ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ ในประเทศไทย

Main Article Content

กัญจิรา วิจิตรวัชรารักษ์
พระมหาอรุณ ปญฺญารุโณ
สุพัตรา สันติรุ่งโรจน์

บทคัดย่อ

การเคลื่อนไหวทางสังคมของกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ (Lesbian Gay Bisexual and Transgender: LGBT) ในปัจจุบัน มีหลายประเทศได้ออกมาเคลื่อนไหวทำกิจกรรมต่าง ๆ ทางสังคม ซึ่งในบางประเทศ การเคลื่อนไหวทางสังคมสำเร็จและในบางประเทศเคลื่อนไหวทางสังคมไม่สำเร็จ กลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศในแต่ละประเทศ ต่างก็ต้องการอยากได้รับความเสมอภาคและความเท่าเทียมกันในหลาย ๆ ด้าน โดยในอดีต กลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศภายในประเทศไทยนั้น ไม่ให้การยอมรับและไม่เปิดพื้นที่ให้กลุ่มนี้สามารถแสดงตัวตนได้บนพื้นที่สาธารณะในสังคมไทย และในประเทศไทยนั้น ไม่มีกฎหมายรองรับในสิทธิของกลุ่มนี้ด้านต่าง ๆ จึงส่งผลถึงกาลปัจจุบันที่กลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ มีการเคลื่อนไหวมากขึ้นและมีการเรียกร้องให้มีการยอมรับและเปิดพื้นที่ทางสังคมให้กับกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศมากขึ้นกว่าในอดีต และทางด้านทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศที่ได้เสนอในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276 นั้น ต้องการให้ครอบคลุมการถูกละเมิดทางร่างกายโดยครอบคลุมถึงทุกเพศ ไม่เฉพาะแค่เพศหญิงเท่านั้น มาตรานี้ สามารถดำเนินได้สำเร็จตามข้อเสนอของกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ และเป็นรากฐานการต่อสู้เรียกร้องและเคลื่อนไหวทางสังคมในปัจจุบัน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วิจิตรวัชรารักษ์ ก., ปญฺญารุโณ พ., & สันติรุ่งโรจน์ ส. (2019). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของกลุ่มผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ ในประเทศไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(8), 3758–3772. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/217394
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กฤตยา อาชวนิจกุล. (2554). เพศวิถีที่กำลังเปลี่ยนไปในสังคมไทย Sexuality Transition in Thai Society ในประชากรและสังคม. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.


ใจ อึ๊งภากรณ์ และคณะ. (2559). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ประชาธิปไตย.

ชีรา ทองกระจาย. (2561). ความเท่าทียมกันทางเพศภาพ. ใน เอกสารชุดวิชาการพัฒนามนุษย์ในบริบทโลก. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2559). สังคีตนิยม ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2553). ขบวนการเคลื่อนไหวของเกย์ในสังคมไทย ภาคปฏิบัติการและกระบวนทัศน์. ใน ดุษฎีนิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสังคม. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บุษกร สุริยสาร. (2557). อัตลักษณ์และวิถีทางเพศในประเทศไทย. องค์การแรงงานระหว่างประเทศ ประจำประเทศไทย กัมพูชา และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โครงการส่งเสริมสิทธิ ความหลากหลายและความเท่าเทียมในโลกของการทำงาน (PRIDE). กรุงเทพมหานคร: องค์การแรงงานระหว่างประเทศ.

ปริตตา เฉลิมเผ่า. (2546). ชีวิตชายขอบ ตัวตนกับความหมาย. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเคล็ดไทย จำกัด.

พรเทพ แพรขาว และคณะ. (2556). เพศ หลากเฉดสี พหุวัฒนธรรมทางเพศในสังคมไทย Cultural Pluralism And Sex/Gender Diversity in Thailand. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยา (องค์การมหาชน).

ภัทรษมน รัตนางกูร. (2553). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม มุมมองบริบททฤษฎีขบวนการทางสังคมใหม่ (New Social Movement –NSM). เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2562 จาก http://phatrasamon.blogspot.com/2010/01/new-social-movement-nsm.html

ภาคภูมิ พันธวงศ์. (2561). ความท้าทายของรัฐไทย ภายใต้การผลักดันให้แก้ความหมาย 'กฎหมายสมรส (ที่ไม่) เท่าเทียม'. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2562 จาก https://www.tcijthai.com/news/2019/9/scoop/9425

วิภา ด่านธำรงกูล และคณะ. (2547). เครือข่าย สังคมแลเพศสัมพันธ์ กลุ่มชอบชาย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิภาดา เอี่ยมคง. (2553). ผลสะเทือนของขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศในสังคมไทย. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครอง. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อำนาจ มงคลสืบสกุล. (2561). สิทธิมนุษยชนของกลุ่มคนที่มีความหลากหลายทางเพศในบริบทสังคมไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 1(1), 69-80.

UNDP USAID. (2014). Being LGBT in Asia. In The Thailand Country Report Bangkok. United Nations Development Programme UNDP Asia-Pacific Regional Centre.