การพัฒนาศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ

Main Article Content

บุษกร สุขแสน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาสภาพอาหารและภูมิปัญญาท้องถิ่นอาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ  2) การพัฒนาศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ดำเนินการวิจัยเป็น 2 ระยะคือ ระยะที่ 1 ศึกษาอาหารและภูมิปัญญาท้องถิ่นอาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ตัวแทนสมาชิกจากทั้ง 3 ตำบลจำนวน 120 คน ผู้นำชุมชนจากทั้ง 3 ตำบล จำนวน 15 คน และหน่วยงาน 3 ตำบลจำนวน 15 คน รวมจำนวนทั้งสิ้น 150 คน โดยการประชุมเชิงปฏิบัติการ  วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและสรุปภาพรวม  ระยะที่ 2  พัฒนาศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ตัวแทนจากสมาชิก ผู้นำชุมชน จำนวน 50 คน จาก 3 ตำบล ประเมินความเหมาะสมศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ ผู้นำชุมชน หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง นักวิชาการ รวม 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินความเหมาะสม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา


          ผลการวิจัยพบว่า


  1. สภาพอาหารและภูมิปัญญาท้องถิ่นอาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ประกอบด้วย อาหารประเภทสัตว์น้ำ ประเภทพืช ทั้งพืชน้ำ พืชบก และชนิดรายการอาหาร 30 รายการ

  2. การพัฒนาศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ ได้สื่อที่ใช้ในการเรียนรู้ ได้แก่ แผนที่ ภาพ โปสเตอร์ หนังสือเล่มเล็ก หนังสือเล่มใหญ่ QR Code มีโครงสร้างของศูนย์ เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬและประเมินผลความเหมาะสม มีค่าเฉลี่ยมากกว่า 3.51

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุขแสน บ. (2020). การพัฒนาศูนย์เรียนรู้อาหารชุมชนหนองกุดทิงในจังหวัดบึงกาฬ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5245–5258. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/227460
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จุไรรัตน์ ทองคำชื่นวิวัฒน์และปัญญา ธีระวิทยเลิศ . (2557). กลยุทธ์การสื่อสารกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการส่งเสริมการเรียนรู้จากศูนย์การเรียนรู้ในเขตจตุจักร. วารสารจันทรเกษมสาร, 20(38), 97-112.

ธนกฤต ทุริสุทธิ์ บุษกร สุขแสนและนิรันดร ผานิจ. (2561). การพัฒนาศูนย์เรียนรู้ลุ่มน้ำห้วยหลวงตอนบนอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. ใน สถาบันวิจัยและพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

นพดล เกษตรเวทิน. (2559). การจัดทำพิพิธภัณฑ์ชุมชนท้องถิ่นในฐานะศูนย์เรียนรู้เพื่อพัฒนาชุมชนชุมชนตำบลท่าน้ำอ้อย อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 11(พิเศษ),63-72.

ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. (2548). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมงหานคร: โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข.

พรทิพย์ ติลกานันท์. (2557). การนำเสนอรูปแบบการเรียนรู้ของชุมชนเพื่อสร้างเสริมความมั่นคงทางอาหาร. ใน วิทยานิพนธ์คณะครุศาสตร์ สาขาวิชาพัฒนศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ. (2559). การเข้าถึงและแบ่งปันผลประโยชน์จากภูมิปัญญาไทยและทรัพยากรพันธุกรรมอย่างเท่าเทียมและยุติธรรม. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 15(1),38-51.

อนุรัตน์ สงขำ. (2559). แนวทางการจัดการแหล่งเรียนรู้ของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกตาม อัธยาศัยอําเภอในจังหวัดนครสวรรค์. นครสวรรค์: ศูนย์การศึกษานอกระบบ.

อุทุมพร หลอดโค. (2552). การจัดการความรู้เรื่องอาหารธรรมชาติ: ศึกษากรณีบ้านหินเหิบตำบลพระยืน อำเภอพระยืน จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัย มข., 9(4),11-26.