รูปแบบการจัดการเพื่อความมั่นคงของพระพุทธศาสนาในระดับจังหวัด
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปของการจัดการเพื่อความมั่นคงพระพุทธศาสนา ในจังหวัดราชบุรี 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การจัดการเพื่อความมั่นคงพระพุทธศาสนา ในจังหวัดราชบุรี และ 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการจัดการเพื่อความมั่นคงของพระพุทธศาสนา ในจังหวัดราชบุรี
รูปแบบการจัดการคณะสงฆ์ทั้ง 6 ด้าน ได้แก่ การปกครอง การศาสนศึกษา การเผยแผ่พระพุทธศาสนา การสาธารณูปการ การศึกษาสงเคราะห์ และการสาธารณสงเคราะห์ โดยประยุกต์ใช้ร่วมกับปัจจัยการบริหาร ได้แก่ งบประมาณ วัตถุดิบ วัสดุอุปกรณ์ และบุคลากร เพื่อให้เกิดความมั่นคงและดำรงอยู่ด้วยความปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง พระพุทธศาสนาจะมั่นคงได้นั้นต้องอาศัยพุทธบริษัทสี่ ได้แก่ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิกา ช่วยกันทำนุบำรุงสอดส่องดูแลให้มั่นคงและถาวร ที่สำคัญบทบาทของพระสังฆาธิการและผู้บริหารสำนักพุทธศาสนามีส่วนสำคัญมากที่จะช่วยให้พระพุทธศาสนามีความมั่นคง เหตุผลเพราะว่าเป็นผู้ที่อำนาจในการบริหารจัดการ และมีความใกล้ชิดพระพุทธศาสนามากที่สุด
รูปแบบการจัดการเพื่อความมั่นคงของพระพุทธศาสนาในระดับจังหวัด 1) หัวข้อพุทธศาสน์มั่นคง ได้แก่ (1) นำระบบคุณธรรมมาใช้ในการบริหารจัดการคณะสงฆ์ (2) สร้างความศรัทธาและความเชื่อมั่นจากประชาชน 2) หัวข้อดำรงศีลธรรม ได้แก่ (1) การพัฒนาองค์ความรู้พระสังฆาธิการให้รอบรู้ทุกด้าน (2) การพัฒนารูปแบบการคุ้มครองและตรวจสอบคณะสงฆ์ให้ทันสมัย 3) หัวข้อนำสังคมสันติสุขอย่างยั่งยืน ได้แก่ (1) การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนาตามพันธกิจคณะสงฆ์ (2) การพัฒนาพุทธมณฑลเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาของโลก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ณดา จันทร์สม. (2555). การบริหารการเงินของวัดในประเทศไทย. ใน รายงานวิจัย. สำนักวิจัย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ทวีวัฒน์ วัฒนกุลเจริญ. (2543). การนำเสนอรูปแบบศูนย์วิทยาบริการสำหรับศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์ สาขาวิชาโสตทัศนศึกษา. จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
พระครูใบฎีกาอภิชาติ ธมฺมสุทฺโธ. (2553). ประสิทธิภาพการบริหารงานของเจ้าอาวาสในจังหวัดนนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูประยุตปุญญากร (บุญยง กวิวโส). (2553). ความคิดเห็นของพุทธศาสนิกชนต่อการจัดการการศึกษาสงเคราะห์ในเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูปัญญาภิยุต (ประจวบ ปญฺญาทีโป). (2558). การพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนในจังหวัดราชบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวิมลสุวรรณกร (สมพงษ์ จนฺทวโร). (2558). รูปแบบการปกครองคณะสงฆ์ที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการในเขตการปกครองคณะสงฆ์ ภาค 1. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสังฆรักษ์พศวีร์ ธีรปญฺโญ. (2551). บทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์: ศึกษากรณีพระสังฆาธิการในจังหวัดนนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูโสภณปริยัตยานุยุต (เจมศักดิ์ กิตฺติวณฺโณ). (2557). กลยุทธ์การปกครองคณะสงฆ์เพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนา กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพปริยัติสุธี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2540). เอกสารประกอบคำบรรยายเรื่องการปกครองคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธนดล นาคพิพัฒน์. (2551). การบริหารกิจการคณะสงฆ์จังหวัดบุรีรัมย์. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดสุขสันต์ ยสินฺธโร. (2560). ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสราวุฒย์ ปญฺญาวุฑฺโฒ (วิจิตรปัญญา). (2558). วิเคราะห์การจัดการสิ่งแวดล้อมตามแนวทางพระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สิทธิ์ บุตรอินทร์, ศ.ดร.และคณะ. (2556). สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส : งานและพระดำริด้านการศึกษาและการปกครอง. ใน รายงานการวิจัย. ศูนย์พุทธศาสตร์ศึกษาจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
อรอนงค์ วูวงศ์ และคณะ. (2547). ศึกษาคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการตามทัศนะของผู้นำชุมชนในจังหวัดแพร่. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.