การปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย

บทคัดย่อ

               การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาของพระสงฆ์ไทยจากอดีตถึงปัจจุบันกับการปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย 2) ศึกษากระบวนการของพระสงฆ์ไทยที่ส่งผลต่อการปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย และ3) ศึกษาแนวทางการปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาโดยการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 3 กลุ่ม ดังนี้ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักที่ 1 ได้แก่ ผู้บริหารส่วนนโยบายที่เกี่ยวข้อง จำนวน  3 ท่าน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักที่ 2 ได้แก่ ผู้บริหารส่วนปฏิบัติการ จำนวน 3 ท่าน และกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย การสนทนากลุ่ม จำนวน 20 ท่าน 

          ผลการวิจัยพบว่า

1. สภาพปัญหาของพระสงฆ์ไทยจากอดีตถึงปัจจุบัน รูปแบบของพุทธประเพณีอาจแตกต่างกันออกไป เพราะพุทธศาสนาเติบโตมาหลายศตวรรษ แนวทางการสั่งสอนการประพฤติปฏิบัติแตกแยกออกไปและขยายตัวไปในหลายประเทศ จนมีวัฒนธรรมประเพณี การอธิบายคำสอนของพระศาสดารวมทั้งระเบียบวินัยและขั้นตอนของการปฏิบัติธรรมที่ต่างกันออกไป 2. กระบวนการของพระสงฆ์ไทยที่ส่งผลต่อการปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย การปฏิบัติธรรมกลายเป็นหลักธรรมคำสอนแต่ละศาสนา การแสดงออกทางศาสนากลายเป็นศาสนพิธีต่าง ๆ และวิถีชีวิตทางศาสนากลายเป็นแนวทางของจริยวัตร เพื่อให้ไปในทางที่ถูกที่ควร เมื่อเวลาล่วงไปวัฒนธรรมและประเพณีสั่งสมกันยิ่ง ๆ ขึ้นจน 1) หลักธรรมคำสอนเป็นคำสั่งสอนที่ตายตัวไม่อาจปฏิเสธหรือตั้งคำถามได้ 2) ศาสนพิธีเป็นรูปแบบและพิธีกรรมอย่างปราศจากเนื้อหาสาระอันประเสริฐ 3) แนวทางที่ชี้แนะให้ประพฤติปฏิบัติในทางธรรมเป็นจารีตที่ตายตัว และ 3. แนวทางการปฏิรูประบบบริหารภาครัฐในบริบทของสงฆ์ไทย การแก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ. คณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 ในประเด็นเกี่ยวกับมหาเถรสมาคม เพื่อให้เป็นไปตามมาตรา 77 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมติ คณะรัฐมนตรี จึงเปิดรับฟังความเห็นประกอบการจัดทำร่างกฎหมายดังกล่าว