การสร้างศักยภาพดิจิทัลในการบริหารองค์กรภาครัฐต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้จะกล่าวถึงแนวคิด เพื่อการสร้างศักยภาพดิจิทัลในการบริหารองค์กรภาครัฐในยุคของการนำเทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาใช้ในการบริหารองค์กร เพื่อเป็นการเสริมสร้างมาตรฐานและยกระดับในการทำงานขององค์กรภาครัฐให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ท่ามกลางบริบทโลกที่กำลังเปลี่ยนผ่านไปสู่ยุคดิจิทัลอย่างเต็มรูปแบบ ซึ่งในปัจจุบัน ด้วยโครงสร้างขององค์กรภาครัฐที่มีขนาดใหญ่และมีความซับซ้อน การปฏิบัติตามกฎระเบียบหรือข้อบังคับที่สนับสนุนให้การปฏิบัติงานขององค์กรภาครัฐสามารถเปลี่ยนผ่านไปสู่องค์กรดิจิทัล การดำเนินงานบริหารจัดการองค์กรภาครัฐที่เคร่งครัดมีแบบแผนกฎเกณฑ์ การบริหารจัดการที่ไม่สามารถนำเทคโนโลยีมาใช้ในการบริหารองค์กรภาครัฐได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้การบริหารองค์กรภาครัฐในหลายภาคส่วนเกิดความยุ่งยากซับซ้อนในการบริหารจัดการและเกิดปัญหานานาประการ การสร้างศักยภาพดิจิทัลในองค์กรภาครัฐจึงเป็นปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญประการหนึ่งของการเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการบริหารจัดการองค์กรภาครัฐในยุคนี้ เพื่อนำไปสู่การพัฒนาและรองรับต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมดิจิทัลแก่องค์กรภาครัฐต่อไป ดังนั้น ในการบริหารจัดการองค์กรแบบดิจิทัล การที่องค์กรภาครัฐจะประสบความสำเร็จได้จะต้องพัฒนาด้าน
การสร้างศักยภาพในองค์กรภาครัฐอย่างแท้จริง ซึ่งต้องพัฒนาพร้อมกันใน 3 มิติ ได้แก่ 1) การพัฒนาและปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล 2) การพัฒนากระบวนงานดิจิทัล และ 3) การพัฒนาบุคลากร เพื่อเป็นแนวทางในการเตรียมความพร้อมขององค์กรภาครัฐในการเข้าสู่ยุคดิจิทัลอันเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการบริหารจัดการองค์กรภาครัฐ เพื่อขับเคลื่อนองค์กรภาครัฐไปสู่ความเป็นดิจิทัลอย่างยั่งยืนต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชัยรัตน์ ชามพูนท และคณะ. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคการเปลี่ยนฉับพลันทางดิจิทัล. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์, 8(1), 195-208.
ธีรวี ทองเจือ และปรีดี ทุมเมฆ. (2560). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 มิติด้านการศึกษา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(1), 1-14.
ปกรณ์ ศิริประกอบ. (2562). พาราไดม์ทางรัฐประศาสนศาสตร์ แนวคิด ทฤษฎีและการนำไปปฏิบัติจริง. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพ์ชนก ไชยรัตน์. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อสนับสนุนให้เกิดองค์กรแห่งนวัตกรรม. ใน สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัด. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พิษณุ รัตนปริคณน์. (2561). การปฏิรูประบบบริการงานภาครัฐในประเทศไทย ใน อุทัย เลาหวิเชียร และสุวรรณี แสงมหาชัย (บรรณาธิการ). การบริหารงานภาครัฐในมิติต่าง ๆ ของไทย. กรุงเทพมหานคร: นราธิป พริ้นติ้ง.
วรเดช จันทรศร. (2564). หลักการกำหนดนโยบายของรัฐ. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิตากสินเพื่อพัฒนาการศึกษา.
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์กรมหาชน) 2566. (2566). การพัฒนาไปสู่เป้าหมายของการเป็นรัฐบาลดิจิทัล. เรียกใช้เมื่อ 20 ธันวาคม 2566 จาก https://www.dga.or.th/
สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ. (2563). แนวทางการบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. วารสาร Journal of Modern Learning Development, 15 (2), 245-259.
HRNOTE Asai. (2022). การพัฒนาองค์กร (Organization Development : OD) ให้ก้าวสู่ความสำเร็จ. เรียกใช้เมื่อ 20 December 2022 จาก https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190610-organization development-od/
JobHACK. (2021). 3 วิธีคิดปรับตัวให้ทันในยุคดิจิทัล. สำหรับผู้นำหรือเจ้าของธุรกิจ! เรียกใช้เมื่อ 20 December 2022 จาก https://jobhack.co/articles/how-to-transform-digital/
United Nations. (2022). will be a critical year for accelerating efforts on the SDGs. เรียกใช้เมื่อ 20 December 2022 จาก https://www.un.org/en/content/summits2022/