การพัฒนารูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคการศึกษา 4.0
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ส.ค. 22, 2019
คำสำคัญ:
การพัฒนา รูปแบบ ผู้บริหารสถานศึกษา ศตวรรษที่ 21
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบและตัวชี้วัดการพัฒนารูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียน สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคไทยแลนด์ 4.0 และ 2) เพื่อพัฒนาองค์ประกอบและตัวชี้วัดการพัฒนารูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียน สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคไทยแลนด์ 4.0 การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยได้ศึกษาจากเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก โดยการสนทนากลุ่ม ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน โดยการวิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบาย และพรรณนาความ ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณ ผู้วิจัยได้ใช้ข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 109 คน ด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
- ผลการสนทนากลุ่ม พบว่า องค์ประกอบหลักของการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคไทยแลนด์ 4.0 ควรมี 6 ด้าน ประกอบด้วย ด้านการกระจายอำนาจ ด้านการมีส่วนร่วมด้านบทบาทของชุมชนในการพัฒนาการศึกษา ด้านการตรวจสอบและถ่วงดุล ด้านการบริหารจัดการตนเอง และด้านการพัฒนาทั้งระบบ และตัวชี้วัด จำนวน 30 ข้อ
- ผลการประเมินความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษา ทั้ง 109 คน พบว่า ทุกคนเห็นด้วยกับรูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคไทยแลนด์ 4.0 โดยภาพรวมและรายด้าน อยู่ในระดับมาก
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
เพชรใส ส., & ชะเนติยัง เ. (2019). การพัฒนารูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ยุคการศึกษา 4.0. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(6), 3111–3123. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/207929
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
เอกสารอ้างอิง
Linda Darling-Hammond. (2011). Teacher andLeaderEffectiveness in High-PerformingEducation Systems. Washington, DC: Stanford Center for Opportunity Policy in Education.
กรมการพัฒนาชุมชน. (2551). เรียกใช้เมื่อ 2 มกราคม 2551 จาก การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion): www.cdd.go.th/cdregion04/cdworker/008.pdf.
กระทรวงศึกษาธิการ หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
ดาวเรือง กินาวงศ์. (2553). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของโรงเรียนบ้านเวียงฝาง จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ถวิล มาตรเลี่ยม. (2549). การปฏิรูปการศึกษา:โรงเรียนเป็นฐานการบริหารจัดการ. กรุงเทพมหานคร: เสนาธรรม.
ธวัช กรุดมณี. (2551). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลองค์การของโรงเรียนที่บริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพล วังสินธุ์. (2555). การพัฒนาโรงเรียนทั้งระบบเพื่อปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้. วารสารประกันคุณภาพ, 1(2), 12-14.
อภิรดี กลกิจ. (2554). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานกับมาตรฐานด้านผลผลิตในโรงเรียนเทศบาล กลุ่มการศึกษาท้องถิ่นที่ 5. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
กรมการพัฒนาชุมชน. (2551). เรียกใช้เมื่อ 2 มกราคม 2551 จาก การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion): www.cdd.go.th/cdregion04/cdworker/008.pdf.
กระทรวงศึกษาธิการ หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). สมรรถนะสำคัญของผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
ดาวเรือง กินาวงศ์. (2553). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของโรงเรียนบ้านเวียงฝาง จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ถวิล มาตรเลี่ยม. (2549). การปฏิรูปการศึกษา:โรงเรียนเป็นฐานการบริหารจัดการ. กรุงเทพมหานคร: เสนาธรรม.
ธวัช กรุดมณี. (2551). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลองค์การของโรงเรียนที่บริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพล วังสินธุ์. (2555). การพัฒนาโรงเรียนทั้งระบบเพื่อปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้. วารสารประกันคุณภาพ, 1(2), 12-14.
อภิรดี กลกิจ. (2554). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานกับมาตรฐานด้านผลผลิตในโรงเรียนเทศบาล กลุ่มการศึกษาท้องถิ่นที่ 5. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
