การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อส่งเสริมอัจฉริยภาพความเป็นเลิศ ของนักเรียนในสถานศึกษาสังกัดเทศบาล จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของการบริหารงานวิชาการเพื่อส่งเสริมอัจฉริยภาพความเป็นเลิศของนักเรียนในสถานศึกษา 2) พัฒนารูปแบบ และ 3) ตรวจสอบรูปแบบ วิจัยแบบผสานวิธีพหุระยะ เชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา รองผู้บริหาร หัวหน้างานวิชาการ ครู สังกัดเทศบาล จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 269 คน เชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ สัมภาษณ์ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 5 คน สัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 12 คน และสนทนากลุ่ม จำนวน 9 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือ ได้แก่ แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่น 0.914 แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ แบบสนทนากลุ่ม และแบบประเมิน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น (PNI) ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารงานวิชาการ อยู่ในระดับปานกลาง สภาพที่พึงประสงค์ อยู่ในระดับมาก ค่า PNI รวมเท่ากับ 0.268 และสภาพปัจจุบันของอัจฉริยภาพความเป็นเลิศ อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.43, S.D. = 0.27) สภาพที่พึงประสงค์ อยู่ในระดับมาก ค่า PNI รวมเท่ากับ 0.262 2) รูปแบบ มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ วัตถุประสงค์ องค์ประกอบ วิธีการดำเนินการ และเงื่อนไขความสำเร็จ การบริหารงานวิชาการ มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ภาวะผู้นำเชิงวิชการยุคดิจิทัล 2) การบริหารงานวิชาการ 3) กระบวนการบริหารงานวิชาการ และ 4) การมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการ อัจฉริยภาพความเป็นเลิศของนักเรียนมี 9 ด้าน ได้แก่ ด้านภาษา ด้านตรรกะ-คณิตศาสตร์ ด้านดนตรี ด้านมิติสัมพันธ์ ด้านร่างกายการเคลื่อนไหว ด้านมนุษยสัมพันธ์ ด้านการเข้าใจตนเอง ด้านธรรมชาติวิทยา ด้านการดำรงอยู่ และ 3) รูปแบบมีความเหมาะสม ความถูกต้อง ความเป็นประโยชน์ และความเป็นไปได้ทุกรายการ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2564). สรุปสาระสำคัญมาตรฐานการบริการส/าธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). รวมกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ฉะเชิงเทรา: ประสานมิตร.
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2563). แผนพัฒนาการศึกษาส่วนท้องถิ่น (พ.ศ. 2561 - 2565). กรุงเทพมหานคร: กองส่งเสริมและพัฒนาการจัดการศึกษาท้องถิ่น.
จินตนา แก้วอาสา. (2564). การจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน เพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์และเจตคติเชิงวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตรศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ไชยา หานุภาพ. (2564). การบริหารแบบมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลงานวิชาการของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
นัทธนันท์ สุชาตตระกูล และคณะ. (2563). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดการจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างทักษะชีวิตในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 8(2), 224-235.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2554). รายงานการวิจัยประเมินผลการจัดการศึกษาขององค์การบริหารส่วนตำบล. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายด้านประสิทธิภาพการบริหารจัดการและการมีส่วนร่วม สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
พุธิตาพร ใจดี. (2565). การบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์การทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐานด้านภาษาอังกฤษ (O-NET) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วลิดา อุ่นเรือน. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมร่วมกับแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริงเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคลสำหรับนักศึกษาครู. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วิสา แสนเลิง. (2565). การบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศในสถานศึกษา. ใน รายงานการประชุมวิชาการบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 6 ประจำปี 2565. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ศักดิ์สิทธิ์ แร่ทอง. (2564). ตัวบ่งชี้ความพร้อมในการจัดการการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความสามารถพิเศษของโรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). สภาวะการศึกษาไทย 2561/2562 การปฏิรูปการศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ภาพพิมพ์ จำกัด.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครศรีธรรมราช. (2565). รายงานผลการทดสอบและการประเมินคุณภาพการศึกษาในจังหวัดนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครศรีธรรมราช.
สิรดา สายมายา. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการที่มีประสิทธิผลสำหรับโรงเรียนในโครงการ“การพัฒนาเด็กและเยาวชนในถิ่นทุรกันดารตามพระราชดำริ” สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี (โรงเรียน กพด.). ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
Becker, G. S. (1993). Human Capital: A Theoretical and Empirical Analysis, with Special Reference to Education. (3rd ed.). Chicago: University of Chicago Press.
Hallinger, P. (2011). Leadership for learning: Lessons from 40 years of empirical research. Journal of Educational Administration, 49(2), 125-142.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.