การเล่าเรื่องของแบรนด์เพื่อสิ่งแวดล้อม แบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้ เพื่อวิเคราะห์เอกลักษณ์ตราสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อมแบรนด์ รับเบอร์คิลเลอร์ และศึกษาวิธีการเล่าเรื่องของแบรนด์เพื่อสิ่งแวดล้อมแบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์เนื้อหาจากการศึกษาเอกสาร ซึ่งประกอบด้วย บทสัมภาษณ์ สื่อประชาสัมพันธ์ สื่อโซเชียลมีเดียทาง Facebook, Instagram, Official Website, YouTube และเก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสังเกตแบบมีส่วนร่วมที่หน้าร้าน ในฐานะของลูกค้า ในปี 2566 ผลการศึกษาพบว่า 1) เอกลักษณ์ตราสินค้าของแบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์ มีการตั้งชื่อที่สื่อถึงวัสดุหลักที่ใช้ในการผลิตสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม ด้านวิสัยทัศน์และพันธกิจ เน้นในด้านของสิ่งแวดล้อม ในด้านคำขวัญและตราสัญลักษณ์สอดคล้องกันกับบุคลิกของผู้ก่อตั้งแบรนด์จึงเชื่มโยงกับผลการศึกษาพบว่า 2) การเล่าเรื่องของแบรนด์เพื่อสิ่งแวดล้อมของแบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์ ที่มีกลวิธีการเล่าเรื่องของแบรนด์ผ่านตัวตนและแนวคิดของผู้ก่อตั้งแบรนด์ซึ่งมีแนวคิดในการใส่ใจสิ่งแวดล้อมโดยการใช้วัสดุรีไซเคิล การใส่ใจในรายละเอียดต่าง ๆ ทั้งในด้านการผลิต คุณภาพของการเลือกใช้วัสดุ และบุคลิกของผู้ก่อตั้งแบรนด์ที่มีบุคลิกสอดคล้องกับเอกลักษณ์และวิธีการเล่าเรื่องของแบรนด์ แสดงออกมาสู่แบรนด์เพื่อสิ่งแวดล้อมแบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์ ดังนั้นจากที่กล่าวมา แบรนด์รับเบอร์คิลเลอร์มุ่งมั่นที่จะเป็นแบรนด์ที่มีการใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อมและพัฒนาสินค้าให้มีคุณภาพสูงและเอกลักษณ์ที่ชัดเจนในทุกด้านเพื่อสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพและสนับสนุนการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนในอนาคต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ณัฐดนัย สาทสนิท. (2565). การตลาดแบบเล่าเรื่อง การรับรู้คุณค่าตราสินค้าและการตัดสินใจซื้อสินค้าธุรกิจเพื่อสังคมกรณีศึกษาตราสินค้าดอยคำ. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการตลาด. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ดารินทร์ คำพันธ์ และสุจิตรา เปลี่ยนรุ่ง. (2565). การสื่อสารเอกลักษณ์ตราสินค้าสินค้ากระเป๋าโอทอปของกลุ่มผู้ผลิตและผู้ประกอบการ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 16(1), 44-68.
นวณัท พุ่มพฤกษ์. (2559). การศึกษาเอกลักษณ์ตราสินค้าตราสินค้า (Brand identity) และภาพลักษณ์ตราสินค้า (Brand image) ของแบรนด์เสื้อผ้าแฟชั่น. ใน สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปุณชญา ใจภักดี. (2560). การสื่อสารตราสินค้า ความใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมผู้บริโภคต่อตราสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อมของเจเนอเรชั่นวาย. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิทักษ์ ชูมงคล. (2559). การบริโภคเชิงสัญญะกับการสื่อสารเอกลักษณ์ตราสินค้าในอินสตาแกรม. วารสารนิเทศศาสตร์, 34(1), 75-86.
ภานนท์ คุ้มสุภา และมาโนช ชุ่มเมืองปัก. (2564). กลวิธีการสื่อสารของกิจการเพื่อสังคมกาแฟอาข่า อ่ามา กับการขับเคลื่อนธุรกิจและการพัฒนาคุณภาพชีวิตเกษตรกรชาวอาข่า. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 4(1), 1-15.
ลักษมี พันธุ์ธนโสภณ. (2555). กลยุทธ์การตลาดสีเขียว: แนวคิดใหม่ใส่ใจสิ่งแวดล้อม. วารสารมหาลัยคริสเตียน, 18(3), 323-334.
สเริงรงค์ วงศ์วรรค์. (16 มกราคม 2567). เหตุผลที่เลือกวัสดุเป็นยางในรถ เพราะความน่าสนใจของยาง คือ ความคงทน และ Texture ของยางแต่ละเส้นไม่เหมือนกัน. (พรรณปพร สุขบาง, ผู้สัมภาษณ์)
