ปัจจัยที่ทำให้เกิดกระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยาผ่านงานพุทธศิลปกรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่ทำให้เกิดกระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยาผ่านงานพุทธศิลปกรรม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพุทธศิลปกรรมที่สะท้อนหลักธรรมและจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการรู้คิดและปัญญา เพื่อศึกษากระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยา และเพื่อนำเสนอปัจจัยที่ทำให้เกิดกระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยาผ่านงานพุทธศิลปกรรม
ผลการวิจัยพบว่า
1) พุทธศิลปกรรมที่สะท้อนหลักธรรมและจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการรู้คิดและปัญญา โดยการสร้างสรรค์ผ่านกระบวนการคิดด้วยหลักสุนทรียศาสตร์ หลักสัญศาสตร์และหลักพุทธธรรม 2) กระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยา บูรณาการกับหลักทฤษฎีการเรียนรู้และรับรู้ของจิตวิทยาการู้คิดและปัญญาของกลุ่มเกสตัลท์ และ 3) ปัจจัยที่ทำให้เกิดกระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยาผ่านงานพุทธศิลปกรรมเป็นการสื่อสารให้เกิดกระบวนการรู้คิดและปัญญาระหว่างผู้บรรยายที่เป็นกัลยาณมิตร พุทธศาสนิกชน และพุทธศิลปกรรม โดยการใช้พุทธศิลปกรรมเป็นสื่อในการให้ความรู้ ที่ประกอบด้วยการสื่อสารเชิงสัญลักษณ์และความรู้ทางด้านพุทธธรรมหรือหลักธรรม กัลยาณมิตรนำพุทธศิลปกรรมมาเป็นตัวกระตุ้นในการสอนหลักธรรมให้เกิดความรู้ใหม่แก่พุทธศาสนิกชน นำไปสู่กระบวนการรู้คิดและปัญญาตามแนวพุทธจิตวิทยา
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชยาภรณ์ สุขประเสริฐ. (2554). ศึกษาวิเคราะห์จิตรกรรมในการเผยแผ่พุทธธรรมในพระพุทธศาสนา กรณีพระมหาธาตุเจดีย์ภักดีประกาศ วัดทางสาย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ณรงค์ คุ้มกลัด. (2545). พระพุทธศาสนากับทฤษฎีสัญลักษณ์: ศึกษาเปรียบเทียบความเข้าใจในการใช้สัญลักษณ์ ของพุทธศาสนิกชนไทย ในเขตบางซื่อ กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศาสนาเปรียบเทียบ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พระครูธรรมธรนิเทศ อภิญาโณ. (2559). บทบาทของวัดในการเสริมสร้างให้เกิดสันติสุขในชุมชน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 4(2), 82-90.
พระไพศาล วิสาโล. (2558). การเสริมสร้างพลังทางศีลธรรมในสังคมไทย. เรียกใช้เมื่อ 4 สิงหาคม 2562 จาก https://www.visalo.org/article/budKarnsermsang.htm
พระไพศาล วิสาโล. (2558). ศิลปะกับพุทธศาสนา. เรียกใช้เมื่อ 14 สิงหาคม 2562 จาก https://www.visalo.org/article/PosttoDay255308.html
พระมหาอุดม ปญฺญาโภ. (2556). การศึกษาวิเคราะห์พุทธศิลป์เชิงสุนทรียศาสตร์: ศึกษากรณีเฉพาะพระพุทธรูปสมัยอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สงวน บุญรอด. (2526). พุทธศิลป์รัตนโกสินทร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์รุ่งวัฒนา.
เสถียร โพธินันทะ. (2543). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). นครปฐม: โรงพิพม์มหามงกุฎราชวิทยาลัย.
