การจัดการความรู้และบรรยากาศองค์กรที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ของบุคลากรมหาวิทยาลัยของรัฐ จังหวัดชายแดนใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการจัดการความรู้ บรรยากาศองค์กร และการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของบุคลากรมหาวิทยาลัยของรัฐในจังหวัดชายแดนใต้ 2) เพื่อศึกษาการจัดการความรู้และบรรยากาศองค์กรที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรสายวิชาการและบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยของรัฐ จังหวัดชายแดนใต้ จำนวน 390 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบการแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามเกี่ยวกับการจัดการความรู้ บรรยากาศองค์กร และการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามอยู่ระหว่าง 0.92 - 0.93 การเก็บรวบรวมข้อมูล ใช้แบบสอบถามออนไลน์ผ่าน Google Form กับบุคลากรมหาวิทยาลัยของรัฐในชายแดนใต้ ผ่านการขออนุญาตอย่างเป็นทางการ การเก็บข้อมูลใช้ระยะเวลาสองเดือน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติพรรณนา ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน วิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ภายหลังการตรวจสอบข้อตกลงเบื้องต้นทางสถิติ ผลการวิจัยพบว่า ระดับการจัดการความรู้ บรรยากาศองค์กร และการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของบุคลากรมหาวิทยาลัยของรัฐในจังหวัดชายแดนใต้อยู่ในระดับมากที่สุดทั้งในภาพรวมและรายด้าน ผลการศึกษาการจัดการความรู้และบรรยากาศองค์กรที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ แสดงให้เห็นว่า บรรยากาศองค์กรมีอิทธิพลเชิงบวกในระดับสูง (β = .603, t = 11.695, p < .001) และการจัดการความรู้มีอิทธิพลเชิงบวกในระดับปานกลาง (β = .292, t = 5.656, p < .001) ทั้งสองตัวแปรมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และสามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ได้ร้อยละ 75.6 (R² = 0.756, Adjusted R² = 0.755)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา ครูพิพรม. (2563). การพัฒนาทุนมนุษย์ในสถาบันอุดมศึกษา: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จริยา ปันทวังกูร และกิตติศักดิ์ ดียา. (2563). การจัดการความรู้ในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 10(3), 289-303.
จิณณวัตร แทนพันธ์ และคณะ. (2566). การดำเนินการการ จัดการความรู้ของมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง. วารสารศรีล้านช้าง ปริทรรศน์, 9(1), 1-14.
ชลาธร แสงถนอม. (2563). การจัดการความรู้และบรรยากาศองค์การที่มีความสัมพันธ์ต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของพนักงานบริษัทหลักทรัพย์ฟิลลิป (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน) สำนักงานใหญ่. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธนชาติ นุ่มนนท์. (2565). การทำ "Digital Transformation" ระดับอุดมศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 15 ตุลาคม 2567 จาก https://www.bangkokbiznews.com/columnist/1012038
ธนัทพงษ์ วังทะพันธ์. (2564). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ธีรพันธ์ เชิญรัมย์ และคณะ. (2565). รูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วารสารวิจัยวิชาการ, 5(2), 183-185.
นครินศร์ จับจิตต์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
ปฏิมา ถนิมกาญจน์ และเพ็ญพร ปุกหุต. (2565). บรรยากาศองค์การส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานผ่าน คุณภาพชีวิตในการทำงานของพนักงานบริษัทในเขตนิคมอุตสาหกรรมสุรนารี. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ, 3(1), 83-96.
ประเวศ เทศเรียน และคณะ. (2560). รูปแบบการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(1), 89-100.
พระครูนวการวิมล (สง่า สิริธโร) และทองดี ศรีตระการ. (2564). การพัฒนากระบวนการการจัดการความรู้ตามหลักพุทธธรรมในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสมุห์วินิตย์ ถิรจิตฺโต. (2564). รูปแบบองค์กรแห่งการเรียนรู้ตามหลักสัปปายธรรมของสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภัคททิยา โสมภีร์. (2562). การพัฒนาบุคลากรกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(1), 511-524.
ภัททญาณี โอรัตนปัญญา. (2564). การจัดการความรู้และองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสำนักยุทธศาสตร์และ ประเมินผล กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต รัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. (2567). กองทรัพยากรบุคคล. เรียกใช้เมื่อ 7 ตุลาคม 2567 จาก https://www.pnu.ac.th/human-resources/
มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. (2567). กองบริการการศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 7 ตุลาคม 2567 จาก https://eduservice.yru.ac.th/
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2567). บุคลากรปีงบประมาณ 2567 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี. เรียกใช้เมื่อ 7 ตุลาคม 2567 จาก https://planning.pn.psu.ac.th/web/files/pdf_file_250724_141919.pdf
รัฐจักรพล สามทองกำ และคณะ. (2566). การพัฒนาสถาบันอุดมศึกษาสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ใน ความปรกติใหม่. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา, 1(8), 90-99.
วีระ วงศ์สรรค์ และสุวีทย์ ภาณุจารี. (2563). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. วารสารบัณฑิตศาส์น, 11(2), 88-100.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2566). รายงานการศึกษาการพัฒนารูปแบบการจัดระบบนิเวศ การเรียนรู้ที่เอื้อต่อการพัฒนาศักยภาพของคนไทย 4.0. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: เอส.บี.เค. การพิมพ์ จำกัด.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). รายงานภาวะเศรษฐกิจ (Q4/2567). เรียกใช้เมื่อ 2 ตุลาคม 2567 จาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=index
สุจิรา สาหา และคณะ. (2564). การจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากร สายสนับสนุน มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 15(3), 154-164.
สุธิศา ส่งศรี. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดภูเก็ต. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Adiansyah. et al. (2021). The influence of learning organization, knowledge management and job satisfaction on organizational commitment and their impact on employee performance of USK Medical Faculty. International Journal of Scientific and Management Research, 4(5), 225-244.
Connelly, B. S. (2008). The reliability, convergence, and predictive validity of personality ratings: An other perspective. In Ph. D. dissertation Major Psychology. University of Minnesota.
Garvin, D. A. (1993). Building a learning organization. Harvard Business Review, 71(4), 78-91.
Hair, J. F. et al. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. (7th ed.). New York: Pearson Prentice Hall.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Little, R. J. A. & Rubin, D. B. (2002). Statistical analysis with missing data. (2nd ed.). New York: John Wiley & Sons, Inc.
Litwin, G. H. & Stringer, R. A. J. (1968). Motivation and organisational climate. Boston: Division of Research, Harvard University.
Marquardt, M. J. (1996). Building the learning organization: A systems approach to quantum improvement. (1st ed.). New York: McGraw-Hill.
Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. (1st ed.). New York: Doubleday/Currency.
Steers, R. M. & Porter, L. W. (1979). Motivation and work behavior. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
