญมากต่อการสร้างและการปลูกฝังความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์  โดยเริ่มตั้งแต่ชั้นอนุบาลเพราะทำให้เด็กมีความใกล้ชิดสนิทกันซึ่งเป็นการปูพื้นฐานในการยอมรับวัฒนธรรมระหว่างกัน  ส่วนการศึกษาระดับอุดมศึกษาช่วยส่งเสริมให้นักศึกษาทั้งสองฝ่ายมีความรับผิดชอบต่อตนเอง และสังคมสูงขึ้น  เข้าใจวิถีชีวิตรู้จักนำหลักวิชาการ  ต่าง ๆ มาพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์และชุมชนได้ดี และ 4) ผลกระทบที่เกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์นั้นความอคติทางชาติพันธุ์ยังคงมีอยู่  สิ่งเหล่านี้สามารถทำให้เกิดช่องว่างระหว่างกัน  แม้มีอยู่เป็นส่วนน้อยเท่านั้นแต่ก็ยังสัมผัสได้  จึงส่งผลต่อความสงบสุขของสังคมในบริเวณดังกล่าว  และอาจทำให้เกิดผลกระทบต่อความมั่นคงของประเทศชาติได้