การศึกษาวิเคราะห์กระบวนการสร้างชุมชนวิถีพุทธ ของสถานปฏิบัติธรรมสวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและหลักพุทธธรรมสำหรับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ 2) ศึกษาแนวคิดบริบทและหลักการสร้างชุมชนวิถีพุทธของสถานปฏิบัติธรรมสวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน 3) วิเคราะห์กระบวนการสร้างชุมชนวิถีพุทธของสถานปฏิบัติธรรมสวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ วิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการประชุมกลุ่มรายงานวิจัยด้วยการพรรณนาเชิงวิเคราะห์
ผลการวิจัย พบว่า
- แนวคิดการพัฒนามนุษย์ในทางพระพุทธศาสนา มาจากความคิดว่า มนุษย์เป็นสัตว์ที่รู้คิดด้วยเหตุผลและสามารถพัฒนาตนได้ เรื่องนี้ มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นแบบของการพัฒนาที่สูงสุด ในพระพุทธศาสนามีหลักพุทธธรรมจำนวนมาก ซึ่งสามารถเลือกมาใช้ในการพัฒนามนุษย์ได้ทุกระดับ สำหรับแนวคิด บริบทและหลักการสร้างชุมชนวิถีพุทธของสถานปฏิบัติธรรม
- สวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน พบว่า ชุมชนใช้หลักการสร้างกุศลและปฏิบัติธรรมจากง่ายไปสู่ยาก ตามแนวทางของคฤหัสถ์ ไม่ได้มุ่งเน้นการปฏิบัติเชิงลึกแบบนักบวช มีการจัดกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อรองรับผู้ปฏิบัติธรรมในแต่ละระดับ
- วิเคราะห์กระบวนการสร้างชุมชนวิถีพุทธของสถานปฏิบัติธรรม พบว่า สวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน ใช้รูปแบบการจัดตั้งโครงการและกิจกรรมต่าง ๆ ที่หลากหลาย และจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นวัฒนธรรมชุมชนตามหลักแห่งอารยวัฒิ 5 ประการ เพื่อเป็นเครื่องส่งเสริมและเกื้อกูลให้จิตอาสาและประชาชนค่อย ๆ พัฒนาตนจนกลายเป็นอุบาสก อุบาสิกาที่ดี สมัครใจปฏิญาณตนเพื่อมุ่งพัฒนาตน สู่การดำเนินชีวิตตามแนวทางแห่งอริยชนในฐานะคฤหัสถ์ตลอดชีวิต ด้วยหลักอริยมรรคมีองค์ 8 โดยยึดแบบอย่างจากคฤหัสถ์อริยบุคคลในสมัยพุทธกาล
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
ดวงดึง พ., . พ., . พ., & พรมดี ท. (2019). การศึกษาวิเคราะห์กระบวนการสร้างชุมชนวิถีพุทธ ของสถานปฏิบัติธรรมสวนพุทธธรรมจังหวัดลำพูน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(5), 2671–2686. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/200332
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
เอกสารอ้างอิง
กัญชิตา ประพฤติธรรม. (2554). คู่มือจิตอาสาสำหรับผู้ไม่พิการในความดี (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สถาบันสร้างเสริมสุขภาพคนพิการ.
กันธิชา เผือกเจริญ. (2556). ศึกษากระบวนการทำงานของจิตอาสากรณีศึกษา: การดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายอโรคยศาล วัดคำประมง จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสตร์และศิลปะแห่งชีวิต . มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เกตุมณี พรมเถื่อน. (2554). กระบวนการสร้งความเข้าใจเรื่องความเจ็บป่วยตามแนวพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโมลี (ทองอยู่ ญาณวิสุทฺโธ). (2551). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วิถีชีวิต พฤติกรรม สุขภาพ และการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมของพระสงฆ์ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2550). การพัฒนาที่ยั่งยืน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บริษัทสหธรรมมิก จำกัด.
พระพลกฤษณ์ โชติศิริรัตน์. (2554). การศึกษาเชิงวิเคราะห์การรักษาโรคด้วยวิปัสสนากัมมัฏฐานตามแนวทางของพระธรรมสิงหบุราจารย์. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาอุดร สุทธิญาโณ. (2555). ศึกษาสุขภาพแบบองค์รวมวิถีพุทธในพระไตรปิฎก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอธิการไพศาล กิตฺติภทฺโท (บำรุงแคว้น). (2546). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ เรื่องการประยุกต์ใช้ พุทธปรัชญาในการบำรุงรักษาจิตผู้ป่วย. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วลัยรัตน์ ยิ่งดำนุ่น. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ของโครงการจิตอาสา : กรณีศึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนบางมดวิทยา “สีสุกหวาดจวนอุปถัมภ์”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
กันธิชา เผือกเจริญ. (2556). ศึกษากระบวนการทำงานของจิตอาสากรณีศึกษา: การดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายอโรคยศาล วัดคำประมง จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสตร์และศิลปะแห่งชีวิต . มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เกตุมณี พรมเถื่อน. (2554). กระบวนการสร้งความเข้าใจเรื่องความเจ็บป่วยตามแนวพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโมลี (ทองอยู่ ญาณวิสุทฺโธ). (2551). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วิถีชีวิต พฤติกรรม สุขภาพ และการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมของพระสงฆ์ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2550). การพัฒนาที่ยั่งยืน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บริษัทสหธรรมมิก จำกัด.
พระพลกฤษณ์ โชติศิริรัตน์. (2554). การศึกษาเชิงวิเคราะห์การรักษาโรคด้วยวิปัสสนากัมมัฏฐานตามแนวทางของพระธรรมสิงหบุราจารย์. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาอุดร สุทธิญาโณ. (2555). ศึกษาสุขภาพแบบองค์รวมวิถีพุทธในพระไตรปิฎก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอธิการไพศาล กิตฺติภทฺโท (บำรุงแคว้น). (2546). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ เรื่องการประยุกต์ใช้ พุทธปรัชญาในการบำรุงรักษาจิตผู้ป่วย. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วลัยรัตน์ ยิ่งดำนุ่น. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ของโครงการจิตอาสา : กรณีศึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนบางมดวิทยา “สีสุกหวาดจวนอุปถัมภ์”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.