การอำพรางตัวแห่งธรรมชาติของอัตตา : พันธนาการแห่งกรรม ตามทัศนะของศาสนาเชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาธรรมชาติของอัตตาและการอำพรางตัวแห่งธรรมชาติของอัตตา อันเป็นผลจากพันธนาการแห่งกรรมตามทัศนะของศาสนาเชน ตามความเห็นของเชน อัตตาทั้งมวลมีความบริสุทธิ์จากภายในสภาวะที่มีมาแต่กำเนิดและในอุดมคติ มีคุณสมบัติแห่งความรู้อันไม่มีที่สิ้นสุด การรับรู้อันไม่มีที่สิ้นสุด ความสุขอันไม่มีที่สิ้นสุด และพลังงานอันไม่มีที่สิ้นสุด พวกมันไม่ถูกยึดเกาะ ไม่ถูกสัมผัสด้วยสสารกรรม ไม่แบ่งแยกให้แตกต่าง โดยตลอดการเวียนว่ายตายเกิดยังคงไม่ผันแปร อย่างไรก็ตาม เนื่องด้วยห้วงเวลาอันหาจุดเริ่มต้นมิได้ ตามประสบการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่ คุณสมบัติเหล่านี้ถูกพบว่ามีความมัวหมองและถูกขัดขวาง เนื่องจากอัตตาเกิดพันธนาการกับกรรม อันเป็นผลจากการทำให้ด่างพร้อยที่จิตสำนึกโดยความเชื่อที่ผิด ๆ อวิชชา และอารมณ์ที่ไม่อยู่ในร่องรอย เชนเชื่อว่ากรรมเป็นสสารทางกายภาพที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่งในจักรวาล อนุภาคกรรมจะถูกดึงดูดเข้าสู่ชีวะโดยการกระทำของวิญญาณ เมื่อเราทำ คิดหรือพูดสิ่งต่าง ๆ ฆ่าบางสิ่ง โกหก หรือขโมยของและอื่น ๆ กรรมไม่เพียงแต่ครอบคลุมถึงสาเหตุของการข้ามภพเท่านั้น แต่ยังมองเป็นเรื่องละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง ซึ่งแทรกซึมเข้าไปในชีวะโดยปิดบังอำพรางคุณสมบัติตามธรรมชาติ อันโปร่งใส บริสุทธิ์ของอัตตา กรรมถือเป็นมลพิษชนิดหนึ่งที่แปดเปื้อนดวงวิญญาณ ทำให้มีสีต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับชนิดกรรมของมัน ชีวะจะหลุดพ้นและฟื้นฟูธรรมชาติที่แท้จริงของอัตตากลับคืนมาด้วยการหยุดการไหลบ่าของกรรมเข้าสู่ช่องว่างของอัตตาเท่านั้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เอ็ม หิริยันนะ. (2520). ปรัชญาอินเดียสังเขป. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
Chakravarti, A. N. (2001). Acarya Kundakunda’s Samayasara. ed. and trans. Englishtrans. and commentary based on Atmacandra’s Atmakhyati, 5 th. ed. New Delhi: Bharatiya Jnanapith.
Dundas, P. (2002). The Jains. 2 nd ed. London, New York: Routledge.
Eckel, M. D. (2009). Bhaviveka and His Buddhist Opponents: Chapters Four and Five of the verses on the Heart of the Middle Way (Madhyamakahrydayakarika) with commentary entitled The Flame of Reason (Tarkajvala) (Harvard Oriental Series). Boston: Harvard University Press.
Jacobi, H. (1973). “Suyagadanga - suttam” as “The Sutrakrtanga Sutra”. Jaina Sutras. Part 2, (Sacred Books of the East, Vol. 45). Delhi: Trans and introduction.
Jain, M. K. (2001). ed. and trans. Tattvarthavartika of Sri Akalankadeva. Parts 1 and 2. 6th. ed. New Delhi: Bharatiya Jnanapith.
Jaini, P. S. . (2001). The Jaina Path of Purification. Delhi: Motilal Banarsidass.
Johnson, W.J. (1995). Harmless Souls: Karmic Bondage and Religious Change in Early Jainism with Special Reference to Umasvati and Kundakunda. Delhi: Motilal.
Sastri, P. (2000). Srimad - Acarya - Pujyapada-viracita: Sarvarthasiddhi (Srimad - Acaryagrddhapicchapranitasya Tattvarthasutrasya-vrttii. ed. and trans. 10th ed. New Delhi: Bharatiya Jnanapitha.
Schubring, W. (1932). “Dasaveyaliya Sutta”. Kleine Schriften trans. E. Bijnor. Leumann (ed.). Bijnor: Jaina Parisad Publishing House.
Tatia, N. (1994). Tattvarthasutra: That Which Is, A Classic Jain Manual forUnderstanding the True Nature of Reality. Umasvati/Umasvami. with Combined Commentaries of Umasvati/Umasvami Pujyapada and Siddhasenagani. trans. And introduction. San Francisco: Harper Collins.